Lilia w doniczce jest piękna, a jej uprawa nie jest szczególnie trudna. Radzimy, jakie gatunki lilii wybrać i jak je pielęgnować, by kwitły

Lilie są nie tylko piękną ozdobą ogrodu, ale coraz częściej ozdabiają nasze mieszkania.

Do uprawy pojemnikowej nadają się lilie odmian niskich i karłowych niemal wszystkich gatunków i grup tych roślin, czyli:

• lilie azjatyckie,
• lilie orientalne,
• lilie mieszańcowe.

Niektóre z lilii po przekwitnieniu mogą zostać przeniesione do gruntu, gdzie pozostaną już na stałe (np. lilie azjatyckie), inne ze względu na słabą mrozoodporność trzeba będzie przechowywać przez zimę w chłodnym, ciemnym pomieszczeniu (ok. 2-5°C).

Pojemnikowa uprawa lilii nie jest szczególnie trudna, ale jeśli chcemy cieszyć się urodą ich kwiatów dłużej niż przez jeden sezon, powinniśmy odpowiednio o nie zadbać.

Liliom należy przede wszystkim zapewnić odpowiednią doniczkę i podłoże. Pojemnik powinien być wysoki i dość szeroki, gdyż cebule lilii są duże i tworzą mocny system korzeniowy. Dlatego jedna doniczka o średnicy 10–12 cm powinna być przeznaczona do uprawy pojedynczej cebuli, natomiast w większym pojemniku o średnicy ok. 17-20 cm. można posadzić trzy cebule. Na dnie doniczki powinny znajdować się duże otwory, pozwalające na odprowadzanie nadmiaru wody z podlewania.

Idealne podłoże dla lilii musi być żyzne, próchnicze, przepuszczalne i stale lekko wilgotne. Nie może jednak kumulować wody, gdyż to groziłoby zgniciem cebul. Jego pH powinno być też dostosowane do wymagań danego gatunku roślin, gdyż lilie azjatyckie oczekują gleby lekko kwaśnej do obojętnej (pH ok. 5,5-6,5/7), natomiast lilie orientalne wolą podłoża bardziej kwaśne (pH ok. 5,5). Rośliny muszą mieć też zapewnioną dużą ilość światła, choć powinny być chronione przed bezpośrednim słońcem.

Ponieważ lilie uprawiane w doniczkach mają do dyspozycji znacznie mniej podłoża niż egzemplarze uprawiane w gruncie, w sezonie wegetacyjnym powinny być zasilane nawozami przeznaczonymi dla roślin kwitnących lub kwiatów cebulowych, ale w mniejszych dawkach, aby nie doszło do zasolenia podłoża. Jeśli natomiast ziemia, w której zostały posadzone zawierała już w swoim składzie nawóz, w danym sezonie lilii zasilać już nie trzeba.

Lilie najpiękniej prezentują się podczas kwitnienia, później jednak ich uroda blednie, gdyż kwiaty więdną i pozostawiają po sobie jedynie ulistniony pęd. Pomimo iż nie wyglądają wtedy szczególnie efektownie, nie wolno przestać o nie dbać, jeśli w kolejnym sezonie mają ponownie zakwitnąć. Z roślin usuwa się jedynie przekwitłe kwiatostany, a doniczkę z pędami umieszcza w bardzo widnym miejscu, przez cały sezon systematycznie podlewając.

Jesienią zasychające pędy należy obciąć, a doniczkę z cebulami przenieść do chłodnego, ciemnego pomieszczenia, gdzie spędzą zimę. Jest to szczególnie ważne w przypadku lilii orientalnych, które nie mogą zimować w gruncie, ale w ten sam sposób można też przechować cebule innych lilii uprawianych w doniczkach. W przypadku odmian i grup lilii, które mają dostateczną mrozoodporność (np. lilie azjatyckie), cebule można też wyjąć razem z ziemią z doniczki i posadzić w ogrodzie, gdzie będą już dalej uprawiane.

Jeśli zdecydujemy się na przechowanie lilii przez okres zimowy w pomieszczeniu, powinniśmy od czasu do czasu bardzo delikatnie je nawadniać, ale tylko tyle, by podłoże całkiem nie wyschło (powinno być tylko lekko wilgotne). Zbyt intensywne podlewanie przy niskiej temperaturze szybko doprowadziło by do zgnicia cebul, a całkowite przesuszenie ziemi mogłoby skutkować wyschnięciem roślin.

Wczesną wiosną (w marcu), cebule przesadza się do nieco większych doniczek, wypełnionych świeżym podłożem i przenosi w ciepłe, widne miejsce. Wznawia się też systematyczne podlewanie roślin. Lilie wspaniale prezentują się w pojemnikach, ale nie powinny pozostawać w pomieszczeniu dłużej, niż to konieczne (tylko do czasu, aż wiosną temperatura na zewnątrz się ustabilizuje), gdyż z natury nie są roślinami pokojowymi i lepiej będą się czuły na balkonie lub tarasie niż domowym parapecie.