Szkodniki róż i innych roślin, czyli skoczki. Co to za owady, jakim roślinom zagrażają i jak je zwalczać?

Skoczki należą do rodzaju Edwardsiana i są niewielkimi (mają ok. 2,5-4 mm długości), skrzydlatymi pluskwiakami. Ich ciało ma zwykle jasną (kremową, zielonkawą lub żółtą), rzadziej ciemną barwę (brązową, szarą, lub niemal czarną) i wrzecionowaty, smukły kształt. Owady posiadają też parę przeźroczystych lub półprzeźroczystych skrzydeł, układających się nad odwłokiem dachówkowo oraz długie, niezwykle skoczne, tylne nogi. Skoczki są bardzo płochliwe, małe i szybkie, a do tego równie dobrze skaczą, co latają. Zaniepokojone w mgnieniu oka przeskakują w inne miejsce lub błyskawicznie odlatują, dlatego ich obserwacja może być dość trudna. Owady w dobrych warunkach wydają w roku dwa, a czasem nawet trzy pokolenia.

Najpopularniejszym gatunkiem skoczka jest skoczek różany (znany dawniej jako ślepik różowiec), atakujący głównie róże, ale też inne rośliny z rodziny różowatych (m.in. jabłonie, grusze, śliwy, jarzęby, truskawki). Owad jest niewielki i ma kremowo-żółtą lub zielonkawą barwę. Wydaje dwa pokolenia w roku: pierwsze wiosną, drugie pod koniec lata. Dorosłe samice pierwszego pokolenia, składają jaja w maju i czerwcu, umieszczając je w kątach nerwów na spodzie liści, natomiast rozwijające się z nich samice drugiego pokolenia, składają jaja pod koniec sierpnia i we wrześniu, tym razem ukrywając je pod skórką na pędach, gdzie będą mogły bezpiecznie przezimować. Wiosną z jaj wylęgają się larwy, które intensywnie żerują, wysysając z roślin soki, a następnie dojrzewają (w maju) i przekształcają się w owady dorosłe.

Początkowym objawem żerowania skoczków są widoczne na liściach drobne, liczne, jasne plamki, skupione w okolicy nerwów (na spodzie liścia można dostrzec drobne, jasne owady). Z czasem plamki pojawiają się już niemal na całym liściu, który stopniowo żółknie, obumiera i opada. Wprawdzie roślina nadal się rozwija, ale pozbawiona części liści słabnie, gorzej kwitnie i owocuje, a także staje się bardziej podatna na choroby. Zaatakowane przez szkodnika krzewy różane, tracą też dodatkowo na atrakcyjności.

Walka ze szkodnikiem może być dość trudna, ale nie zawsze jest konieczna. Jeśli liczebność owadów jest niewielka, wystarczy systematycznie przeglądać rośliny, niszczyć znalezione owady i usuwać porażone liście. Jeśli zaatakowany krzew róży jest niewielki, można go też wykopać i przenieść w inne miejsce ogrodu.
Kiedy jednak inwazja skoczków wymknie się spod kontroli, a objawy ich żerowania będą liczne, może być konieczny oprysk roślin jednym z aktualnie polecanych na szkodnika preparatów ochrony (np. Karate Spray, Deltam).

Pomimo iż skoczek różany jest najpopularniejszym i najczęściej spotykanym w ogrodach przedstawicielem skoczków, dokuczliwe mogą być też inne gatunki. Jednym z nich jest skoczek sześciorek, który ma podobny do poprzedniego cykl rozwojowy, ale może mieć jasną lub ciemną barwę ciała. Atakuje głównie trawy i zboża, ale też rośliny ozdobne takie jak dzielżany czy astry. Szkodnik jest o tyle groźny, że nie tylko powoduje uszkodzenia liści, ale może też przenosić groźne choroby takie jak np. żółtaczka astra chińskiego.

Innym gatunkiem skoczka jest skoczek różanecznikowy, który ma zielonożółte ciało, ozdobione czerwonymi, podłużnymi pręgami. Szkodnik pojawia się w ogrodach stosunkowo rzadko, ale kiedy już rozgości się na roślinach, nie tylko prowadzi do typowych uszkodzeń liści, ale może też roznosić groźne choroby grzybowe w tym m.in. zamieranie pąków różanecznika.

W ogrodach można też czasem natrafić na skoczka melisowego. Owad ma zwykle jasnobrązowy kolor i jest ozdobiony nieregularnymi, jasnymi plamkami. Jego ulubioną rośliną jest melisa lekarska, ale chętnie żeruje też na majeranku, szałwii lekarskiej i kocimiętce Faassena.