Liście laurowe z własnego drzewka. Świeże są lepsze niż suszone! Jak uprawiać wawrzyn w doniczce? Pielęgnacja, przycinanie i zimowanie

Kto był na południu Europy, być może podziwiał drzewka wawrzynu lub wawrzynowe krzewy tworzące gęste, piękne żywopłoty. Świeże listki można tam kupić (lub zerwać) i przywieźć. W polskich sklepach można kupić przede wszystkim liście suszone, które mają znacznie słabszy aromat.

Laury rosną dziko i są uprawiane w całym regionie Morza Śródziemnego, ale także np. w południowej części Wielkiej Brytanii, gdzie zimy łagodne, też można spotkać wawrzynowe żywopłoty. Mogą tam rosnąć, bo spadek temperatury do zera czy nawet na krótki czas do kilku stopni mrozu, wawrzynom niestraszny.

Naszych zim, z dłuższymi mroźnymi okresami, laurowe drzewko jednak by nie przetrwało. Dlatego w polskim klimacie trzeba je uprawiać w doniczce. Można ją oczywiście postawić na balkonie, tarasie lub w ogródku, pamiętając, że lubi miejsca słoneczne i niezbyt wietrzne.

Wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) można zwykle kupić w postaci drzewka na niskim pniu z zaokrągloną, niewielką koroną. Ze swoimi ciemnozielonymi, błyszczącymi liść ładnie prezentuje się w pokoju. Można go też postawić w kuchni, jeśli jest w niej odpowiednie miejsce. Jego listki będą pod ręką w czasie gotowania. Wiosną laurowe drzewko ozdobią dodatkowo małe żółtozielone kwiatki.

Czytaj także: Pij przed jedzeniem, aby zapobiec niestrawności. Wspomaga trawienie i odchudzanie. Wypróbuj przepis na herbatę z liści laurowych

Laury uwielbiają słońce i powinny stać w dobrze oświetlonym miejscu. Powinniśmy im zapewnić przepuszczalną i żyzną ziemię o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym (do ziemi uniwersalnej można dodać piasku oraz bardzo drobno potłuczone skorupki jajek.

Wawrzyny podlewamy umiarkowanie, kiedy wierzchnia warstwa podłoża lekko przeschnie. Zimą nawadnianie ograniczamy. Jeśli chcemy wykorzystać liście lauru w kuchni, to najlepiej nawozić roślinę naturalnym biohumusem. Robi się to w od wiosny do jesieni.

Wawrzyn trzeba schować dopiero przed zimą. Najlepiej zimuje w widnym pomieszczeniu, w temperaturze 2–4 stopni Celsjusza, na przykład na werandzie. Przy wyższej temperaturze (rzędu 10–15 stopni Celsjusza) pomieszczenie, w którym stoi powinno być często wietrzone. Trzeba jednak uważać, żeby roślina nie stała bezpośrednio w zasięgu zimnego powietrza. Należy go również umiarkowanie podlewać.

Jeśli kupiliśmy wawrzyn z koroną formowaną w kulę, co jakiś czas trzeba nieco przyciąć jego pędy, żeby zachować kształt. Należy też pamiętać o usuwaniu pojawiających się u nasady pieńka odrostów. Nawet jeśli laur nie jest formowany jako kula, warto go regularnie przycinać - ale pamiętajmy, że cięcie powinno być bardzo umiarkowane (za to można to robić kilka razy w roku).

Warto wiedzieć, że w naszych domowych warunkach wawrzyn w pierwszych dwóch latach rośnie powoli. Potem bardzo przyspiesza. Pozwala to nie tylko na łatwe formowanie drzewka lub krzewu, ale też na spokojne oskubywanie listków do doprawiania potraw.

Wawrzyn lubi przepuszczalne, ale zasobne podłoże (najlepiej o obojętnym odczynie) i regularne podlewanie. Jeśli latem zauważymy na jego liściach lepki ciemnawy nalot, będzie to oznaczało, że zaatakowały go szkodniki, najprawdopodobniej tarczniki i miseczniki. Są przeciw nim w ogrodniczych sklepach gotowe aerozolowe środki. UWAGA: jeśli liście naszego lauru wykorzystujemy w kuchni, stosujmy tylko środki ekologiczne! I sprawdźmy czy nie ma przeciwwskazań, okresu karencji itp.

Pamiętajmy, że rozwojowi szkodników służy zbyt suche powietrze. Dlatego warto pamiętać o zraszaniu rośliny. Zaatakowane przez szkodniki liście mogą ulegać deformacji, a nawet zamierać. No i na pewno nie nadają się do bigosu.

Uwaga: czasem, szczególnie w kwiaciarniach, można kupić drzewka laurowe (Laurus nobilis) z opisem, że roślina nie jest przeznaczona do spożycia. Oznacza to, że w jej uprawie stosowano środki chemiczne przeznaczone dla roślin ozdobnych, a nie jadalnych. Nie znaczy to jednak, że jest dla nas bezpowrotnie stracona spożywczo. Przesadźmy ją do nowej ziemi i odczekajmy kilka miesięcy, a będziemy mogli z niej korzystać. Lepiej też kupować wawrzyny bez takiej adnotacji, np. w sklepach ogrodniczych.

Liście laurowe nie tylko poprawiają smak i aromat potraw, ale także wpływają korzystnie na trawienie (m.in. działają żółciopędnie). Dlatego tradycyjnie przyprawiało się nimi potrawy ciężkostrawne. Trzeba jednak uważać, żeby nie przedobrzyć, bo aromat świeżego laurowego listka, nazywanego też bobkowym, wielokrotnie przewyższa zapach tego suszonego. Laur także pobudza krążenie i działa korzystnie na pracę układu nerwowego. Pomaga zwalczać bakterie i grzyby. Wpływa korzystnie na skórę oraz włosy. Aby wykorzystać prozdrowotne właściwości lauru robi się z niego wyciągi. Ale można także kupić gotowy olejek laurowy i stosować go np. do aromaterapii.

Starożytni Grecy mówili o mitycznym pochodzeniu wawrzynu (w drzewko laurowe miała zamienić się nimfa Dafne). Poświęcony był Apollinowi. Jego liśćmi zdobiono czoła zwycięzców i mędrców. Wierzono też, że liście tej rośliny zabezpieczają ludzi przez chorobami i złymi mocami, a dom przed piorunami.