Od wyboru systemu ocieplenia oraz jego prawidłowego wykonania zależy nie tylko trwałość elewacji, ale także jakość i komfort życia mieszkańców budynku oraz energooszczędność inwestycji. Najczęściej inwestorzy decydują na zastosowanie bezspoinowego systemu ociepleń (tzw. BSO), który dawniej nazywany był metodą lekką-mokrą.
Warto przeczytać: Elewacja: tynkowanie ścian przy izolacji metodą lekką mokrą
O czym warto pamiętać przy bezspoinowym systemie ociepleń
Przestrzeganie prostych ale istotnych zasad przy wykonywaniu ocieplenia w bezpoinowym systemie ociepleń wpływa na późniejsze użytkowanie domu oraz wygląd elewacji, a także pozwala zapobiegać pojawianiu się uszkodzeń podczas eksploatacji.
Ważne reguły obowiązujące przy wykonywaniu BSO
- Zaprawa klejąco-szpachlowa, zbrojona tkaniną z włókna szklanego, wykończona cienkowarstwowym tynkiem nawierzchniowym musi wykazywać odpowiednio wysoką wytrzymałość na uderzenie i przebicie.
- W strefie przyziemia, do wysokości 2 m nad poziomem terenu oraz w pozostałych strefach o podwyższonym ryzyku wystąpienia uszkodzeń mechanicznych zalecane jest stosowanie warstwy zbrojonej o zwiększonej odporności.
- Dodatkowe zabezpieczenie elewacji możliwe jest poprzez zastosowanie farb silikonowych bądź farb na bazie dyspersji organicznych o podwyższonej przyczepności, odporności na szorowanie oraz obniżonej nasiąkliwości.
- Właściwe mocowanie płyt izolacyjnych, a także należyte wykonanie warstwy zbrojonej, szczególnie w miejscach narażonych na powstawanie naprężeń (np. w narożnikach okien i drzwi), zapobiega powstawaniu rys i pęknięć w narożach otworów w elewacji.
- Analiza stanu naprężeń podłoża, wybór właściwych materiałów izolacyjnych oraz materiałów warstwy zbrojeniowej i ich prawidłowe zamocowanie oraz zachowanie odpowiednich zakładów tkaniny zbrojącej zapobiega pojawianiu się rys o różnym układzie na powierzchni tynku.
- Odporność systemu ociepleń na uszkodzenia mechaniczne zależy w dużym stopniu od warstwy zbrojonej, gdyż to ona zapewnia odporność na działanie sił udarowych (np. udzerzenie) oraz przeciwdziała skutkom naprężeń termicznych na styku z wyprawą tynkarską. Ale będzie ona spełniała swoją rolę tylko wtedy, jeżeli zostanie wykonana zgodnie z zaleceniami producenta. Siatka zbrojąca powinna być całkowicie zatopiona w zaprawie w połowie grubości warstwy i tworzyć warstwę ciągłą z kilkunastocentymetrowymi zakładkami w miejscahc łączeń. Ułożenie siatki zbrojącej pod wyprawą tynkarską spowoduje pojawienie się w krótkim czasie rys na powierzchni elewacji. Jest to również przyczyną osłabienia samego materiału termoizolacyjnego i negatywnie wpływa na trwałość wyprawy tynkarskiej.
Trwałość i uroda elewacji domu
Dobór kolorystyki elewacji, a co za tym idzie odpowiednich farb i zapraw tynkarskich, to bardzo istotna kwestia, zwłaszcza w perspektywie długoletniego użytkowania. Zmiany koloru, które pojawiają się na elewacji są efektem naturalnego procesu odbarwiania farb i tynków głównie na skutek promieniowania UV. Przy doborze kolorystyki należy ograniczyć paletę barw zapraw tynkarskich oraz farb elewacyjnych. Pozwoli to uniknąć w przyszłości nadmiernego nagrzewania się powierzchni, a w konsekwencji pękania wyprawy tynkarskiej.
Warto wiedzieć: Jak sprawdzić jakość farby elewacyjnej. Robimy test kropli
Na silnie nasłonecznionych elewacjach nie należy stosować kolorów o współczynniku odbicia światła rozproszonego mniejszym niż 20%, ponieważ takie powierzchnie bardzo się nagrzewają i mogą powodować uszodzenia tynku. W przypadku dużego nasłonecznienia należy unikać również stosowania tynków kolorowanych pigmentami organicznymi, ponieważ mają one tendencje do blaknięcia w wyniku działania promieniowania UV.
Jeśli chcemy mieć elewację w bardziej nasyconych kolorach, to powinniśmy zdecydować się na tynki akrylowe lub silikonowe zamiast cementowych czy silikatowych. Można również użyć tynku białego, a następnie go pomalować.
Na powierzchni elewacji występują odpowiednie warunki do rozwoju życia biologicznego. Dlatego przy wyborze farb i tynków warto sprawdzić, czy w ich składzie znajdują się substancje o czynnym działaniu biocydowym. Nie należy też zapomnieć o systematycznej dbałości o czystość elewacji, czyli usuwaniu kurzu, sadzy, zarodników glonów i grzybów.
Jedną z głównych funkcji, jaką pełnią tynki w bezspoinowym systemie ociepleń, jest ochrona ściany zewnętrznej przed destrukcyjnym wpływem czynników otoczenia. Nawet niewielkie uszkodzenie wyprawy tynkarskiej może w znacznym stopniu osłabić odporność systemu ociepleń na oddziaływanie środowiska i przyspieszyć proces destrukcji. Spełnienie tej funkcji wymaga od nich odporności na działanie czynników zewnętrznych, takich jak: temperatura i jej zmiany, wilgoć, wiatr, promieniowanie słoneczne oraz zanieczyszczenie atmosfery.
W wyniku zmian temperatury tynk i podłoże różnie się odkształcają, a to powoduje powstawanie naprężeń. Podobny skutek wywołają zmiany wilgotności. W procesie wysychania ściany pojawiają się skurcze, które prowadzą do zarysowania i osłabienia przyczepności tynku do podłoża. Wszelkie pęknięcia wyprawy tynkarskiej przyspieszają transport wilgoci w głąb systemu ociepleń, któremu towarzyszy migracja soli wapiennych, a następnie ich krystalizacja i ekspansja w warstwy izolacji.
Efekty ekspansywne prowadzą do erozji i ubytków masy tynkowej oraz spadku wytrzymałości. Na skutek zachodzących zjawisk pojawiają się z czasem rysy (zarówno termiczne, jak i skurczowe), odspojenia tynku i ubytki.
Z
asady aplikacji farb i tynków elewacyjnych
Ich przestrzeganie jest bardzo ważnym aspektem przy wykonywaniu izolacji termicznej fasady domu. Stosowanie się do zaleceń podanych w dokumentacji technicznej, a więc m.in. przestrzeganie odpowiednich proporcji mieszania wyrobów, nanoszenie ich na suche, odpowiednio przygotowane podłoże, prowadzenie prac w warunkach i temperaturach dla nich właściwych, zachowywanie stosownych przerw technicznych – wszystko to pomaga w późniejszym uniknięciu nieestetycznych przebarwień czy wykwitów na elewacji.
Zobacz również: Izolacja poddasza pianką poliuretanową
