Ogrodzenie domu: formalności i materiał

Skoro już tak u nas jest, że bez ogrodzenia wokół posesji ani rusz, to warto wiedzieć, jakie wymogi formalne i prawne musimy spełnić, zanim przystąpimy do jego budowy.

Formalności a wysokość i umiejscowienie ogrodzenia

W przypadku, gdy zdecydujemy się na ogrodzenie o wysokości do 2,2 m stawiane między działkami prywatnymi, nie są wymagane urządowe formalności. Jednak, gdy budujemy je od strony ulicy lub parkan ma być wyższy niż 2,2 m, konieczne jest zgłoszenie chęci jego postawienia. Składa się je w starostwie powiatowym, podając:

• rodzaj ogrodzenia,
• sposób wykonania roboót,
• termin rozpoczęcia robót.

Do zgłoszenia trzeba dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz (ewentualnie) szkic ogrodzenia. Jeśli w ciągu 30 dni urząd nie wniesie sprzeciwu, można ruszyć z pracami. Zgłoszenie jest ważne przez dwa lata.

Bez względu na to, w jaki sposób ogrodzimy naszą posesję, powinniśmy rozsądnie zaplanować furtkę, bramę wjazdową i miejsce na śmietnik. Warto też pamiętać o wkomponowaniu w nie skrzynki elektrycznej i gazowej.

Jeśli chodzi o śmietnik, to formalnie wolno nam zlokalizować go w odległości nie mniejszej niż 3 m od okien i drzwi, nie bliżej niż 2 m od granicy z sąsiadem, a także bezpośrednio przy granicy z sąsiadem, jeśli styka się ze śmietnikiem u sąsiada bądź też ma stać przy linii rozgraniczającej od strony ulicy.

Ogodzenie domu, a granica działek

Ogrodzenie nie powinno przekraczać granic działki budowlanej. Jeśli budujemy je na granicy działek i dojdziemy do porozumienia z sąsiadem, że będzie to inwestycja wspólna, możemy postawić płot dokładnie w osi granicy działek, tak żeby fundament znalazł się częściowo na obydwu działkach. Jeśli nie, ogrodzenie musi stać w całości na naszej posesji.

Materiał ogrodzenia

Rodzaj ogrodzenia powinien być dopasowany do stylu domu i jego otoczenia. Klasyczny wiejski domek najładniej będzie wyglądał otoczony drewnianym płotem. Ekskluzywna willa dobrze będzie prezentować się z ogrodzeniem z kutej stali lub masywnym kamiennym.

Najprostsze drewniane ogrodzenie, czyli np. płot ze sztachet lub poprzecznych desek wykonać możemy sami. Pamiętać jednak trzeba o zabezpieczeniu drewna odpowiednim lakierem lub impregnatem, jeśli chcemy, żeby służyło nam długo. Drewno można też łączyć z ceglanymi, kamiennymi lub betonowymi słupkami. Najczęściej ogrodzenia drewniane robi się z sosny lub ze świerku, bo są dość wytrzymałe, a przy tym łatwo dostępne. Z twardej, odpornej dębiny, która jest droższa, wykonuje się zwykle tylko słupki. Drewniane elementy ogrodzenia, które mają być wkopane w ziemię, trzeba dodatkowo zabezpieczyć przed butwieniem, np. lepikiem asfaltowym do stosowania na zimno. Jeszcze lepiej umieścić je na podmurówce.

Wciąż popularne są ogrodzenia wykonane z metalowej siatki. Jest ona stosunkowo tania, dostępna i łatwa w montażu. Produkuje się ją z drutu ocynkowanego, malowanego proszkowo lub tylko ocynkowanego. W handlu są też jej gotowe ogrodzenia panelowe wyproukowane na bazie siatki zgrzewanej.

Popularne są też odlewane w formach, zabezpieczone przed korozją płoty żeliwne oraz ogrodzenia betonowe (wykonywane w formach) mocowane za pomocą zasuw na betonowych słupach. Betonowe elementy są stosunkowo tanie, bardzo trwałe i odporne na warunki atmosferyczne. Ich wzory są bardzo różnorodne, jednak estetyka pozostawia dużo do życzenia.

Jeśli dysponujemy większą kwotą, możemy zdecydować się na kamienne ogrodzenie w formie muru. Kamienne mogą też być tylko słupki i cokoły ogrodzenia. Sprawdza się kamień łupany, cięty, ale też kamienie polne i rzeczne otoczaki. Zaletą kamienia jest bardzo duża trwałość.

Często do budowy ogrodzeń wykorzystuje się też cegły: klinkierowe lub licówki. Całkiem ładnie może też wyglądać płot z cegły rozbiórkowej. Ogrodzenie z takiego materiału warto pokryć preparatem hydrofobowym, zapobiegającym nasiąkaniu cegieł wodą. Znacznie przedłuży to jego trwałość.

A jeśli ktoś wciąż nie może się zdecydować, jakie ogrodzenie wokół swego domu postawić, niech pomyśli o żywopłotach. To jednak rozwiązanie dla cierpliwych, bo rośliny muszą przecież mieć czas, żeby utworzyć odpowidnio gęsty parawan. Można posadzić tuje (np. szybko rosnące brabanty), albo rośliny liściaste, takie jak ligustr, berberys, śnieguliczka, grab, buk czy irga.