Materiały na ściany działowe w domu i mieszkaniu - które dobrze tłumią dźwięki

Ściany działowe to te, które dzielą powierzchnię domu na mniejsze. Odgradzają jedną przestrzeń od kolejnej. O ile przy wznoszeniu ścian głównych, czyli nośnych wybór materiałów budowlanych jest dość ograniczony, o tyle przy planowaniu ścian działowych istnieje dużo większy wachlarz możliwości materiałowych.

Cegła pełna

Jednym z najpopularniejszych materiałów na budowę ściany działowej jest cegła pełna. Taka cegła ma wymiary 6,5 x 12 x 25 cm. Wykonana z niej przegroda zapewnia wysoką ochronę akustyczną, a więc nie przepuszcza dźwięków. Minus jej jest taki, że postawienie murowanej ściany zajmuje sporo czasu. Poza tym, cegły pełne są ciężkie, więc już na etapie projektowania domu istotne jest wzmocnienie stropów. Po wykonaniu ściany działowej z cegły, zarówno pełnej, jak i "dziurawki", należy ją otynkować.

Cegła dziurawka

Ścianki postawione z cegły dziurawki są lżejsze o 25–30 procent od tych z cegieł pełnych. Wada „dziurawek" jest natomiast taka, że są one mniej wytrzymałe niż pierwszy rodzaj cegieł. Drugi minus dotyczy akustyki. Cegły dziurawki łatwo „przepuszczają" wszelkie odgłosy dochodzące z sąsiedniego pomieszczenia. Słychać np. odgłosy z łazienki, która znajduje się obok naszej sypialni.

Ścianki z płyt gipsowo-kartonowych

Zmiany związane z rozplanowaniem przestrzeni w istniejącym domu wyjątkowo łatwo zrobić można za pomocą ścianek z płyt gipsowo-kartonowych (tzw. g-k) mocowanych na profilach stalowych. Aby uzyskać odpowiednią izolacyjność akustyczną (porównywalną ze ścianą z cegły pełnej), ścianki z płyt g-k wypełnia się płytami z wełny mineralnej (szklanej lub skalnej). Konstrukcja ta jest dużo lżejsza od ścianki murowanej, przez co mniej obciąża strop. Jest to cecha szczególnie ważna przy zabudowywaniu poddasza. Postawienie ścianek z płyt g-k jest stosunkowo szybkie. Plusem tego rozwiązania jest to, że ściankę da się łatwo zdemontować. Ciekawostką jest, że na rynku są już płyty g-k o zwiększonej izolacyjności akustycznej, w porównaniu do zwykłej płyty g-k. Warto wykorzystywać je tam, gdzie izolacyjność i komfort akustyczny mają kluczowe znaczenie. 

Przeczytaj: Jak wygłuszyć ścianę, by nie słyszeć rozmów sąsiadów

Bloczki z betonu komórkowego

Bloczki mają dosyć duże wymiary (nawet 25 x 60 cm). Standardowo natomiast bloczki betonowe na ścianki działowe mają wymiary 60 x 20 x 11,5 cm. Na ściany działowe najczęściej używa się elementów o grubości do 12 centymetrów. Są one dosyć lekkie. Na metr kwadratowy ściany przypada masa ok. 45–50 kilogramów. Bloczki można przycinać i układać, jak puzzle. Wada: łatwo przepuszczają hałas. Dla porównania: ściana z betonu komórkowego tłumi dźwięki o wartości około 33 decybeli, a tymczasem np. zwykła rozmowa generuje hałas o natężeniu około 45 dB, praca pralki – 55 dB, a odkurzacza 60 dB. 

Więcej informacji: Ściany działowe z betonu komórkowego 

Pustaki ceramiczne

W domach, budowanych z pustaków ceramicznych, do postawienia ścianek działowych można użyć podobnych elementów. Pustaki ceramiczne, dedykowane do stawiania ścianek działowych, mają grubość np. 11,5 centymetrów, a najcieńsze – nawet 8 cm. Te pustaki są z reguły tańsze od cegły pełnej i dziurawki.

