Kiedy przycinać iglaki? Nie przegap wiosennego cięcia! Sprawdź, jak trzeba przyciąć tuje, jałowce, cisy, sosny i świerki

W uprawie krzewów iglastych jednym z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych jest cięcie. Przeprowadza się je zwykle wczesną wiosną, tuż przed ruszeniem intensywnej wegetacji, czyli w połowie marca i w kwietniu, ale czasami powtarza też latem. O ile jednak termin wiosennego cięcia jest podobny dla większości krzewów iglastych, o tyle technika jego wykonania jest już różna.

Sprawdź: Kiedy i jak przycinać róże? Ogrodnicy wskazują konkretny termin

W ogrodzie krzewy iglaste mogą być uprawiane jako wolno rosnące krzewy ozdobne, ale mogą też pełnić rolę żywopłotów. W pierwszym przypadku cięcie będzie miało na celu zachowanie ich naturalnej, ozdobnej formy, w drugim natomiast będzie służyło utrzymaniu odpowiedniej wysokości, szerokości i kształtu żywopłotu. Ponieważ jednak iglaki różnie reagują na przycinanie, sposób przeprowadzania zabiegu musi być dostosowany do wymagań danego gatunku.

Do najczęściej uprawianych w ogrodach krzewów iglastych należą żywotniki, świerki, cisy, jałowce i sosny. Jeśli rosną swobodnie, wiosną na ogół wykonuje się u nich jedynie cięcie sanitarne, polegające na usunięciu pędów chorych, połamanych, zasuszonych lub uszkodzonych, ale czasami trzeba też przeprowadzić bardziej radykalne cięcie formujące lub korygujące.

Najpopularniejszymi, ogrodowymi krzewami iglastymi są żywotniki, nazywane też tujami. Rośliny dobrze znoszą cięcie i szybko regenerują się po zabiegu, dlatego można przycinać je bez obaw. Odmiany karłowe, zwarte i wolno rosnące, z reguły nie wymagają cięcia, gdyż w naturalny sposób zachowują swój łady pokrój (np. „Danica”, „Tedy”). Odmiany wysokie, stożkowe lub kolumnowe, o gęstej, zwartej koronie, także nie muszą być cięte zbyt intensywnie (np. „Smaragd”), ale jeśli chcemy je zagęścić, możemy delikatnie przyciąć końce ich pędów i skrócić pojedyncze gałązki w głębi korony. Jedynie wysokie odmiany o luźnym pokroju i szybkim tempie wzrostu (np. „Brabant”), tnie się bardziej radykalnie, skracając ich pędy boczne nawet o połowę.

Zróżnicowanego cięcia wymagają też świerki. Podobnie jak w przypadku żywotników, ich karłowe lub kuliste odmiany zwykle nie potrzebują zabiegu, ale wyższe rośliny trzeba formować. Najlepiej nadać im kształt stożka, przycinając wierzchołek krzewu (pożądana wys. to ok. 3-4 m), a w razie potrzeby także silny, konkurujący z wierzchołkiem pęd i skracając boczne gałązki, wychodzące poza obręb „stożka”. Aby zagęścić krzew, co roku można też przycinać końce pędów nad parą silnych pąków.

Inaczej przycina się z kolei cisy. Rośliny zwykle rosną wolno, dlatego zanim ich pokrój zacznie sprawiać problemy, mija sporo czasu. Ich wielką zaletą jest też duża zdolność regeneracji, gdyż nawet silnie przycięte rośliny mogą odbijać ze starego drewna. W ich przypadku zwykle przeprowadza się więc jedynie cięcie sanitarne (czasami też odmładzające) i tylko młode, wąskie i łyse egzemplarze przez kilka pierwszych lat systematycznie się formuje, skracając wiosną ich pędy o ok. 1/3 długości lub nawet o połowę, co pomaga im ładnie się zagęścić.

Kolejny lubiany gatunek to jałowiec, posiadający wiele odmian o rozmaitym pokroju. Ponieważ jednak krzew ma tendencję do ogałacania się z igieł u podstawy i wewnątrz korony, wymaga dość szczególnego cięcia. W jego przypadku poleca się wybranie najdłużej gałązki, rosnącej w centralnej części korony i skrócenie jej nawet o połowę, nad silną gałązką boczną. Aby nie popełnić błędu, dobrze jest przed zabiegiem obejrzeć krzew i ocenić, jak będzie wyglądał po usunięciu znacznego kawałka pędu.

Jeszcze innego podejścia oczekują sosny. Ten gatunek nie lubi cięcia i nie odrasta ze starego drewna, dlatego chcąc nadać mu pożądaną formę, zamiast ciąć gałązki, należy uszczykiwać lub wyłamywać młode, wiosenne przyrosty (tzw. „świeczki”).

Zupełnie innego cięcia potrzebują natomiast iglaste żywopłoty, stworzone zwykle z cisów lub tui. Pierwszy raz w sezonie przycina się je wiosną, tuż po ruszeniu wegetacji (kwiecień), skracając ubiegłoroczne przyrosty o ok. połowę, a w razie potrzeby zabieg powtarza się jeszcze 1-2 razy w sezonie, nie później niż do połowy sierpnia. Aby zachować pożądany kształt żywopłotu, warto wyznaczyć jego kontury za pomocą specjalnego szablonu lub mocno napiętych sznurków.

Dowiedz się więcej: Jak i kiedy przycinać żywopłoty iglaste. Terminy i zasady