Gigantyczny grzyb, który wygląda jak czaszka. Czy można go jeść? Sprawdź, gdzie szukać czasznicy i co z niej zrobić

Czasznica olbrzymia (Calvatia gigantea) to grzyb o nietypowej formie i zaskakującej wielkości. Ma największe owocniki spośród polskich grzybów (rośnie w różnych zakątkach Europy i świata).

Należy do rodziny purchawkowatych i ma podobną budowę do purchawek. Oznacza to, że zamiast kapelusza i trzonu jest kulisty twór, a z podłożem łączą go sznurki grzybni. Na początku powierzchnia grzyba jest gładka i ma biały kolor. Kiedy wystaje spośród traw, rzeczywiście można wziąć go za czaszkę lub piłkę. Z czasem powierzchnia czasznicy ciemnieje, by w końcu stać się ciemnobrązowa. Zmiany zachodzą także we wnętrzu owocnika. Początkowo jest ono zwarte i wypełnione białym „miąższem” (to tak zwana gleba). Na początku jest on dość zwarty, ale z czasem żółknie, a potem brązowieje. We wnętrzu powstają zarodniki, a część wnętrza zaczyna się rozkładać. Następnie czasznica zaczyna zasychać, jej skórka staje się cienka, aż w końcu pęka i uwalnia zarodniki. Na tym etapie grzyb już nie przypomina gładkiej, białej piłki.

Nazwa tego grzyba nie jest przesadzona. Jego średnica może wynosić od 10 do ponad 60 cm! Rekordowy okaz znaleziony w Czechach miał obwód ponad dwóch metrów i ważył 20 kg!

Czasznica olbrzymia jest grzybem jadalnym, ale tylko wtedy, gdy jest młoda. Zarówno powierzchnia grzyba, jak i jego wnętrze musi być białe, a środek także zwarty i twardy. Jeśli grzyb ciemnieje, a po dotknięciu jest miękki, pozwólmy mu rosnąć, bo na konsumpcję jest już za późno. A pozostawiony – ma szansę rozsiać się.

Polecamy też: Ten grzyb wygląda dziwnie, ale można go jeść. Poznaj czernidłaka kołpakowatego

Najpopularniejszy sposób przygotowania tego grzyba to kotlety z czasznicy. Grzyb wystarczy oczyścić, zdjąć skórkę, pokroić w plastry, opanierować i usmażyć. Są też amatorzy smażenia bez panierki albo w cieście naleśnikowym. Można ją też poddusić i dodawać do sosów, zup i potrawek.

Szczyt sezonu na czasznicę przypada na sierpień i wrzesień, jednak te grzyby są znajdowane od czerwca do października.

Czasznicę olbrzymią teoretycznie można pomylić z czasznicą białą, jednak te grzyby są znacznie mniejsze (do 7 cm średnicy, młode również są jadalne). Podobne są również purchawki i tęgoskóry, jednak ze względu na rozmiary tego grzyba w praktyce jest nie do pomylenia z innymi.

Sprawdź też: „Szatan” to postrach grzybiarzy. Co to za grzyb, jak go rozpoznać i czy naprawdę jest trujący. Goryczak żółciowy a borowik szatański

Te grzyby dość nietypowo rosną częściej w parkach, na pastwiskach, łąkach, a także w ogrodach niż w lasach. Odpowiadają im żyzne ziemie, bogate w azot.

Czasznica należy do tej samej rodziny purchawkowatych, co purchawki i jest z nimi spokrewniona, jednak to inny gatunek. Kiedyś była nazywana purchawicą olbrzymią. Z purchawkami łączy je też sposób rozwoju.

Ten grzyb był chroniony do 2014 r., jednak obecnie nie jest pod ochroną.

Zobacz, jak wygląda czasznica olbrzymia