Świerk w ogrodzie. Jak uprawiać to drzewo? Kiedy posadzić „choinkę” i jak zadbać o tego iglaka? Polecamy świerki do małych ogrodów

Świerki to popularne drzewa iglaste. W Polsce naturalnie rośnie świerk pospolity, ale w ogrodach od dawna uprawia się także inne gatunki, takie jak świerk srebrny, serbski, kłujący (srebrny), biały czy kaukaski. Wszystkie to spore drzewa, jednak wyhodowano przeróżne ich odmiany, które różnią się pokrojem i rozmiarami. Te iglaki możemy więc dobrać zarówno do dużego, jak i do małego ogrodu.

Choć w roli bożonarodzeniowych ozdób występują też inne gatunki, to właśnie świerki są najbardziej ikonicznymi choinkami. Te drzewa osiągają spore rozmiary, bo dorastają nawet do 30-50 m wysokości. Mają stożkowate, raczej smukłe korony, z wyraźnym, ostrym wierzchołkiem. Jednak pokrój drzew, a także ich wielkość, zależy od gatunku i odmiany, a może być bardzo zróżnicowana.

Igły świerków są kłujące, a poza zielonymi mogą być też niebieskie, srebrzyste lub złotawe. Nie opadają one na zimę, choć drzewa oczywiście wymieniają je stopniowo na nowe.

Szyszki świerkowe, których drzewa mogą wytwarzać sporo, są cylindryczne i zwisają w dół. Zimą lub wiosną opadają na ziemię. Warto pamiętać o tym, że zanim powstaną, świerki wytwarzają kwiaty, choć różnią się one od tego, co kojarzy się nam z kwiatem z płatkami i koroną. Pojawiają się one w kwietniu-maju i wyglądają jak niewielkie żółtawe szyszki na końcu pędów (to kwiaty męskie) oraz większe kwiaty żeńskie, które są czerwone lub zielone, skierowane pionowo do góry. To właśnie z nich powstaną „prawdziwe” szyszki.
Konary świerków mogą być skierowane w górę lub przewieszać się w dół (zależy to m.in. od gatunku i wieku drzewa).

Wymagania świerków mogą się nieco różnić w zależności od gatunku. Ogólnie najlepiej rosną one w miejscach słonecznych, na w miarę żyznych, próchniczych glebach, najlepiej o lekko kwaśnym odczynie (tylko świerk serbski woli wapienną ziemię). Nie sadźmy ich na piaszczystym podłożu. Jeśli chcemy, by świerki dobrze i zdrowo rosły, musimy zadbać o wilgotność podłoża, bo mają one płytki system korzeniowy, a coraz częstsze letnie upały i susze im nie służą. Na brak wody są wrażliwe również zimą, dlatego jeśli ta jest w miarę ciepła, ale sucha, to również warto pamiętać o nawadnianiu świerków. To drzewa odporne na mróz, a większość gatunków znosi również zanieczyszczenie powietrza (tu wyjątkiem jest świerk pospolity).

Podpowiadamy: Kiedy, jak i czym nawozić ogrodowe iglaki

Świerki najczęściej sadzi się wiosną oraz pod koniec lata i jesienią. Wprawdzie sadzonki sprzedawane w doniczkach można wsadzać do ziemi przez cały rok, jednak posadzone latem będą wymagały staranniejszej opieki, przede wszystkim podlewania. Wiosną i jesienią można też kupić drzewka balotowane, czyli takie, które zostały wykopane ze szkółki, a ich korzenie są odpowiednio zabezpieczone. Są one przeważnie tańsze niż drzewka w pojemnikach. Nie obśmiewajmy więc „choinek” pojawiających się w sprzedaży we wrześniu-październiku, bo są to drzewka przeznaczone do sadzenia, a nie świąteczne ozdoby.

Jeśli mamy duży ogród, to możemy posadzić zarówno „czyste” gatunki, jak i dekoracyjne odmiany. Natomiast na mniejszych powierzchniach sprawdzą się m.in.:

• świerk pospolity „Frohburg” – dorasta do 2 m wys. i ma ciekawy pokrój, bo jego gałęzie mocno zwisają w dół,
• świerk pospolity „Push” – do drzewko osiąga 1 m wys. i ma nieregularnie kulisty pokrój,
• świerk kłujący „Glauca Globosa” – na srebrzystoniebieskie igły i dorasta do 2-3 m wysokości (jest rozłożysty i ma podobną średnicę);
• świerk kłujący „Maingold” – dorasta do 3-5 m wysokości, ma stożkowaty pokrój. Starsze igły są zielonoszare, ale młode – złotożółte;
• świerk biały „Conica” – to bardzo dekoracyjna odmiana, która bez formowania wygląda jak regularny i gęsty stożek, może osiągać do 5 m wys., ale rośnie powoli;
• świerk biały „Alberta Globe” – ta odmiana wyróżnia się miniaturowymi rozmiarami (osiąga kilkadziesiąt centymetrów wysokości i średnicy), kulistym pokrojem i gęstymi, intensywnie zielonymi igłami.

Dowiedz się więcej: Jak uprawiać i pielęgnować świerk „Conica”

Świerki są dość odporne na choroby, ale niekiedy sprawiają problemy ze względu na nieodpowiednie warunki uprawy (przede wszystkim suszę), mogą ich dotykać także niektóre choroby grzybowe.

Niebezpieczne są ponadto pewne mszyce – ochojnik świerkowo-modrzewiowy, który, jeśli pojawi się w większej liczbie, może osłabiać drzewa. Niektóre dekoracyjne odmiany, jak świerki „Conica” bywają też atakowane przez przędziorki.