Pięknie pachnąca anginka odświeży powietrze i pomoże na katar oraz ból ucha. Ta „babcina” roślina znów jest hitem. Sprawdź, jak o nią zadbać

Mówiąc o geranium, często spotkamy się również z innymi, potocznymi nazwami:

• anginka,
• anginowiec.

Roślinę uprawianą w naszych mieszkaniach botanicy określają jako pelargonię pachnącą (Pelargonium graveolens), choć uprawiamy najczęściej mieszańce pochodzące od tego gatunku. Czasem można także spotkać nazwę – pelargonia szorstka. Popularna nazwa geranium również nie do końca jest poprawna.

Geranium jest rośliną pochodzącą z południowej Afryki. W Europie pojawiło się ono w latach trzydziestych XX wieku. W naturalnych warunkach anginowiec rośnie jako dość duży krzew, a w klimacie południowoeuropejskim uprawia się go na plantacjach.
W Polsce anginka była popularna przed laty i często kojarzy się ją z rośliną z „babcinego parapetu”. Jednak, jak na wiele roślin, wróciła na nią moda. Przed dłuższy czas była trudna do zdobycia, ale obecnie pojawia się w kwiaciarniach i marketach (choć trafienie nią wymaga pewnej dozy szczęścia). Za to bez większego trudu można ją nabyć przez internet. Anginka nie jest wymagająca i z jej uprawą poradzi sobie nawet niedoświadczona osoba.

Geranium jest rośliną wieloletnią o gałęzistych, drewniejących pędach. Ma jasnozielone liście na długich ogonkach, a całą roślinę pokrywają drobne włoski. Pod nimi znajdują się gruczoły, a w nich – olejki eteryczne, o delikatnym cytrynowo-różanym zapachu. Anginka wydziela ten zapach nawet po lekkim trąceniu rośliny, dlatego działa trochę jak naturalny odświeżacz powietrza.

Ta roślina także kwitnie, choć w doniczkach robi to rzadko. Jej kwiaty przypominają kwiaty pelargonii bluszczolistnych, ale są drobniejsze. Najczęściej mają różowy kolor. Zakwitają okazy trzymane latem na dworze (albo uprawiane w gruncie, co jest możliwe np. na południu Europy; można tam spotkać te rośliny w bardzo okazałej wersji).

W Polsce geranium uprawia się tylko w doniczkach. Ta roślina potrzebuje jasnego i ciepłego miejsca. Jednak światło musi być rozproszone. Idealne miejsce to parapet okna wychodzącego na wschód lub zachód. Lato może spędzić na balkonie lub tarasie, najlepiej w miejscu osłoniętym od deszczu i również takim, gdzie słońce nie praży bez przerwy. Trzeba też uważać na mączliki, czyli białe muszki, które uwielbiają mięsiste liście tych roślin (oraz innych pelargonii, w szczególności angielskich).

Anginka dobrze rośnie w żyznej, ale przepuszczalnej ziemi. To ważne szczególnie zimą, kiedy wzrasta jej wrażliwość na nadmiar wody. Podlewanie anginki różni się dość znacznie latem i zimą. W cieplejszych miesiącach, gdy intensywnie rośnie, potrzebuje jej sporo, ale nie lubi wody zalegającej wokół korzeni. Dlatego trzeba ją podlewać systematycznie, ale uważnie. Jeśli ma za mało wody, szybko to poznamy po lekko opadających liściach. Po podlaniu niemal natychmiast podniosą się. Zimą anginkę należy podlewać rzadziej, gdy wierzchnia warstwa podłoża lekko przeschnie (ale również wtedy obserwujmy liście). Pamiętajmy też, że ta roślina nie lubi moczenia liści (nie zraszajmy jej).

Polecamy też: Grudnik nie kwitnie lub zrzuca pąki? Sprawdź, jak o niego zadbać

Podczas pielęgnacji anginki należy pamiętać o regularnym przycinaniu pędów, żeby nadać roślinie ładny kształt i pobudzić ją do wzrostu. Jeśli robimy to regularnie, wystarczy uszczykiwać same końcówki pędów. Natomiast jeśli zaniedbaliśmy tego zabiegu i anginka wyrosła mocno, ale jest słabo rozkrzewiona, wiosną możemy skrócić pędy nawet o połowę. Młode liście szybko pojawią się uśpionych oczek na łodygach. A ścięte pędy i liście możemy wykorzystać na różne sposoby. Jednym z nich jest pozyskanie większej liczby anginek, bo bardzo łatwo ją w ten sposób rozmnożyć. Dowiedz się więcej: Jak rozmnożyć anginkę – instrukcja krok po kroku

Ponadto liście anginki ma właściwości lecznicze, a jej liście są pomocne przy wielu dolegliwościach, m.in.

• w reumatyzmie – trzeba sporządzać z nich okłady na bolące miejsca,
• pomagają na ból uszu – podobno skutecznie działa wkładanie do nich świeżych liści lub olejku z nich,
• działają łagodząco na skórę – geranium likwiduje liszaje, choroby skóry, egzemy. Jak skorzystać z właściwości? Garść świeżych listków drobno kroimy i dodajemy do kąpieli (bezpośrednio do wanny z wodą lub po zaparzeniu pod przykryciem), 
• niektórzy uważają, że wdychanie zapachu liści lub olejku z geranium obniża ciśnienie krwi.

Dowiedz się więcej: Na co pomoże anginka? Sprawdź, jak stosować jej liście na zapalenie gardła, ucha i nie tylko

Listki i kwiaty geranium można kandyzować, by wykorzystać je do dekoracji ciast i deserów. Dodatkowo wieczorna inhalacja z liści geranium działa na niektóre osoby nasennie. Osoby, które sporo się stresują, mogą pić uspokajającą lemoniadę z geranium. Aby ją przygotować, należy:

• poszatkować liście geranium (pół garści) i wymieszać je z siedmioma łyżkami miodu,
• po co najmniej 2 godzinach zalewamy papkę czterema szklankami wody,
• dodajemy sok wyciśnięty z połowy cytryny i gotowe.

Liście mogą być także dodatkiem do potraw. Można dodać je na przykład do herbaty, co polepszy jej aromat (i nada smak kojarzący się z herbatą typu Earl Grey); natomiast kuchnia południowoeuropejska używa ich jako dodatku do sosów, dżemów, słodkiego pieczywa.

Właściwości lecznicze ma również olejek eteryczny, pozyskiwany z geranium.
Działa on:

• przeciwbakteryjne (unicestwia np. gronkowce i paciorkowce),
• przeciwwirusowo – używa się go do leczenia chorób układu oddechowego, przeziębień, grypy, kataru, kaszlu i stanów zapalnych zatok.

Jest również pomocny, gdy wystąpią u nas infekcje skóry (przy trądziku, egzemach, opryszczkach i rozstępach skóry). Ponadto olejek eteryczny z anginki reguluje krążenie krwi (wdychanie codziennie przez ok, 10 minut zapachu z liści geranium obniża ciśnienie krwi) gospodarkę płynami (przy nadmiernym gromadzeniu płynów przed miesiączką lub w przypadku cellulitu).

Olejek eteryczny z geranium wykorzystywany jest do różnych rzeczy. Przede wszystkim:

• skutecznie odstrasza komary, 
• odświeża powietrze w pomieszczeniu, 
• stosowany jest do produkcji różnego rodzaju mydeł i perfum, 
• wchodzi w skład zapachowych mieszanek kwiatowych,
• stosuje się go jako dodatek do kremów pielęgnacyjnych do twarzy.