Szczaw nie tylko w zupie szczawiowej. Charakterystyka i właściwości szczawiu

Już starożytni Egipcjanie znali szczaw. Używali go jako przyprawę. Greccy lekarze stosowali go jako lekarstwo na gorączkę, a wyciągi ze szczawiu – choćby na rany po ukąszeniach skorpionów. Wieki temu szczaw był również stosowany jako lek na szkorbut, czyli chorobę, zagrażającą przede wszystkim żeglarzom i piratom.

Dowiedz się: Jakie właściwości ma żywokost

Dzisiaj szczaw jest nieco zapomniany i traktowany po macoszemu. A szkoda, bo to wartościowa roślina. Pochodzi z rodziny rdestowatych. Spośród wielu gatunków szczawiu (nie wszystkie są jadalne, przykładowo szczaw polny może być trucizną dla ludzi) najpopularniejszy jest szczaw zwyczajny. Szczaw kojarzy się z niską rośliną, a jednak np. szczaw zwyczajny osiąga niekiedy nawet 1 metr wysokości. To przeważnie liści tej rośliny używamy w kuchni, gotując zupę szczawiową. Stosujemy je na surowo do surówek i sałatek oraz jako przyprawa do dań mięsnych i rybnych.

Szczaw z domowej apteczki

Szczaw wykazuje właściwości lecznicze. Zawiera pokłady witaminy C, która wzmacnia naszą odporność, co jest szczególnie ważne w sezonie jesienno-zimowym. Wspiera leczenie stanów zapalnych zatok, górnych i dolnych dróg oddechowych. Zawiera także witaminę A, wpływającą pozytywnie na wzrok i w ogóle na oczy. Liście szczawiu mają potas, fosfor, wapń, krzem, żelazo i magnez, a także betakaroten. Roślina ta pomaga zachować skórze zdrowy, świeży wygląd. Kremy na trądzik i wypryski skórne miewają w swoim składzie szczaw. Okłady z wyciągiem ze szczawiu są pomocne w leczeniu uciążliwych ran.

Polecamy poradnik: Jak uprawiać szpinak

Płukanki do ust ze szczawiem w składzie pozwalają pozbyć się wrzodów i stanów zapalnych jamy ustnej. Szczaw ponadto pomaga pozbyć się toksyn z organizmu. Łagodzi skutki niestrawności. Działa lekko moczopędnie. Szczaw to także środek przeciwbiegunkowy. Zalecany jest również niejadkom, bo pobudza apetyt. Z drugiej strony szczaw jest warzywem niskokalorycznym: w 100 gramach są jedynie 23 kalorie.

Szczaw w kuchni

Nie każdy powinien uwzględniać szczaw w swojej diecie. Zupa szczawiowa zawiera sporo szczawianów, a one z kolei sprzyjają powstawaniu kamieni nerkowych. To z tego względu osoby mające chore nerki i wątrobę powinny unikać jedzenia tej zupy. Jest natomiast sposób, żeby ograniczyć szkodliwe działanie szczawianów – niektórzy kucharze uważają, że wystarczy dodać gotowane jajka do szczawiówki. Niekorzystne działanie kwasu szczawiowego neutralizuje też śmietana dodawana do zupy.

Zobacz również: Dlaczego warto jeść szpinak 

Ciekawostki na temat szczawiu

Szczaw ma orzeźwiający, ostry, kwaśny albo – zależnie od gatunku – delikatny smak, czasem z cytrynowym posmakiem. Bywa, że szczaw ma nieprzyjemny metaliczny posmak. Aby go zlikwidować, do krojenia liści szczawiu powinno używać się jedynie noży ze stali nierdzewnej.

Szczaw zaleca się na zakwaszenie organizmu, które objawia się ogólnym osłabieniem, problemami skórnymi oraz wzmożoną podatnością na przeziębienia. To skutek m.in. niewłaściwego odżywiania się. Należy przywrócić równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. Wśród warzyw, które chronią przed zakwaszeniem organizmu, znajduje się również szczaw.