Zgodnie z art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne odbiorcą jest każdy kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Pomimo, iż właściciel lokalu otrzymuje lub odbiera paliwa lub energię, umowę sprzedaży ciepła zawiera z przedsiębiorstwem energetycznym właściciel budynku lub zarządzający budynkiem, który jest zobowiązany rozliczyć koszty ciepła dostarczonego do budynku.
Podział kosztów ogrzewania na lokatorów
W jaki sposób zarządcy budynków dokonują podziału kosztów ciepła na poszczególne lokale? Problem ten rozwiązują wewnętrznymi przepisami. Prawo energetyczne daje dużą swobodę w doborze metody przypisania udziału poszczególnych lokali w ogólnych kosztach zakupu ciepła. Zgodnie z art. 45a ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne „Przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen i stawek opłat (...) wylicza opłaty za dostarczane do odbiorcy (...) ciepło".
Polecamy poradnik:Co zrobić, by płacić mniej za ogrzewanie
Zgodnie z zapisem art. 45a ust. 4 tej ustawy, koszty zakupu dostarczanego ciepła są rozliczane w opłatach pobieranych od lokatorów i użytkowników lokali. Jednocześnie wysokość opłat pobieranych od lokatorów powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła.
Według przepisu art. 45a ust. 8 pkt 1 ww. ustawy koszty zakupu ciepła, w części dotyczącej ogrzewania lokali mieszkalnych i użytkowych, rozlicza się stosując dwie metody:
- metodę pomiarową – wykorzystując odczyty z ciepłomierzy lub wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonym w przepisach o systemie oceny zgodności,
- metodę ryczałtową – biorąc pod uwagę powierzchnię lub kubaturę tych lokali.
Zgodnie z treścią przepisu art. 45a ust. 9 ustawy – Prawo energetyczne, właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania. Metoda musi uwzględniać współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie. Współczynniki te powinny wynikać z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach. Metoda rozliczania ciepła musi stymulować energooszczędne zachowania oraz zapewniać ustalenie opłat zapewniających wyłączne pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu ciepła, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej.
Zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9 w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku. We wspólnotach mieszkaniowych „regulaminy rozliczeń" ustalane są zgodnie z procedurami przyjętymi we wspólnocie dla zarządu nieruchomością wspólną, o której mowa w rozdziale 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.
Warto wiedzieć: Czy zaległości członka wspólnoty mieszkaniowej obciążają pozostałych
Jeżeli podział kosztów ciepła stosowany przez wspólnotę, jest zgodny z podanymi w art. 45a ustawy Prawo energetyczne zasadami, a regulamin rozliczeń ciepła został przyjęty zgodnie z przyjętymi we wspólnocie procedurami, to taki podział jest prawnie obowiązujący.
