Przycinanie malin po zbiorach. Sprawdź, jak zadbać o nie jesienią, żeby w następnym roku dobrze owocowały

Sezon na maliny trwa do późnej jesieni. Ale uwaga! Przez cały sezon powinniśmy bacznie obserwować nasze krzaczki – czy nie chorują, nie mają szkodników, liście nie zmieniają koloru albo nie schną. I jeśli będzie taka potrzeba, odpowiednio je pielęgnować. Jeżeli krzaczki owocują i są zdrowe, żadne zabiegi pielęgnacyjne teraz nie są im potrzebne.

Jednak, by co roku roku cieszyć się obfitymi plonami malin, musimy odpowiednio zadbać o malinowe krzaczki i wykonać po zbiorach szereg prac pielęgnacyjnych. Ma to duże znaczenie dla utrzymania zdrowej rośliny, która dzięki nim bez problemów zniesie zimę, a także przede wszystkim pozytywnie wpływają na wiązanie pąków kwiatowych. Czyli krótko mówiąc – dobrze przeprowadzona pielęgnacja po zbiorach jest warunkiem obfitych plonów w następnym roku.

Jeżeli uprawiamy odmiany malin owocujące późnym latem lub jesienią, czyli na tegorocznych pędach (tj. Polana, Polka, Poranna Rosa itp.), to po zbiorze owoców nie wykonuje się już żadnych zabiegów. Krzaczki zostawiamy aż do wiosny, zwykle do końca marca, kiedy to należy rozpocząć prace pielęgnacyjne.

– Cięcie tych krzewów jest bardzo proste i łatwe. Wczesną wiosną ścina się tuż przy samej ziemi wszystkie pędy posadzonych jesienią lub wiosną roślin. Od kwietnia wyrastają pędy, które jesienią będą owocowały. Jeżeli pędy będą wyrastały w nadmiarze, trzeba je przerzedzić, aby krzewy nie były porażane przez choroby grzybowe – podpowiada ekspertka z Lubuskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Kalsku.

Sprawdź: O co zadbać, żeby maliny nie były robaczywe? Polecamy sprawdzone sposoby

W przypadku malin owocujących na dwuletnich pędach (Beskid, Canby, Glen Ample, Koral, Laszka) należy wyciąć i usunąć z plantacji wszystkie pędy, które zakończyły owocowanie. Stare pędy należy wyciąć przy samej ziemi, uważając, aby nie uszkodzić młodych pędów. 

– Wycinamy je jak najszybciej po zbiorach, ponieważ rozwijają się na nich grzyby chorobotwórcze powodujące zamieranie przyrostów tegorocznych, koniecznych do owocowania w przyszłym roku. Ponadto po takim cięciu młode pędy będą dobrze naświetlone, a pąki dobrze odżywione. Z tego samego powodu usuwamy nadmiar młodych pędów, aby niepotrzebnie nie konkurowały o wodę i światło. Na metrze bieżącym rzędu pozostawiamy tylko 10–12 sztuk najsilniejszych i najzdrowszych pędów tegorocznych. Pozostawione pędy najlepiej od razu przywiązać do drutów, aby zapobiec uszkadzaniu liści podczas silnych wiatrów. Przywiązane pędy w prześwietlonych krzewach są dobrze naświetlone i szybciej obsychają po deszczach i rosie, przez co są mniej porażane przez choroby grzybowe – wyjaśnia specjalistka.

Podpowiadamy: Jak uniknąć najczęstszych problemów w uprawie malin i co robić, żeby nie chorowały

Malinowe szpalery często wymagają ochrony w trakcie wegetacji. Czasami dopadają je szkodniki i choroby, z którymi jednak można walczyć. Na przykład podczas upalnej pogody często atakowane są przez przędziorki, które powodują masowe opadanie liści... Do ich zwalczania można wykorzystać dobroczynki (to roztocza żywiące się tymi szkodnikami). W amatorskich uprawach można także sięgnąć po preparat Ortus 05SC.

Maliny mogą być również atakowane przez choroby grzybowe, takie jak szara pleśń lub zamieranie pędów, szczególnie podczas chłodnej i wilgotnej pogody. Aby chronić przez nimi krzewy warto stosować profilaktycznie opryski z naturalnych preparatów, np. czosnku lub pokrzywy.

Jeśli naturalne środki zawiodą, można zastosować opryski z takich preparatów jak Switch 62,5 WG czy, Signum 33 WG.

Polecamy: Preparaty z czosnku przeciw chorobom i szkodnikom roślin. Przepisy i zastosowanie

Pamiętajmy, że liście zaatakowane przez szkodniki i choroby trzeba usunąć i zutylizować (oddać jako odpady zielone). Nie wolno ich pozostawiać na ziemi, ani dawać na kompost.

Maliny sadzi się późną jesienią i wiosną. Mając na uwadze to, że malinowe krzaczki bardzo się rozrastają, odległość między roślinami powinna wynosić ok. 50 cm, a odległość między rzędami – 1,5–2 metry. Malin nie sadzimy zbyt głęboko – zwykle do dołków o głębokości ok. 15 cm.

Maliny udają się na glebach żyznych, lekko kwaśnych i wilgotnych. Źle rosną na glebach ciężkich i podmokłych, a także bardzo piaszczystych. Lubią stanowiska słoneczne, dobrze je sadzić przy płotach, by miały oparcie.