Obniżka czynszu w mieszkaniu komunalnym – kiedy jest możliwa i ile wynosi

Mieszkańcy zasobów komunalnych czasem płacą prawie 15 złotych za metr kwadratowy zajmowanego lokum. Tyle wynosi bazowa stawka czynszu za mieszkanie należące do gminy. Najemcy to często ludzie niezamożni, którzy przecież mieszkają – jak to się potocznie nadal mówi – „w państwowym" – a nie w swoim mieszkaniu, bo nie mają zdolności kredytowej, a tym bardziej gotówki, żeby kupić sobie mieszkanie.

O ile za mieszkania socjalne (lokale o obniżonym standardzie, np. ze wspólną kuchnią i łazienką) zniżki czynszu raczej nie przysługują, o tyle w przypadku mieszkań komunalnych o swoiste rabaty można się postarać. Co gmina, to inna polityka mieszkaniowa. To władze gminy decydują, czy, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości, przyznać ulgę. Przykładowo: we Wrocławiu maksymalna obniżka wynosi 30 procent, natomiast stawka czynszu po uwzględnieniu wszystkich obniżek nie może być mniejsza niż 50 procent stawki bazowej czynszu. W Warszawie najemcy lokali komunalnych mogą liczyć nawet na 80-procentowy rabat dotyczący czynszu (a więc zapłacą czynsz w wysokości jedynie 20 procent wartości). W Szczecinie największa ulga czynszowa wynosi 40 procent, a w Bydgoszczy – 70 procent. Mieszkańcy Krakowa też mogą dostać maksymalnie 70-procentową obniżkę czynszu. W Gdańsku wynosi ona najwyżej 60 procent. Poziom bonifikat uzależniony jest od wysokości uzyskiwanych dochodów podzielonych na osoby zamieszkujące w danym lokalu.

Polecamy wideo: Wybudowali dom w cenie mieszkania. Jak to zrobili? 

Bywa, że po podwyżce czynszu lokatorzy, którym przysługuje obniżka, płacą mniej za mieszkanie niż płacili wcześniej. Na przykład małżeństwo z Bydgoszczy mieszka w mieszkaniu komunalnym w bloku zarządzanym przez Administrację Domów Miejskich. Zgodnie z zarządzeniem prezydenta Bydgoszczy oraz uchwałą Rady Miasta z 2012 roku, co roku, aż do 2016 roku, bazowa stawka czynszowa w mieszkaniach komunalnych wzrasta. Wyższe opłaty mają się przyczynić do tego, że miasto otrzymane pieniądze będzie inwestowało w remonty lokali gminnych, m.in. pustostanów. Podwyżka corocznie wynosi około 90 groszy za metr kwadratowy. Małżonkowie przed podwyżką czynszu płacili za swoje 2-pokojowe mieszkanie czynsz w wysokości 314 złotych. Po przyznanym 65-procentowym rabacie, ze względu na niskie dochody, żona i mąż płacą 110 złotych czynszu.

Wszystko zależy od wysokości uzyskiwanych dochodów najemcy i jego rodziny (chyba, że zamieszkuje sam). Trzeba wypełnić wniosek o udzielenie obniżki czynszu, dołączyć zaświadczenie o dochodach (zazwyczaj z deklaracją o dochodach z 3 ostatnich miesięcy, jeżeli w ogóle występuje dochód) i pofatygować się do zakładu gospodarki nieruchomościami, administracji domów miejskich, przedsiębiorstwa zarządzającego lokalami gminnymi lub ich odpowiednika.

Zobacz: Co składa się na wysokość czynszu 

Należy liczyć się z tym, że pracownik administracji może przyjść do domu wnioskodawcy na wywiad środowiskowy (podobnie, jak czynią to pracownicy socjalni) albo sprawdzi prawdziwość deklarowanych przez najemcę danych w urzędzie skarbowym czy ZUS. Rozpatrzenie wniosku jest bezpłatne. Decyzję poznaje się zazwyczaj w ciągu miesiąca. Zwykle jest wydawana ona na 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia o kolejny rok, jeżeli sytuacja materialna wnioskodawcy nie poprawi się.

Tak, jak wspomnieliśmy: najemcy mieszkań socjalnych raczej nie są uprawnieni do otrzymania zniżek. To dlatego, że czynsz w ich przypadku wynosi nawet zaledwie jedną dziesiątą stawki bazowej czynszu za mieszkanie komunalne. Lokatorzy zadłużeni oraz ci, co do których ruszył proces eksmisji, też nie są objęci zniżkami. Podobnie, jak najemcy o tzw. złej reputacji, a więc ci, którzy dewastują mienie, nie zachowują ciszy nocnej, słowem: często spływają na nich skargi od sąsiadów czy dozorców. Spółdzielnie mieszkaniowe i wspólnoty, zarządzające budynkami postawionymi przez deweloperów czy należącymi do prywatnych właścicieli, również rzadko praktykują zniżki dla lokatorów.