Jak zadbać o iglaki przed zimą? Pamiętaj o ich podlewaniu i nawożeniu. Które iglaki trzeba okryć, by chronić je przed mrozami?

Jeśli iglaki mają pięknie się prezentować i zdrowo wyglądać, muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki uprawowe. Szczególnie troskliwie trzeba zająć się nimi przed zimą, gdyż w przeciwieństwie do roślin o sezonowych liściach, nie zapadają w głęboki sen zimowy. Chociaż w tym czasie ich wegetacja zwalnia, nie ustaje całkowicie, a zimozielone igły przez cały czas pobierają i transpirują wodę.

Z tego względu iglaki, podobnie jak inne rośliny zimozielone, narażone są zimą na zjawisko suszy fizjologicznej. Polega ona na tym, że rośliny tracą wodę, ale nie mogą jej uzupełnić, ponieważ jest zamarznięta i niedostępna dla korzeni. Zjawisko to jest przyczyną zasychania całych krzewów, co szczególnie wyraźnie widać na wiosnę. Aby uniknąć podobnej sytuacji, jesienią rośliny należy intensywnie nawadniać, szczególnie wtedy, gdy panuje susza, a opadów brakuje.
Umiarkowane nawadnianie trzeba kontynuować przez całą zimę, ale tylko w okresach odwilży, gdy przez kilka dni utrzymują się dodatnie temperatury. Podłoże wokół krzewów dobrze jest też wyściółkować grubą warstwą kory sosnowej, która nie tylko zapobiegnie wysychaniu gleby, ale też będzie stanowiła dodatkową ochronę korzeni przed mrozem.

Kolejna ważna sprawa przy uprawie iglaków to nawożenie. Wprawdzie jesienią nie stosuje się już takich samych nawozów jak w sezonie wegetacyjnym (zawierają sporo azotu pobudzającego wzrost i rozwój młodych pędów, utrudniając roślinom przygotowanie się do zimy), ale krzewy nadal się nawozi. Wykorzystuje się do tego celu specjalne nawozy jesienne do iglaków. Preparaty te zawierają w składzie szereg mikro- i makroelementów, podnoszących odporność roślin na niekorzystne warunki i zwiększających ich mrozoodporność.

Kolejna sprawa to okrywanie roślin na zimę. Większość uprawianych w ogrodach iglaków ozdobnych dobrze znosi niskie temperatury i zwykle nie wymaga zimowego okrycia. Należą do nich świerki, sosny, żywotniki zachodnie, jałowce. Jest jednak kilka gatunków i odmian iglaków, które bez odpowiedniego zabezpieczenia mogą nie przetrwać mrozów i nie doczekać wiosny. Należą do nich m.in.:

• cyprysik Lawsona,
• cyprysik japoński (tępołuskowy),
• cyprysik żywotnikowaty,
• cyprysik groszkowy.

Ich mrozoodporność waha się zwykle między -18 a -20/23 stopnie Celsjusza.

Niektóre gatunki i odmiany mogą jednak przemarzać już przy temp. -12 stopni Celsjusza, jak np. odmiana „Little Ann” lub cyprysik groszkowy. Natomiast sosna himalajska i jej piękne odmiany (np. „Nana”, „Zebrina”) znoszą mróz do ok. -15/-18 stopni Celsjusza, a cedr himalajski (np. odm. „Feelin' Blue”) czy mniej znana szydlica japońska, głowocis japoński oraz sośnica japońska mają mrozoodporność w zakresie -12/-15 stopni.

Jeśli w ogrodzie posiadamy takie właśnie iglaki, to późną jesienią (po pierwszych, silniejszych przymrozkach, zwykle w drugiej połowie listopada) należy starannie owinąć je włókniną zimową lub jutą, a mniejsze egzemplarze osłonić specjalnymi, zimowymi kapturami ochronnymi z włókniny lub gałązkami stroiszu.

Przydadzą się też osłony przeciwwiatrowe (np. z juty rozpiętej na palikach lub gęstej siatki cieniującej), gdyż dla roślin równie niebezpieczne jak niskie temperatury są lodowate, zimowe, wysuszające wiatry oraz zimowe, ostre słońce.

Przed zimą trzeba też pomyśleć o zabezpieczeniu kolumnowych odmian iglaków (np. jałowiec pospolity „Arnold”, „Hibernica”, „Gold Cone”, „Meyer”, jałowiec skalny „Monglow”, „Skyrocket”, „Blue Arrow”, cis pośredni „Wojtek”) przed silnymi opadami śniegu.

Śnieg zalegający na ich pędach tworzy grube, ciężkie czapy, które powodują trwałe deformacje gałęzi, oszpecając roślinę i zniekształcając jej pokrój, dlatego cały krzew przed zimą należy okręcić sznurkiem w taki sposób, żeby jego gałązki nie były narażone na zaleganie czap śniegowych. Zarówno okrywanie krzewów jak i okręcanie ich sznurkiem trzeba wykonać późną jesienią, a nawet wczesną zimą (od końca listopada do początku grudnia), gdyż zabiegi wykonane zbyt wcześnie mogą osłabiać mrozoodporność roślin, a także prowadzić do rozwoju chorób grzybowych.