Wiosenne nawożenie. Jakie nawozy organiczne zastosować wiosną, jakich unikać? Zasil swoje grządki przed uprawą

Nawozy organiczne mają cały szereg zalet. Nie tylko wzbogacają glebę w substancje odżywcze, ale też stanowią źródło cennej materii organicznej, która sprzyja tworzeniu się próchnicy. Rozluźniają też glebę, poprawiają jej właściwości wodno-powietrzne i sprzyjają rozwojowi pożytecznych mikroorganizmów. Nie działają wprawdzie tak szybko i intensywnie jak nawozy mineralne, za to są bezpieczniejsze dla środowiska i zwykle nie niosą ze sobą ryzyka przenawożenia roślin.

Wśród bezpiecznych nawozów organicznych wyjątek stanowi jedynie obornik, który wprawdzie należy do najcenniejszych i najbardziej intensywnych nawozów organicznych, ale jednocześnie nie jest już tak uniwersalny w stosowaniu, jak inne nawozy naturalne. Świeży obornik do użytku w ogrodzie się nie nadaje, gdyż jest zbyt mocny i zawiera dużo związków azotowych, które mogłyby spalić korzenie roślin. Można go stosować wyłącznie jesienią na puste pole (przekopując płytko z glebą), na którym nie będą prowadzone żadne uprawy aż do wiosny.
Jeśli jednak nie udało się przeprowadzić nawożenia obornikiem jesienią, a planujemy uprawę warzyw żarłocznych (np. kapusty, selera), możemy zastosować obornik także wczesną wiosną (w marcu), ale pod pewnymi warunkami. Przede wszystkim musi być to obornik dobrze rozłożony i przekompostowany, który będzie bezpieczniejszy dla przyszłych upraw niż świeży. Zdecydowanie lepiej jest też zastosować go na gleby lekkie (raz na 2-3 lata) niż ciężkie. Po rozłożeniu na powierzchni należy przekopać go z podłożem na głębokość 10-20 cm, aby uniknąć strat substancji odżywczych.

Bardziej uniwersalną wersją obornika jest obornik suszony, który zachowuje wszystkie wartości obornika świeżego, ale nie ma przykrego zapachu, jest bezpieczniejszy dla roślin (składniki nie są tak skoncentrowane, jak w świeżym oborniku) i łatwiejszy w stosowaniu (nadaje się pod większość roślin). Jest też wolny od pasożytów, nicieni i patogenów oraz nie zawiera nasion chwastów. Można go stosować w różnych okresach, w tym także wiosną (w dawkach i terminach zalecanych przez producenta).

Ponieważ jednak obornik nie jest tak samo dobrze tolerowany przez wszystkie warzywa (np. korzeniowe, strączkowe), do wiosennego nawożenia odpowiedniejszy będzie dojrzały kompost nazywany nawet „złotem ogrodnika”, który nie jest tak skoncentrowany jak obornik, więc nie zagraża roślinom przenawożeniem. Kompost jest bogaty w cenne substancje organiczne, minerały i pożyteczne mikroorganizmy, a także poprawia strukturę gleby i sprzyja tworzeniu się w niej próchnicy. Jednocześnie szybciej uwalnia składniki odżywcze niż obornik, dlatego rośliny mogą lepiej je wykorzystać. Wiosną należy rozłożyć go na powierzchni rabaty i lekko wymieszać z wierzchnią warstwą gleby.

Równie dobrym nawozem organicznym jest też biohumus (nazywany też wermikompostem), powstający w wyniku przetworzenia masy organicznej przez dżdżownice. Ma wszystkie zalety kompostu, ale jest jeszcze lepiej przyswajany przez rośliny i szybciej poprawia strukturę gleby. Niestety, jego wadą jest dość wysoka cena, dlatego zwykle stosuje się go pod wybrane warzywa i owoce oraz zioła. Musi być też rzeczywiście naturalny, gdyż w sprzedaży trafiają się nawozy „typu biohumus”, które są mieszankami, zawierającymi w składzie także nawozy mineralne.

W pewnych sytuacjach możemy też zdecydować się na zielony nawóz, który wzbogaci glebę w substancje pokarmowe i materię organiczną oraz ochroni ją przed rozwojem chwastów. Wiosną można go zastosować na lekkich, intensywnie użytkowanych glebach, na których planowana jest późna uprawa warzyw (początek czerwca).

Nasiona roślin przeznaczonych na zielony nawóz (np. peluszka, gorczyca, nostrzyk), wysiewa się wczesną wiosną (marzec-kwiecień), a kiedy podrosną, przekopuje z podłożem na ok. 2 tyg. przed rozpoczęciem uprawy warzyw (początek czerwca). Trzeba tylko pamiętać, że zielone nawozy lubią wysuszać glebę, dlatego lepiej nie stosować ich przed siewem roślin, tylko przed ich uprawą z rozsady.