Ściany domów szkieletowych: z czego się je buduje i jakie mają warstwy

Przyjrzyjmy się ścianom „Kanadyjczyków". 

Warstwy ścian zewnętrznych w domu szkieletowym

Jak nazwa wskazuje, konstrukcje domów szkieletowych opierają się na drewnianym szkielecie, czyli ramie, utrzymującej całość. Zasada dotyczy nie tylko budynku jako takiego, ale każdej ściany z osobna. Szkielet wypełnia się kolejno warstwami, zapewniającymi odpowiednią sztywność konstrukcji oraz izolację przed wilgocią, wiatrem i cieplną. Oto, jak wygląda układ warstw ściany zewnętrznej "kanadyjczyka", w kierunku od wnętrza na zewnątrz budynku: 

1. Poszycie wewnętrzne 
2. Pustka powietrzna (opcjonalnie)
3. Paroizolacja 
4. Izolacja cieplna 
5. Poszycie zewnętrzne 
6. Wiatroizolacja
7. System dociepleniowy 
8. Tynki zewnętrzne

Przykładowe materiały wykorzystywane do wykonania poszczególnych warstw

Poszycie wewnętrzne najczęściej wykonane jest z płyt drewnopochodnych (OSB), choć zdarza się, że w poszyciu wewnętrznym są one zastępowane płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi. Za poszyciem wewnętrznym powinna powstać przestrzeń instalacyjna (w tym celu w niektórych systemach robi się pustkę powietrzną), za którą dopiero kładzie się folię paraizolacyjną i izolację cieplną. Surowcem, który bardzo dobrze nadaje się do wypełnienia i ma odpowiednie właściwości termoizolacyjne jest wełna mineralna. Niektórzy producenci wykorzystują jako izolację cieplną włókna celulozowe. Izolacja wypełnia całą przestrzeń ramy. Jej minimalna grubość powinna wynosić 140 mm. Istotnym parametrem jest również współczynnik przewodzenia ciepła materiału oznaczany symbolem λ (W/(mK)) – im niższy tym lepiej.

Poszycia zewnętrzne w domach szkieletowych wykonuje się z płyt OSB o wysokiej odporności na wilgoć. Nie tylko usztywnia ono szkielet, ale również stanowi element izolacji akustycznej.

Do wykonania systemu dociepleniowego, również często wykorzystuje się wełnę mineralną, posiadającą bardzo niewielki opór dyfuzyjny, dzięki czemu cząsteczki pary i powietrza swobodnie przez nią przechodzą. Dzięki temu materiał ma zdolność wysychania – cokolwiek by się skropliło na zewnątrz, w warstwie wełny mineralnej, wyschnie. Jest to niezwykle istotne ze względu na bardzo dużą wrażliwość szkieletów drewnianych na zmiany wilgotności. W przypadku warstw w konstrukcji szkieletowej musi obowiązywać zasada – od wewnątrz jak największy opór dyfuzyjny, idąc w stronę zewnętrzną, jak najmniejszy. Z tego powodu do izolowania domów drewnianych nie powinno stosować się styropianu (EPS) i polistyrenu ekstrudowanego (XPS). Przy zetknięciu z materiałem drewnopochodnym, którym są płyty OSB, nieprzepuszczający wilgoci styropian „przekazuje" ją na płytę, która pęcznieje i rozszerza się liniowo. Styropian jest natomiast idealnym materiałem izolacyjnym do murów tradycyjnych, które nie reagują na zmiany wilgotności poprzez rozszerzalność liniową, czy pęcznienie.

Na warstwę twardej wełny mineralnej kładziemy system dociepleniowy na siatce.
Ostatnia warstwa to tynki sylikatowo-sylikonowe albo mineralne, przy czym te pierwsze mają dodatkową zaletę, jaką jest odczyn zapobiegający powstawaniu zielonego osadu z mchów i porostów.

Uwaga! Materiałem stosowanym również w konstrukcjach z prefabrykatów bywa wełna drzewna. Posiada dobre właściwości termoizolacyjne, natomiast w przypadku zastosowania tego właśnie materiału należy zwrócić szczególną uwagę na wilgotność drewna, z którego wykonana jest konstrukcja budynku. Połączenie materiału organicznego, jakim jest wełna drzewna z niedostatecznie suchym drewnem konstrukcyjnym, może powodować nagromadzenie wilgoci i powstawanie pleśni. Takie zagrożenie nie istnieje, jeśli do całości konstrukcji użyte zostanie drewno suche (poniżej 15% wilgotności)

Grubość ścian domów szkieletowych

Wybierając system do budowy domu szkieletowego, warto zwrócić uwagę na grubości ścian albo czy jest możliwość jej dowolnej regulacji. W systemach opartych o belki dwuteowe słupy ścienne mogą mieć różne szerokości od 16 do 24 cm. Do tego należy doliczyć systemy dociepleniowe, które jednak nie powinny być grubsze, niż 8–10 cm. Ograniczenie to związane jest z ciężarem wełny mineralnej elewacyjnej, która w zbyt dużej ilości nadmiernie obciąży nadproża.

Przenikanie ciepła przez ściany wyrażone współczynnikiem U

Współczynnik przenikania ciepła U charakteryzuje jakość elementu budowlanego pod względem jego izolacyjności termicznej. Im niższa jest wartość tego współczynnika, tym lepszymi właściwościami izolacyjnymi charakteryzuje się materiał. Dopuszczalne wartości U stosowane w budownictwie określa Polska Norma PN-EN ISO 6946. Zgodnie z nią współczynnik przenikania ciepła U ścian zewnętrznych nie może być wyższy niż 0,3 W/(m2K) (jednak zalecany jest U ≤ 0,25 W/(m2K)). W przypadku standardowej ściany w domu z prefabrykatów drewnopochodnych, z 25-cm wypełnieniem izolacją z wełny mineralnej, współczynnik ten wynosi ok. 0,18 W/(m2K).
źródło: Podpis pod foto: Przy budowie domu szkieletowego, szczególnej uwagi wymaga jakość materiałów.