Szarotka alpejska ozdobi skalniak w ogrodzie, a nawet na balkonie. Jak uprawiać tę ciekawą górską roślinę? Na to zwróć uwagę

Szarotka alpejska to bardzo często kwiat-symbol. Jej urok i trwałość docenia się w większości krajów, gdzie rośnie, m.in. w Szwajcarii, której jest kwiatem narodowym, ale też w Austrii, Rumunii, Słowenii, Włoszech, a międzynarodowo jest związana z alpinizmem. Ta roślina występuje w wyższych partiach gór (w Polsce tylko w Tatrach) i w większości krajów jest pod ścisłą ochroną. Niestety była chętnie zbierana i stała się gatunkiem zagrożonym. Nie sprzyja jej też ocieplający się klimat, bo jest pozostałością epoki lodowcowej (podobnie jak np. dębik ośmiopłatkowy). Szarotki można jednak uprawiać w ogrodach, a nawet na balkonach, ale trzeba w to włożyć nieco wysiłku i zapewnić roślinie oczekiwane warunki.

Podpowiadamy też: Jak uprawiać górskie sasanki w ogrodzie

Po polsku szarotka kojarzy się z szarym kolorem drobnych włosków, które pokrywają wszystkie części rośliny. To tzw. kutner, który chroni ją przez zimnem, ale także utratą wody oraz promieniowaniem słonecznym. Wąskie liście szarotki tworzą kępkę, z której wyrastają łodygi kwiatowe, z rzadka pokryte niewielkimi liśćmi. Najbardziej dekoracyjny jest oczywiście kwiat, a właściwie kwiatostan. Tworzy go kilka koszyczków kwiatowych, a dopiero każdy z nich składa się z maleńkich kwiatów. To, co najczęściej uważamy za płatki, to… przekształcone liście. Tworzą one tak zwane podsadki, które chronią kwiaty. To właśnie one są pokryte najbardziej gęstym kutnerem i mają szare zabarwienie. Szarotki są raczej drobne. Dorastają do 15-20 cm wysokości, jednak w profesjonalnej uprawie mogą być wyższe (30-40 cm).

Polecamy: Dekoracyjne rośliny o srebrzystych liściach. Wyglądają ładnie i nie boją się suszy

Niestety uprawa szarotek nie jest łatwa, a główna trudność polega na zapewnieniu jej „wysokogórskich” warunków. Dlatego najlepszym miejscem do uprawy szarotki jest skalniak – zarówno ogrodowy, ale ze względu na niewielkie wymiary rośliny – także zaaranżowany na balkonie (może to być duża donica, w której podłoże uzupełnimy kamieniami). Jednak są ważne warunki. Podłoże musi być wapienne i koniecznie przepuszczalne, ale niezbyt żyzne. Szarotki można wręcz sadzić w szczelinach między kamieniami, dzięki temu poczują się „jak w domu”. To też korzystne dlatego, że nadmiar wody będzie spływać, a kamienie ochronią korzenie przed nagrzewaniem się, właśnie tak, jak ma to miejsce w górach. Bo kolejny warunek powodzenia uprawy szarotki, to posadzenie jej w nasłonecznionym miejscu.

Szarotki nie wymagają podlewania i nawożenia, poza ewentualnym dostarczeniem wapnia do gleby. Jednak pewnym wyzwaniem może być przezimowanie roślin. Wprawdzie w naturalnych warunkach są narażone na ekstremalne zimy, ale spędzają je pod grubą warstwą śniegu. Dlatego, jeśli go brakuje, szarotki warto okryć, np. stroiszem. Kolejnym niekorzystnym elementem jest nadmierna wilgoć. Jeśli te rośliny są zimą narażone na deszcz czy wodę z roztopów, a ich korzenie tkwią w mokrej ziemi, mogą przemarzać i zamierać. Tutaj w nieco korzystniejszej sytuacji są szarotki rosnące w donicach, które w mniejszym stopniu są narażone na zamakanie. Pamiętajmy jednak o solidnej warstwie drenażu, a także zabezpieczeniu donicy czy balkonowego skalniaka przed przemarznięciem (stąd dowiesz się, jak urządzić skalniak na balkonie i jak o niego zadbać)

Gotowe sadzonki szarotki można kupić, wtedy wystarczy przesadzić je na przygotowane wcześniej stanowisko. Te rośliny można te wyhodować z nasion. Sieje się około marca, ale wcześniej przez kilka tygodni trzeba je przetrzymać w niskiej temperaturze (np. w lodówce). W doniczkach umieszcza się je bardzo płytko, należy zapewnić im dostęp do dużej ilości światła, ale niezbyt wysoką temperaturę (najlepiej ok. 12 st. C). Młode rośliny pikuje się (kiedy mają po dwa liście właściwe), a sadzi po połowie maja.
Szarotki można też rozmnażać przez podział kępy i warto to robić regularnie (nawet do 2 lata), bo choć w naturze są bylinami, to w uprawie nie są zbyt trwałe. A w ten sposób zapewnimy sobie ich ciągłą obecność.
Uwaga: to, że szarotki są pod ochroną oznacza, że nie wolno również zbierać nasion dzikich roślin. Można je natomiast kupić.

W niektórych językach szarotka jest nazywana „gwiazdą Alp” (od gwiaździstego kształtu podsadek). Natomiast jej botaniczna nazwa oznacza… lwią łapę (Leontopodium), podobna nazwa, choć w nieco mniejszym „formacie”, funkcjonowała na Podhalu, gdzie była znana jako „kocia łapka”.