Czeska kuchnia należała raczej do europejskich, niż do typowo słowiańskich, dzięki położeniu Czech w sercu Europy. Bogaty dwór królewski i cesarski, międzynarodowe związki małżeńskie czeskiej szlachty, wzbogacały czeską kuchnię i sprawiały, że szczyciła się ona najwyższym, środkowoeuropejskim poziomem. Czeska kuchnia i czescy kucharze, którzy służyli na szlacheckich dworach, a później czeskie dziewczęta pracujące jako kucharki w różnych częściach Europy, były poważane i chętnie zatrudniane.
Bogata i prosta
Niewiele kuchni na świecie łączy zarówno dania, które serwowano tylko na stołach bogaczy, jak i proste potrawy, spożywane przez ubogich. Dlatego czeskim specjałem jest zarówno pieczeń wieprzowa, jak i zwykły placek ziemniaczany. Właśnie niedostatecznej ilości mięsa czeska kuchnia zawdzięcza tradycyjne knedle owocowe czy pączki z powidłami i owocowe kołacze.
Królują knedle
Tradycyjna kuchnia czeska oferuje mnóstwo znakomitych sosów, które nie mogą się obejść bez knedli. Mimo, że o ich pochodzenie spierają się Czesi, Austriacy i Niemcy, tylko w Czechach do dziś znajdziemy knedle w menu każdej restauracji i w domu na talerzu. Każda restauracja w Czechach oferuje zawsze kilka rodzajów knedli bułczanych i ziemniaczanych. Do pieczonej kaczki w restauracji zaproponują nam zwykle oba rodzaje knedli i co najmniej dwa rodzaje duszonej kapusty. Knedle bułczane serwowane są do pieczeni wołowej w sosie śmietanowym, tak zwanej svíčkovej. Knedle ziemniaczane stanowią dodatek do znakomitego mięsa wędzonego w sosie chrzanowym. Kto lubi słodkie dania, powinien spróbować knedli owocowych z masłem i twarogiem lub posypanych makiem.