Kotły na paliwo stałe. Dostępne rodzaje kotłów

Obecnie kotły na paliwo stałe spalają:

• węgiel kamienny (w kęsach, miał, ekogroszek),
• drewno (szczapy, zrębki),
• pelet,
• brykiety,
• takie paliwa, jak wierzba energetyczna, zboża energetyczne i słomę.

Rodzaje kotłów na paliwo stałe

Najtańsze i najprostsze w budowie są kotły węglowe z systemem górnego spalania. Nowe porcje paliwa zasypywane są na warstwę już rozżarzonego opału. Do wad takich urządzeń należy zaliczyć:

1. bardzo ograniczone możliwości regulacji intensywności procesu spalania,
2. niewielkie możliwości sterowania ilością ciepła przekazywanego do pomieszczeń,
3. konieczność 2-3 krotnego uzupełniania paliwa w ciągu doby, krótkie okresy pracy z maksymalną sprawnością.

Nieco droższe kotły węglowe z systemem dolnego spalania są nowocześniejsze i oszczędniejsze. Zwiększa się możliwość regulacji procesu spalania, dzięki zastosowaniu do tych urządzeń regulatorów pokojowych lub pogodowych, a co za tym idzie zwiększa się też komfort obsługi. Spalanie dolne pozwala też wydłużyć czas między uzupełnianiem paliwa do 18 godzin.

W kotłach na miał węglowy, dzięki zastosowaniu wentylatora do wymuszenia obiegu powietrza uzyskano jeszcze lepsze warunki eksploatacyjne niż w kotłach węglowych z systemem górnego lub dolnego spalania. Lepiej można kontrolować proces spalania, a paliwo uzupełniać nawet co 30 godzin.

Dostępne są też na rynku kotły z zasobnikami i podajnikami tłokowymi. Jednokrotny załadunek zasobnika starcza na 2-5 dni pracy kotła (w zależności od potrzeb). Kotły takie są też wyposażone w „przyjazne” pulpity sterownicze pozwalające użytkownikowi na intuicyjną obsługę.

Podobne rozwiązanie zastosowano w kotłach do spalania ekogroszku i peletów. Kotły te należą do najbardziej zautomatyzowanych. Najczęściej w tych urządzeniach mamy do czynienia z palnikiem retortowym, co w połączeniu z regulacją prędkości podawanego paliwa i dopływu powietrza pozwala na płynną zmianę mocy kotła zgodną z zapotrzebowaniem chwilowym na ciepło. Kotły te standardowo wyposażone w regulatory temperatury współpracują najczęściej z automatyką pogodową. Kotły posiadają też często szereg czujników monitorujących jego pracę (np. czujnik otwarcia klapy zbiornika paliwa, automatyczny, wodny system gaszenia tzw. Strażak).

Wielu producentów proponuje w ramach kotłów do spalania groszku i peletów rozwiązania z dwiema niezależnymi komorami spalania. Urządzenie takie charakteryzuje się oddzielonymi od siebie komorami spalania:

• komora dolna z wbudowanym palnikiem retortowym (do paliwa podstawowego),
• komora górna – przeznaczona do spalania innych paliw stałych zastępczych. Górna komora spalania umożliwia także ręczny rozruch kotła w sytuacjach awaryjnych.

Kotły do jednego rodzaju paliwa

Do nieco innego rodzaju należą kotły na słomę czy kotły na drewno (tzw. kotły zgazowujące drewno). Są to z reguły kotły przystosowane do jednego rodzaju paliwa. Okazyjnie w kotłach na słomę można spalać odpady i zrębki drzewne, odpady włókiennicze, trociny i inne rodzaje biomasy. Jednak piece te charakteryzują się dość dużymi wymiarami (podobnie jak kotły z podajnikami). Dla prawidłowej i ekonomicznej eksploatacji kotłów zgazowujących drewno należy przestrzegać zasady, aby drewno miało wilgotność maks. 20%. W przeciwnym przypadku dużo energii cieplnej zostanie zużyte na dosuszenie opału.

Dodatkowo praca w trybie mocy obniżonej (w lecie lub na potrzeby tylko c.w.u.) wymaga codziennego rozpalania. Większość kotłów na słomę czy zgazowujących drewno wymaga poza tym zastosowania zbiorników akumulacyjnych, magazynujących ciepło na czas wygaszenia. Przy wyborze tych pieców trzeba się też liczyć z koniecznością wygospodarowania odpowiednio dużej przestrzeni do magazynowania słomy czy sezonowanego drewna.

Decydując się na rodzaj ogrzewania warto pomyśleć o ekologii. Przeczytaj: Ogrzewanie domu a ekologia.