Nawożenie roślin doniczkowych bez błędów. Zły nawóz może im zaszkodzić! Jak i kiedy zasilać rośliny domowe, żeby pięknie rosły?

Pierwsza sprawa to termin nawożenia. Najwięcej składników odżywczych rośliny zużywają wtedy, gdy ich rozwój jest najintensywniejszy czyli wiosną i latem. Jesień i zima to z kolei czas spowolnienia wegetacji, a dla niektórych gatunków nawet okres spoczynku. Dlatego też rośliny najlepiej nawozić właśnie w czasie wegetacji, zaprzestając lub ograniczając ich dokarmianie w okresie jesienno-zimowym.

W okresie jesienno-zimowym możemy jedynie zastosować specjalne nawozy jesienno-zimowe do roślin domowych (np. Florovit), które pomogą im przetrwać w dobrej formie do wiosny.
Wtedy też możemy, a nawet powinniśmy dokarmiać rośliny kwitnące zimą, gdyż w porze kwitnienia zużywają sporo składników odżywczych.

Poważnym błędem w uprawie roślin jest też nawożenie ich zaraz po przesadzeniu. Młode, rozwijające się nowym pojemniku korzonki są bardzo delikatne i nawóz mógłby łatwo je uszkodzić, dlatego nawożenie należy rozpocząć najwcześniej miesiąc po przesadzaniu roślin.

Kolejny błąd, jaki popełniamy podczas nawożenia, to stosownie jednego rodzaju nawozu w takiej samej dawce dla wszystkich gatunków. Może to doprowadzić do tego, że u kwitnących roślin będzie pojawiać się mniej kwiatów, liście barwnych odmian zaczną zielenieć, a rośliny o małych wymaganiach pokarmowych ucierpią z powodu przenawożenia.
Rośliny uprawiane w doniczkach pochodzą z różnych środowisk i mają różne walory ozdobne, dlatego mają też różne oczekiwania względem nawożenia:

• gatunki kwitnące lub posiadające barwne liście oczekują nawozów o zwiększonej ilości potasu i fosforu, poprawiających kwitnienie i wybarwienie kolorowych liści,
• rośliny o zielonych liściach, będą potrzebowały więcej azotu, odpowiadającego za wzrost części zielonych.

Roślinom przyda się też zestaw mikroelementów takich jak np. mangan, żelazo, molibden, miedź, bor. Wprawdzie ich udział w mieszance nawozowej jest zwykle niewielki, ale dla roślin są one bardzo ważne, dlatego starajmy się wybierać nawozy o zbilansowanym składzie.

Jeśli nie chcemy popełnić błędu w nawożeniu roślin, zamiast nawozu uniwersalnego, wybierzmy nawóz dedykowany konkretnym roślinom, którego skład jest dopasowany do ich potrzeb. Przykładowo nawozy dla roślin kwitnących (np. anturium, skrzydłokwiat, hippeastrum, kalanchoe, grudnik, gardenia, sępolia fiołkowa), zawierają więcej potasu i fosforu niż azotu i są bogate w zestaw niezbędnych mikroelementów. Takie nawozy będą też odpowiednie do roślin o kolorowych liściach.
Z kolei w nawozach dla roślin zielonych ozdobnych z liści (np. fatsja, fikus, monstera, filodendron, zamiokulkas, bluszcz), znajdziemy więcej azotu, a mniej fosforu i potasu.

Stosując nawozy mineralne, możemy jednak wpaść w jeszcze jedną pułapkę i zastosować takie samo stężenie nawozu dla wszystkich roślin. Jest to kolejny błąd, gdyż nie wszystkie rośliny mają takie same potrzeby pokarmowe. Podstawową dawkę nawozu, zalecaną przez producenta, czasami trzeba obniżyć nawet o połowę, gdyż są gatunki które mają niewielkie wymagania pokarmowe i łatwo jest je przenawozić (np. fiołki afrykańskie, hoje).
Pewnym rozwiązaniem może być też zastosowanie nawozu naturalnego biohumus. Jego działanie jest wprawdzie znacznie wolniejsze niż działanie nawozów mineralnych, ale też nie niesie ze sobą ryzyka przenawożenia roślin. Biohumus wzbogaca też glebę w związki organiczne i sprzyja tworzeniu się w niej próchniczy.

Istnieją jednak też rośliny, które wymagają specjalnego traktowania np. paprocie, palmy, cytrusy, kaktusy, storczyki, tillandsie. Niektóre z nich mają niskie potrzeby pokarmowe i oczekują małej ilości składników odżywczych (np. kaktusy, palmy), inne natomiast cenią sobie nawożenie w postaci mgiełki nawozowej, gdyż substancje pokarmowe pobierają głównie przez liście (np. storczyki, tillandsie).