Stara obora zmieniła się w przytulny dom. Zobacz efekt tej niezwykłej metamorfozy

Stara obora znajduje się na narożnej działce, „na zakręcie”. I sama zaliczyła „życiowy zakręt”, od niszczejącego przez lata budynku do obiektu, który zyskał prestiżowe nagrody za ekologiczną modernizację oraz zrównoważone wnętrze. Właścicielka budynku prowadzi pracownię eKodama i specjalizuje się w naturalnych budynkach, a takie budownictwo jest jej pasją.

Zobacz zdjęcia odnowionej starej obory

– Kiedy stałam się posiadaczką starej obory na zakręcie od razu wiedziałam że będzie to miejsce prowadzone naturalnie – mówi Magdalena Górska. – Postanowiłam sprawdzić całą moją wiedze książkową o naturalnych technikach. Książki te zwoziłam z zagranicznych podróży. I już nie tylko chciałam je czytać, ale działać. A jak eksperymentować, to na sobie by wiedzieć, o czym się mówi i co się chce projektować. Z taką ideą w sercu zaczęłam skuwać stary tynk młotem pneumatycznym. I tak oto powoli zaczęła się rodzić nowa Stara Obora. Stary, zapuszczony budynek i zdegradowana poprzemysłowa działka na zakręcie dostały nowe życie.

Przy modernizacji starej obory zastosowano wyłącznie naturalne materiały, takie jak słoma, glina, celuloza, drewno.

– Do tego remontu starłam się stosować w jak największym stopniu lokalne i niskoprzetworzone materiały oraz  tradycyjne techniki, które pozostają w zgodzie z naturą. Sam projekt przebudowy był też konsultowany z konserwatorem zabytków, gdyż moja wieś jest pod ochroną konserwatorską.  Stare trzyizbowe (każda izba o oddzielnym wejściu) przyziemie zostało połączone w jedną piękną całość funkcjonalną – dodaje Magdalena Górska.

W centralnej części przyziemia znajduje się duży salon, nad którym odkryto część stropu. Dzięki temu pomieszczenie zyskało większą wysokość, a przy okazji okno dachowe doświetla również parter, przede wszystkim stół w jadalni. Z jednej strony przestrzeń dopełnia mała antresola z chodnikiem przerzuconym przez salon. Na tej kondygnacji znajduje się też kuchnia i łazienka.

Poddasze to m.in. dawny stryszek, na którym urządzono dwie sypialnie oraz pracownię. W jednej z sypialni zachowano oryginalne wyjście na stryszek i schodki, które obecnie prowadzą z sypialni wprost do naturalnego i bujnego ogrodu.

W wykończeniu wnętrz pierwsze skrzypce grają również naturalne materiały – zarówno nowe, użyte w czasie renowacji, jak i stare – pieczołowicie odnowione i zabezpieczone.

– We wnętrzu zależało mi w pierwszej kolejności na pokazaniu uroku ceglanych, oryginalnych ścian. Ściany te zostały odkryte i wyczyszczone. Zakonserwowałam je naturalnym impregnatem ze szkła potasowego – mówi Magdalena Górska i dodaje – W środku jest też dużo odkrytego drewna, co dodaje przytulności wnętrzom i uroku. Drewniane elementy są w większości oryginalne, wymieniliśmy tylko kilka belek. Impregnowane były olejem lnianym. Stropy z tynkiem wapiennym na parterze są oryginalne, wykonaliśmy ich renowację.

Wykończenie ścian i podłóg to również popis naturalnych materiałów: ściany pokrywają tynki gliniane, pomalowane między innymi farbami kazeinowymi oraz wapiennymi (sufity). Glina oraz drewno znalazły się również na podłogach

– Podłogi to głównie klepisko oraz dębowy parkiet z odzysku. Parkiet był wycyklinowany i zabezpieczony naturalnymi olejami i woskami.

Umeblowanie to również hołd dla przeszłości i idei naturalności oraz wykorzystania zasobów.

– W duchu recyklingu, w środku mam kilka fajnych starych mebli, PRL-owską szafę, którą odzyskałam ze śmieci przy remoncie domu w sąsiedniej wsi, czy starą komodę. Wykonałam też łóżko oraz stolik z ze starych palet. Wnętrze salonu ozdabia natomiast naturalna lampa z tykwy (rodzaj dyni), którą wykonał dla mnie Sławek Janus – opowiada architektka.

W budynku zachowana jest oryginalna konstrukcja nośna, ale ściany zostały docieplone… kostkami słomy oraz wykończone naturalnym tynkiem wapiennym. Dzięki temu w domu jest ciepło i cicho, bo słoma jest świetnym izolatorem termicznym i akustycznym.

Ściany zewnętrzne są nawet cieplejsze, niż wymagają tego normy (współczynnik przenikania ciepła wynosi 0,15 [W/m²K]. Tak samo jest z dachem, ocieplonym wdmuchiwaną celulozą (łączna grubość warstwy to 25 cm), zabezpieczoną paroizolacją z papieru oraz paroprzepuszczalną wiatroizolacją (uzyskano współczynnik przenikania ciepła 0,14 [W/m²K]. Na dachu znalazły się nowe dachówki ceramiczne w ceglastym kolorze, bo stare były w opłakanym stanie.

Dom ogrzewa pieco-kominek z powietrznym rozprowadzeniem ciepła, zasilany pelletem. Obudowa z cegieł szamotowych zapewnia dobrą akumulację ciepła, które jest stopniowo oddawane do wnętrz. Dom jest też wyposażony w elektryczne grzejniki konwekcyjne.

– W słoneczne dni dom dogrzewamy prądem. A chłodne wieczory zapalamy w kominku – wyjaśnia Magdalena Górska.

Budynek otacza 10 arowy ogród, również prowadzony w naturalny, ekologiczny sposób, zgodnie z zasadami permakultury i bogaty m.in. w drzewa i krzewy owocowe.

– Na przejściu między domem a ogrodem są dwa tarasy – jeden wykonany ze starych desek z rusztowań z odzysku, drugi wykonany z cegły. Całość otula istniejąca i nasadzana zieleń. Domu strzeże stary orzech, który razem z zasadzoną przeze mnie morwą tworzy bardzo dobre sąsiedztwo. Uroku ogrodu dopełnia huśtawka powieszona na starej konstrukcji poprzemysłowej, niegdyś stalowym podnośniku. Wszystko w duchu recyklingu i natury  – mówi Magdalena Górska.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź RegioDom codziennie. Obserwuj RegioDom.pl!