Za tym grzybem rozglądaj się na trawniku. Czernidłak kołpakowaty wygląda dziwnie, a jest jadalny i właśnie rośnie na potęgę. Jak go zbierać?

Czernidłaki to cały rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych. Wśród nich wyróżnia się czernidłak kołpakowaty (Coprinus comatus), który pospolicie rośnie w Polsce. A ponieważ, w przeciwieństwie do wielu innych grzybów, nie ogranicza się do sąsiedztwa konkretnych drzew, ani nawet lasów, można go spotkać również na łąkach, pastwiskach, a nawet trawnikach w parkach. Pojawia się także w mniej przyjemnych miejscach, jak śmietniska i różne zapuszczone tereny.

Te grzyby wyrastają przez długi czas, bo można je spotkać od kwietnia/maja do listopada. Najczęściej owocniki pojawiają się w większych gromadach.

Ten grzyb kojarzy się z klasycznym wyobrażeniem muchomora (choć pozbawionego kolorów), ale przypomina też czubajkę kanię. Należy do grzybów blaszkowych.

Młode okazy mają kapelusz o wydłużonym, cylindrycznym kształcie. Przylega on do trzonu (może kojarzyć się ze złożonym parasolem). Jego powierzchnia jest jasna, niemal biała i pokrywają ją odstające łuski, wyglądające jak frędzle (u bardzo młodych owocników są stosunkowo niewielkie). Nie ma ich jedynie na czubku, który jest też ciemniej ubarwiony. Z czasem kapelusz otwiera się i podnosi. Trzon grzyba jest jasny, pusty w środku i może, ale nie musi, być pokryty łuseczkami. Występuje na nim pierścień, który jest ruchomy, lecz z czasem może zanikać lub odpadać, więc nie zawsze jest widoczny.
Blaszki czernidłaka kołpakowatego są cienkie i gęste. Początkowo mają biały kolor, potem różowieją, a następnie czernieją. To samo dzieje się z całym kapeluszem – po kilku, kilkunastu godzinach od rozwinięcia się… czernieje i rozpływa się w ciemną maź.

Polecamy też: Gigantyczny grzyb, który wygląda jak czaszka. Czy można go jeść? Sprawdź, gdzie szukać czasznicy i co z niej zrobić

Trzeba przyznać, że ten grzyb wygląda na groźnego truciciela. Jednak czernidłak kołpakowaty jest jadalny, ale pod kilkoma warunkami. Przede wszystkim jadalne są wyłącznie bardzo młode owocniki – te, których kapelusze jeszcze nie zaczęły otwierać się. Kiedy brzegi kapelusza są podniesione, a blaszki ciemnieją, nie należy ich już zbierać. Poza tym to grzyby dla doświadczonych grzybiarzy, bo dla niewprawnych oczu istnieje duże ryzyko pomyłki z trującymi grzybami, których wśród blaszkowych nie brakuje. Jeśli jesteśmy pewni, że mamy do czynienia z czernidłakami kołpakowatymi, weźmy też pod uwagę miejsce. Nie zbierajmy ich przy drogach, parkingach, w pobliżu śmietnisk itp. miejsc.
Smak czernidłaka kołpakowatego jest delikatny, ale przyjemny. Ten grzyb ma również pewne właściwości prozdrowotne.

Długo uważano, że czernidłaka kołpakowatego absolutnie nie wolno łączyć z alkoholem, ponieważ w takim połączeniu jest trujący. Wszystko przez substancję, zwaną kopryną, która powoduje bardzo silne zatrucia. Jednak, jak się okazuje, nie występuje ona w grzybach tego gatunku, ale w czernidłakach pospolitych (Coprinopsis atramentaria). To grzyby również jadalne, jednak w ich przypadku nie wolno spożywać alkoholu nawet do trzech dni po zjedzeniu grzybów, ani na dwa dni przed tym. Różnią się one od czernidłaków kołpakowatych powierzchnią kapelusza, która jest gładka, bez łusek.
Wprawdzie w czernidłaku kołpakowatym kopryny nie stwierdzono, jednak warto pamiętać, że potrawy z grzybów są ciężkostrawne i łączenie ich z alkoholem to większe obciążenie wątroby.

Uwaga: powyższe opisy mają charakter orientacyjny i nie mogą służyć jako podstawa identyfikacji grzybów.