Ocet balsamiczny a nasze zdrowie. Charakterystyka, właściwości i zastosowanie

Ocet balsamiczny (wł. aceto balsamico) powstaje ze świeżo wyciśniętego, zagęszczonego soku z winogron. To winogrona wybrane, bo takie, które wcześniej wolno dojrzewały. Moszcz – tak fachowo nazywa się ten sok – po ugotowaniu leży w beczkach, gdzie dojrzewa przez długi czas, zwykle minimum około 12 lat. Niekiedy ocet balsamiczny leżakuje ponad 20 lat. Nabiera wówczas specyficznego smaku i aromatu m.in. za sprawą fermentacji, zachodzącej w drewnianych beczkach. Ocet ten jest gęsty, dlatego zyskał przydomek: balsamiczny.

Przeczytaj również: Czym jest chińska kapusta bok choy i jakie ma właściwości

Warto wiedzieć! Zdarza się, że litr oryginalnego octu balsamicznego, takiego własnoręcznej roboty, jest produkowany z ponad 100 kilogramów (!) wyselekcjonowanych winogron, rosnących jedynie na określonych terytoriach we Włoszech.

Historia octu balsamicznego

Ponoć ciemnobrązowy ocet balsamiczny był znany już w starożytności, za czasów Juliusza Cezara. Niektóre źródła podają, że ocet ten pochodzi z Modeny, włoskiego miasta. Właśnie w tamtejszych okolicach (oraz rejonach Reggio Emilia) uprawiane są te rodzaje winogron, które nadają się na wspomniany ocet. Popularność zdobył już w XIV wieku (wybrane źródła wspominają o XVI wieku). Stał się znany, gdy nad tymi obszarami sprawował władzę ród książęcy d'Este. Rodzina książęca zlecała swoim pracownikom produkcję owego octu i potem obdarowywała swoich gości octem balsamicznym we flakonach. Stosowała też ocet ten jako przyprawę do dań oraz jako lekarstwo na trudno gojące się rany oraz inne dolegliwości. Książęcy ród tak cenił sobie produkcję octu, że część swojego pałacu w Modenie przeznaczył na swoisty zakład produkujący tenże ocet.

Ocet balsamiczny w kuchni

Dzisiaj ocet balsamiczny, mający słodko-kwaśny smak, jest popularny nie tylko w kuchni włoskiej, śródziemnomorskiej. Używa się go przede wszystkim do surówek, sałatek, także owocowych. Jest dodatkiem do mięs, ryb, serów i makaronów. Należy pamiętać, że gdy gotujemy lub smażymy dania, to po ocet sięgamy na końcu sporządzania danej potrawy. To dlatego, aby ocet nie stracił wcześniej swoich cennych właściwości. Nie wolno z nim natomiast przesadzać: wystarczy kilka kropel, aby nie zdominował smaku potrawy. Ma podkreślić jej nutę smakową i aromat, a nie go przedobrzyć. Niektórzy miłośnicy tego gęstego octu, po obiedzie wypijają dla zdrowia po kieliszku octu balsamicznego, jak gdyby to był trunek.

Poznaj też: Niezwykłe właściwości octu jabłkowego 

Ocet balsamiczny w kosmetyczce i domowej apteczce

Właściwości lecznicze octu balsamicznego nadal są cenione. Stanowi on składnik kremów i maści przeznaczonych do trudno gojących się ran. Działa bowiem odkażająco. Pozytywnie wpływa na stan i wygląd skóry, włosów i paznokci. Stosuje się go nawet w kremach przeciwzmarszczkowych, gdyż likwiduje wolne rodniki odpowiedzialne za starzenie się organizmu.

Dieta, zawierająca ocet balsamiczny, dobrze oddziałuje na pracę jelit oraz usprawnia krążenie krwi, reguluje pracę serca. Niweluje przy tym ryzyko powstawania miażdżycy i obniża poziom złego cholesterolu, który może stać się przyczyną poważnych zaburzeń układu krążenia. Lekarstwa na bóle żołądka również mogą zawierać taki ocet w swoim składzie.

Po ocet balsamiczny mogą sięgnąć również osoby zamierzające się odchudzać, ponieważ ten osłabia apetyt. Oczyszcza również organizm ze złogów.

Ciekawostki o occie balsamicznym

Prawdziwy, oryginalny ocet balsamiczny do tanich nie należy. Sklepy oferują ocet o nazwie „balsamiczny" już za 6 złotych za 100 mililitrów, ale to na pewno nie jest ocet przygotowywany według tradycyjnych receptur. Podróbek na rynku nie brakuje. Nawet, gdy wygląd, zapach i smak są zbliżone do prawdziwego octu balsamicznego, to cena jest z reguły o wiele niższa w przypadku nieoryginalnego produktu.
W sprzedaży są  również 100-mililitrowe butelki tego octu, liczącego ponad 100 lat. Taki flakon kosztuje, bagatela, 2 tysiące złotych. I chętni na zakup się znajdują.