Te drzewa i krzewy przytnij już zimą. Ale nie ze wszystkim trzeba się spieszyć! Poznaj tajniki zimowego cięcia

Zimą ogród wydaje się być całkowicie uśpiony, jednak nawet wtedy nadal wymaga naszej troski. Wprawdzie nie trzeba poświęcić mu tyle uwagi co wiosną, ale są prace, które najlepiej wykonać właśnie o tej porze roku. Należy do nich cięcie drzew i krzewów oraz niektórych pnączy. Przeprowadzone zimą lub na przedwiośniu, gdy jeszcze nie ruszyła pełna wegetacja, a soki w tkankach roślin nie zaczęły intensywnie krążyć, pozwala roślinom szybciej zregenerować się po zabiegu i nie naraża ich na utratę cennej wody oraz zawartych w niej związków mineralnych (niektóre rośliny cięte zbyt późną wiosną, mogą „płakać”, czyli tracić szczególnie dużo soków, co bardzo je osłabia np. winorośl, aktinidia).

Nie wszystkie gatunki należy jednak przycinać pod koniec zimy, gdyż dla większości z nich lepszym terminem jest przedwiośnie i wczesna wiosna (marzec-kwiecień). Niektóre gatunki przycina się dopiero latem (np. czereśnie, wiśnie), wczesną jesienią (np. orzech włoski) lub w okresie tuż po kwitnieniu (krzewy ozdobne kwitnące wiosną na pędach ubiegłorocznych np. forsycje, jaśminowce, lilaki).

Są też jednak takie drzewa i krzewy, które można ciąć w lutym, a nawet pod koniec stycznia. Zalicza się do nich m.in.

• agrest,
• czerwona porzeczka,
• jagoda kamczacka,
• leszczyna,
• aronia,
• rokitnik.

Zabieg w ich przypadku ma na celu głównie prześwietlenie krzewów, a także usunięcie z nich pędów chorych, połamanych, zbyt cienkich, krzyżujących się i uszkodzonych. Cięcie należy przeprowadzić w suchy, pogodny dzień, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie powyżej 0°C i w najbliższym czasie nie są zapowiadane poważniejsze przymrozki. Po cięciu rany zabezpiecza się maścią ogrodniczą, która chroni je przed wnikaniem patogenów i rozwojem chorób (głównie grzybowych). Cięcie sanitarne wykonuje się podobnie u wszystkich gatunków, jednak technikę wykonania cięcia prześwietlającego warto dostosować do wymagań danego gatunku, aby po źle wykonanym zabiegu w najbliższym sezonie nie stracić zbyt dużej ilości owoców.

Nieco więcej roślin można przycinać w lutym. W tym czasie nadal prowadzi się ciecie agrestu, aronii, leszczyny, jagody kamczackiej i kolorowych porzeczek, ale jeśli pogoda jest sprzyjająca, pod koniec miesiąca można też przyciąć: maliny powtarzające owocowanie, porzeczkoagrest oraz aktinidię i winorośl, które po cięciu wiosennym mają tendencję do utraty dużej ilości soków.
W tym czasie można też skrócić zeszłoroczne, zbyt długie pędy jeżyn i malinojeżyn, a także przyciąć krzewy borówki amerykańskiej.
Podobnie jak w styczniu, lutowy zabieg także przeprowadza się podczas ciepłej (powyżej 0°C), pogodnej, suchej pogody, o ile w najbliższym czasie prognozy nie zwiastują silniejszych przymrozków. Po cięciu należy koniecznie zabezpieczyć też rany na pędach i gałęziach maścią ogrodniczą.

Koniec lutego to także dobrzy czas na przycinanie najbardziej mrozoodpornych odmian jabłoni, z których usuwa się wszystkie pędy chore, połamane i uszkodzone (ciecie sanitarne), a także pędy zachodzące na siebie, zbyt cienkie, krzyżujące się z innymi i zdeformowane oraz nadmiernie zagęszczające koronę.

Oprócz drzew i krzewów owocowych, pod koniec lutego i na początku marca można też przycinać krzewy ozdobne, kwitnące latem lub jesienią jak np.

• hortensje bukietowe,
• róże,
• tawuły japońskie,
• budleje Davida,
• pięciorniki krzewiaste,
• derenie białe,
• ketmię syryjską,
• śnieguliczkę.

Te krzewy zawiązują pąki kwiatowe na dopiero wiosną, więc przycięte na przedwiośniu z powodzeniem zdążą zakwitnąć w danym sezonie. U jednych gatunków mocne, wczesnowiosenne lub późnozimowe cięcie to podstawa prawidłowego rozwoju i obfitego kwitnienia (np. budleja, hortensja bukietowa, które przycina się kilka lub kilkanaście centymetrów ponad ziemią), u innych ma ono na celu jedynie korekcję pokroju i prześwietlenie korony (ich pędy skraca się o ok. 1/3 - 1/2 długości), co poprawia kształt i wygląd krzewów, a także sprzyja tworzeniu się większej ilości pąków kwiatowych (np. pięciorniki, ketmia). Z kolei silne przycinanie derenia białego pozwala uzyskać wiosną więcej młodych, jaskrawo ubarwionych na czerwono pędów, które w sezonie letnim oraz kolejnej zimy będą niezwykłą ozdobą ogrodu.