Inne materiały

Bloczki silikatowe (wapienno-piaskowe), pustaki i bloczki z keramzytobetonu to kolejne materiały do wznoszenia działowych ścianek. Te z keramzytobetonu są bardziej wytrzymałe niż tradycyjne bloczki betonowe. To powoduje, że ścianka z tych pierwszych może być potem bardziej obciążona.

Jeden z ciekawszych sposobów na wykonanie ściany działowej jest wykorzystanie pustaków szklanych. Mają one wysokie parametry akustyczne, a więc nie przepuszczają dźwięków. Zwykle ściany z pustaków szklanych pojawiają się tam, gdzie potrzebne jest doświetlenie pomieszczenia. Takie ścianki stanowią również często dekorację wnętrza.

Przeczytaj też: Ścianki działowe z pustaków szklanych 

Cicho za ścianą, czyli odpowiednia akustyka

– Dźwięki należy rozpatrywać dwojako w naszym domu lub mieszkaniu – tłumaczy Kinga Piotrkowska z firmy deweloperskiej Jakon. – W pierwszym znaczeniu chodzi o ilość i siłę dźwięków odbijających się od gładkich powierzchni. Przegrody wewnętrzne musimy projektować tak, by unikać sytuacji, że w pomieszczeniu robi się na tyle głośno, że nie można swobodnie rozmawiać, oglądać telewizji czy słuchać muzyki, bo hałas zakłóca te czynności. Chodzi o tłumienie dźwięków, które przy źle zaprojektowanych i niepoprawnie wykonanych ścianach działowych odbijają się od ich powierzchni, bo nie ma ich co wyciszyć.

– Istotny jest również poziom hałasów pochodzących z zewnątrz, a także ilość dźwięku, które „wypuszczamy" z domu na zewnątrz – dodaje Piotrkowska. – Izolacyjność akustyczna ściany ma spowodować, że nie będą do nas dochodzić odgłosy i inne hałasy z zewnątrz. Ściana działowa powinna być jednak tak skonstruowana, że nie będzie "przepuszczać" dźwięków na zewnątrz, np. do sąsiedniego pomieszczenia.

W akustyce wnętrz istnieje również określenie dźwięki powietrzne. Oznacza ono hałas, którego źródłem jest np. zbyt głośna muzyka u sąsiada zza ściany, krzyki, dźwięki dochodzące z pracujących maszyn i urządzeń, też słyszane przez ścianę albo przez strop . Dodatkowo, gdy tuż za ścianą stoi np. pralka czy zmywarka, przez ścianę działową mogą przechodzić drgania związane z pracą tych sprzętów. To również rzutuje na izolacyjność akustyczną. 

Panele akustyczne

Są sposoby na zwiększanie izolacyjności przegrody, a więc ściany czy stropu. Takie rozwiązanie jest możliwe dzięki odpowiednim materiałom wbudowanym w postawioną ścianę lub dobudowaną do ściany, podłogi albo sufitu. – Jednym z rozwiązań są panele akustyczne, wykonane z tzw. technicznej pianki wyciszającej, akustycznej – mówi Kinga Piotrkowska. – Montuje się je na ścianę, jak duże kafle. Panele te mają strukturę warstwową. Jedna warstwa izoluje dźwięki powietrzne, a druga pochłania drgania. Praktyczne są także płyty z wełny mineralnej (dostępne są produkty dedykowane do ścianek działowych) oraz włóknina. 

Im cięższe są materiały, z którego wykonane są ściany działowe, tym lepiej, ponieważ lepiej chronią sąsiadujące pomieszczenia przed przedostawaniem się hałasu. Najlepiej byłoby, gdyby ciężar jednostkowy materiału wynosił przeciętnie 200 kilogramów na metr kwadratowy. Taka wartość dotyczy choćby cegieł pełnych, z jakich stawiane są ściany tego rodzaju.