Agrowłóknina i agrotkanina w ogrodzie. Kiedy sprawdzą się agrowłóknina czarna i biała? Zobacz, czym jest agrotkanina i jak ją stosować

Należy zacząć od tego, że agrowłóknina i agrotkanina (nazywana też matą szkółkarską) to różne materiały. Agrowłóknina służy głównie do ochrony roślin przed warunkami atmosferycznymi oraz do ściółkowania podłoża, agrotkanina natomiast jest wykorzystywana przede wszystkim do ściółkowania gleby.

Bardziej wszechstronna i przydatna w ogrodnictwie jest agrowłóknina, którą produkuje się z włókien polipropylenowych o nieregularnej strukturze. Materiał jest miękki w dotyku i lekki, a także przepuszczalny dla wody i powietrza. Jest jednak mniej wytrzymały niż agrotkanina, a jego trwałość zależy od gramatury.

Grubsze agrowłókniny (gramatura od 50g do 100/150 g na m²) są trwalsze i służą głównie do ściółkowania gleby oraz ochrony roślin przed chłodem (agrowłókniny zimowe). Z kolei cieńsze włókniny (gramatura zwykle 15 do 30 g na m²), są delikatniejsze i słabsze, ale dobrze sprawdzają się jako zabezpieczanie roślin przed wiosennymi przymrozkami (agrowłókniny wiosenne).

Grubsze agrowłókniny mogą być białe, brązowe lub czarne (rzadziej zielone), w zależności od tego, jakie jest ich zastosowanie.

Agrowłókniny w kolorze białym (zwykle o gramaturze 50-70 g/m²), służą przede wszystkim do zimowej ochrony roślin przed mrozem. Można nimi owijać krzewy lub pnie drzew, rozpinać nad zagonami z uprawami zimowymi bądź tworzyć z nich namioty, kaptury ochronne lub parawany wokół roślin. Materiał umożliwia swobodną wymianę gazową z otoczeniem i pozwala oddychać roślinom, a do tego jest przepuszczalny dla wody. Biały kolor odbija promienie słoneczne, dzięki czemu zimą rośliny nie są narażone na przegrzanie i rozhartowanie. Gęsty materiał chroni je też przed wiatrem, mrozem i gradem.

Z kolei grube agrowłókniny kolorowe, to przede wszystkim doskonałe materiały ściółkujące, pozwalające ochronić glebę przed rozwojem chwastów oraz wysychaniem. Ich ciemna barwa sprzyja też szybszemu nagrzewaniu się podłoża, co jest szczególnie ważne w okresie wiosennym i w uprawach roślin ciepłolubnych (np. ogórki, papryka, arbuz). Ciemne włókniny doskonale nadają się także jako warstwa ochronna pod ściółki organiczne (np. kora), gdyż ich ciemny kolor stapia się z ciemną barwą ściółki. Można też wykorzystywać je do osłaniania i umacniania skarp lub zboczy.

Agrowłoknina wiosenna to z kolei materiał bardzo lekki i cienki, choć nietrwały (łatwo ją uszkodzić lub rozerwać). Doskonale nadaje się do ochrony wiosennych upraw przed przymrozkami, gdyż nie uszkodzi młodych roślin i nie spowoduje ich zaparzenia się pod wpływem ciepła. Taką agrowłókninę rozkłada się zwykle wiosną na zagonach, na których zostały wysiane wczesne warzywa. Można nią też osłaniać rośliny, których pąki kwiatowe są wrażliwe na wiosenne przymrozki (np. różaneczniki).

Zupełnie innym materiałem jest natomiast agrotkanina, nazywana też matą szkółkarską. Ma ona postać mat, wykonanych ze splecionych ze sobą cienkich, spłaszczonych, ale trwałych włókien polipropylenowych (czarnych lub zielonych). Jest lekka i połyskliwa (przypomina folię), przepuszczalna dla wody i powietrza oraz bardzo wytrzymała (nie daje się łatwo rozerwać), dlatego idealnie nadaje się jako warstwa ochronna pod ściółki kamienne i żwirowe (nie ulega uszkodzeniom). Można też ściółkować nią podłoże, na którym będą gromadzone donice z sadzonkami (np. w szkółce), a także wykorzystywać jako zimowy parawan na ażurowe ogrodzenia, chroniący ogród przed nawiewaniem śniegu i rozpryskiwaniem się soli drogowej.

Agrotkanina niespecjalnie nadaje się do umacniania skarp i zboczy, gdyż jest dość śliska i słabo utrzymuje na powierzchni ściółkę (np. z kory). Nie jest też tak przewiewna jak agrowłóknina, dlatego nie sprawdza się jako osłona dla roślin.