Ścieżki w ogrodzie: jak i z czego je wykonać. Poradnik

Planując rozmieszczenie ścieżek w ogrodzie, warto to dwa razy pomyśleć, żeby potem nie chodzić „na skróty", zadeptujący tym samym trawnik lub niszcząc rabaty kwiatowe.

Zobacz również: Jak aranżować style ogrodów

Przyjmuje się, że ścieżka, która ma służyć dwóm osobom, powinna mieć od 120 do 150 cm szerokości. Jeśli przewidujemy, że ze ścieżki w jednym momencie będzie korzystała tylko jedna osoba, to wystarczy ścieżka o szerokości od 60 do 70 cm szerokości.

Drewniany bruk w ogrodzie

Jeśli nasz dom ma wiele drewnianych elementów, warto pomyśleć o ścieżkach z drewnianych klocków. Można takie kupić w centrach ogrodniczych. Sprzedawane są jako bruk drewniany. To droższe rozwiązanie. Taniej jest kupić np. w leśnictwie drewno i pociąć je na klocki o grubości 10–12 cm. Polecić można choćby trwałą akację.

Przed ułożeniem drewnianej ścieżki klocki trzeba zaimpregnować, by służyły nam one dłużej. Drewniany bruk układa się na 3–5-centymetrowej warstwie piasku, pod którą musi być ok. 10 cm żwiru lub grubego piasku. Wolne przestrzenie pomiędzy klockami zasypujemy drobnym piaskiem. Po jakimś czasie trzeba uzupełnić jego ubytki.

Ścieżka ogrodowa z kamieni

Do ogrodu w wiejskim stylu pasuje alejka z polnych kamieni. Są okolice, gdzie można je po prostu uzbierać na polach (oczywiście za zgodą właściciela). Oferują je też punkty mające w swej ofercie to, co potrzebne do budowy ogrodowej infrastruktury.

Otoczaki wymagają dobrego przygotowania podłoża. Najpierw należy zrobić w miejscu przyszłej ścieżki wykop głęboki na 20–25 cm. Na jego dno wysypać trzeba warstwę grubego piasku (ok. 10 cm) i dobrze ją ubić. Dopiero na to możemy dać 5 cm mieszaniny piasku i cementu w proporcjach 6:1.

Na tym podłożu układamy otoczaki, bardziej płaską stroną do góry. Wbijamy je w podłoże np. gumowym młotkiem.

Podpowiadamy: Jak i czym zaimpregnować i odświeżyć kostkę betonową

Ścieżki z kostki brukowej i cegły

Często stosowanymi materiałami na ogrodowe ścieżki jest kostka betonowa oraz cegła klinkierowa. Polubią je osoby ceniące ład i porządek. Całkiem ładnie wyglądają jednak też ścieżki z cegły rozbiórkowej, a więc znacznie tańszej. Cegła ułożona na zakładkę lub w jodełkę ma swoisty urok.

Szczeliny między cegłami wypełniamy piaskiem. Oczywiście zadbać też trzeba o odpowiednie podłoże z grubego piasku, żwiru lub tłucznia, na które dajemy podsypkę z drobnego żwiru lub grubego piasku. Podsypkę wystarczy wyrównać. Potem układamy na niej cegły, wbijając je w podłoże gumowym młotkiem.

Żwirowe ścieżki trzeba zabezpieczyć

Ścieżkę można także wykonać ze żwiru. Aby była odpowiednio stabilna i kamyczki nie przesuwały się na boki, brzegi ścieżki trzeba zabezpieczyć krawężnikami lub np. czymś, co będzie pełnić ich rolę (np. drewnianymi ogranicznikami).

Najpierw jednak trzeba utwardzić podłoże, np. tłuczniem, ubić je i przykryć agrowłókniną. Na nią sypiemy mieszaninę piasku i żwiru. Na koniec dajemy właściwą warstwę żwiru.

Podpowiadamy: Jak stosować obrzeża rabat i jakie wybrać

Ścieżki w ogrodzie – sposobów na nie jest wiele

Rodzajów ścieżek jest oczywiście o wiele więcej. Są zwolennicy kładzenia po prostu na trawniku nieregularnych płyt z piaskowca w odległościach dostosowanych do długości kroku (ok. 60 cm). Wcześniej w miejscu ich położenia dobrze jest wyciąć darń. Inni preferują ścieżki z granitowych kostek. Jeszcze inni po prostu wysypują na ścieżkę korę. Można też między klombami zrobić trawiaste dróżki. Tu koniecznie trzeba pamiętać o oddzieleniu od rabat obrzeżem.

Przy wybieraniu materiału na ścieżki w naszym ogrodzie musimy patrzeć na możliwości finansowe, bo ich ceny są bardzo zróżnicowane.

Planując ścieżki w ogrodzie, uważaj na drzewa i krzewy

Przyjmuje się, że idące prosto ścieżki pasują do regularnych, symetrycznych ogrodów. W ogrodach o wiejskim charakterze warto popuścić wodze fantazji. Wijące się łagodnymi łukami dróżki, raz szersze, raz węższe, pięknie wtopią się w ogrodowy krajobraz.

I jeszcze ważna wskazówka: ścieżka nie powinna biec zbyt blisko drzew, zwłaszcza tych o płytkim systemie korzeniowym. Mogą one po pewnym czasie naruszyć jej powierzchnię. Poza tym sadząc przy ścieżce krzewy trzeba wziąć pod uwagę, jaką z czasem osiągną wielkość.

Polecamy lekturę: Nawierzchnie żwirowe w ogrodzie