To w jakim stopniu spełnią swoje zadanie, zależy od doboru materiałów i technologii wznoszenia: murowane z cegieł, pustaków ceramicznych, betonu komórkowego, bloczków silikatowych, pustaków szklanych albo szkieletowe z płyt gipsowo-kartonowych. Różnią się parametrami oraz sposobami wykonania i wykończenia. Każde rozwiązanie ma swoje mocne i słabsze strony.
Zobacz również: Chcesz postawić ściany działowe? O tym musisz pamiętać
Murowane z ceramiki: solidne, ciężkie, pracochłonne
Można je wykonać z cegły pełnej, dziurawki lub pustaków ceramicznych. Najczęściej mają grubości: 12 cm lub 6,5 cm. W cieńśzej wersji, ściany dłuższe niż 5m powinny być zbrojone prętami metalowymi 6 mm. Z kolei te o grubości 12 cm, a także cieńsze z cegły pełnej wymagają dodatkowych wzmocnień stropu, ze względu na jego nadmierne obciążenie.
Najczęściej stosowanym wykończeniem ścian z cegły jest tynkowanie warstwą co najmniej 1,5 cm. Można też użyć do ich wykończenia płyt gipsowo-kartonowych, a w przypadku ładnej cegły klinkierowej – pozostawić nieotynkowane.
Ściany z cegieł są odporne na uszkodzenia i wytrzymałe, a także bardzo ognioodporne. Cegły pełne charakteryzuje również dobra izolacyjność akustyczna, dziurawki nieco słabsza. Pustaki ceramiczne zapewniają izolacyjność akustyczną zgodną ze standardami, ale w niektórych przypadkach wymagają dodatkowej izolacji (przy ścianach oddzielających łazienkę i toaletę). Wymagają też sporych nakładów pracy, w tym prac mokrych.
Ściany murowane nadają się do wieszania na nich ciężkich przedmiotów, z zastrzeżeniem, że w przypadku cegły dziurawki może to nie być łatwe ze względu na kanały w cegłach, utrudniające osadzenie kołków. Z kolei ściany z pustaków ceramicznych wymagają zastosowania specjalnych kołków rozprężnych.
Murowane z betonu komórkowego: szybko i tanio
Zdecydowanie od ceramiki lżejsze i większe płytki z betonu komórkowego o grubości 11,5 cm są dość wygodnym w wykorzystaniu materiałem również ze względu na możliwość dowolnego przycinania zwykłymi narzędziami. Ich wielkość i technika murowania na cienkie spoiny ograniczają ilość zaprawy użytej do wzniesienia muru, ale ściany przekraczające 5 m wymagają zbrojenia. Przy wyborze tej technologii wznoszenia ścianek działowych, trzeba pamiętać o izolacyjności akustycznej, której parametry rosną proporcjonalnie do gęstości. Większą gęstością charakteryzują się płytki i bloczki o wyższej klasie.
Zaletą tego materiału jest odporność na grzyby i pleśnie oraz bardzo wysoka ognioodporność, wadą zaś kruchość, wymuszająca zwiększoną ostrożność w obchodzeniu się z nim, ale także w wieszaniu na ścianach ciężkich przedmiotów.
Bloczki silikatowe: chronią przed hałasami
Gładka powierzchnia, dobra odporność ogniowa, oraz na grzyby i pleśnie, a także doskonała izolacyjność akustyczna i duża dokładność wymiarowa (<1mm) to zalety bloczków silikatowych, które dodatkowo dają możliwość łączenia na pióro i wpust. Murując je starannie na zaprawę klejową można uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co znacznie ułatwia wykończenie za pomocą tynku gipsowego. Zaszpachlowane, oszlifowane i zagruntowane podłoże z powodzeniem pokryjemy po prostu gładzią szpachlową. Występują najczęściej w dwóch wariantach grubości: 8 cm i 12 cm, pełne lub drążone. Podobnie jak ściany z cegieł, tak i silikatowe charakteryzują się dość dużym ciężarem, przez co wymagają dodatkowych wzmocnień stropu. Są też dość kruche.
Pustaki szklane: rozjaśnią pomieszczenie
Dość drogie, a równocześnie najbardziej dekoracyjne, pustaki szklane wykorzystywane są do stawiania ścianek albo ich fragmentów w pomieszczeniach wymagających doświetlenia oraz w projektach, w których główną rolę gra przestrzeń. Jest to świetne rozwiązanie do łazienki albo ciemnego przedpokoju. Ściankę murujemy na zaprawę cementową, z użyciem plastikowych łączników i masy do wypełnienia spoin, dodatkowo zbrojąc większe powierzchnie prętami stalowymi ulokowanymi w spoinach. Nie łączymy ich bezpośrednio ze ścianą, a – najczęściej metalową – z ramą zakotwioną do ścian nośnych, mniejsze zaś elementy wykonane z pustaków szklanych od muru oddziela szczelina wypełniona elastycznym materiałem, np. pianką poliuretanową, co zapobiega przenoszeniu naprężeń mogących powodować pękanie pustaków. Przy wyborze tej opcji, odpada nam praca związana z wykończeniem wymurowanej ścianki.
Ścianki szkieletowe: lekkie i łatwe w wykonaniu
Ścianki działowe o konstrukcji szkieletowej można montować w dowolnym momencie inwestycji i w dowolnym miejscu ze względu na lekkość oraz możliwość zastosowania łuków i uskoków. Konstrukcję opieramy na szkielecie drewnianym lub z profili stalowych wypełnionym izolacją akustyczną, najczęściej z wełny mineralnej lub szklanej z przekładką akustyczną z taśmy piankowej umieszczoną między stalowym profilem a stropem oraz sufitem i ścianami prostopadłymi do ścianki. Izolacyjność akustyczną poprawimy, stosując podwójne poszycie zamiast pojedynczego.
Poszycie zewnętrzne ścianek szkieletowych możemy wykonać z płyt gipsowych, gipsowo-kartonowych (zwykłych, odpornych na wilgoć, ognioodpornych) lub gipsowo-włóknowych. Przewaga tych ostatnich polega na możliwości zawieszenia na nich przedmiotów o wadze do 100 kg bez konieczności zastosowania dodatkowych wzmocnień, co nie będzie możliwe w przypadku płyt gipsowo-kartonowych.
Warto przeczytać: Ścianki działowe murowane i z płyt g-k. Kiedy wybrać dane rozwiązanie
