Izolacja termiczna kominka. Ekspert radzi, jak ją prawidłowo wykonać

Decyzję o budowie kominka najlepiej podjąć na etapie projektowania domu. Dzięki temu łatwiej  uwzględnić wszystkie konieczne elementy. Projektant wskaże miejsce na kominek oraz zaprojektuje go tak, by zapewnić odpowiedni ciąg. Jest to bardzo ważna. Ponieważ zbyt mały ciąg może powodować cofanie się spalin, a zbyt duży spowoduje szybkie spalanie się drewna.

Przeczytaj również poradnik: Jak wybudować kominek w domu

W dokumentacji znajdzie się także informacja o sposobie odprowadzenia spalin (najczęściej przez ścianę zewnętrzną) oraz doprowadzenia powietrza zewnętrznego do spalania przewodem z przepustnicą. Zyski ciepła z kominka mogą być uwzględnione w bilansie cieplnym domu. Takie rozwiązanie pozwoli na zastosowanie systemu grzewczego o mniejszej mocy.

Do termoizolacji potrzebny jest materiał, który sprosta trudnym warunkom panującym wokół kominka. Izolacja kominka musi spełniać specyficzne wymagania, takie jak: dobra izolacyjność termiczna, niepalność, możliwość ciągłej pracy w wysokich temperaturach, zapewnienie szczelności (np. powierzchnia pokryta folią aluminiową).

Jednym z materiałów używanych do wykonywania izolacji kominka są płyty z wełny mineralnej. Należy jednak pamiętać, by wybrać produkt, który uzyskał Aprobatę Techniczną. Pamiętaj również, żeby nie stosować zwykłej budowlanej wełny do ocieplania domów. Dlaczego? W tak wysokich temperaturach , jakie panują przy kominku, taka wełna wykrusza się. Należy również sprawdzić, czy płyty kominkowe z wełny mineralnej przeszły pozytywnie badania, które poświadczają, że w wysokich temperaturach nie wydzielają one dymu, tlenku i dwutlenku węgla. Wełna do izolacji kominka to najczęściej płyty, do których przyklejona jest (klejem wysokotemperaturowym) folia aluminiowa.

Na rynku dostępne są również płyty kominkowe krzemianowo-wapniowe. Pełnią one dwie funkcje. Po pierwsze izolują termicznie. A po drugie stanowią konstrukcję dla obudowy. Nie jest potrzebny w tym przypadku stelaż stalowy, na którym następnie montuje się płyty gipsowo-kartonowe.

Poniżej prezentujemy instrukcję, jak wykonać izolację kominka z wykorzystaniem płyt z wełny mineralnej.

Ważne jest, by dokładnie zaplanować jak zostaną ułożone płyty izolacyjne. Wtedy będzie możliwe ich precyzyjne docięcie. A to zminimalizuje zużycie materiału i zmniejszy się ilość odpadów.

Tylna ściana kominka często jest zewnętrzną przegrodą, ma również kontakt z gorącym powietrzem, dlatego powinna być zaizolowana płytami z ekranem aluminiowym. Dzięki niemu więcej gorącego powietrza zostaje zatrzymane wewnątrz komory kominka. Powietrze to będzie w dalszym etapie rozprowadzane do pomieszczenia. Płyty montuje się mechanicznie przy użyciu kołków ze stali nierdzewnej lub przykleja za pomocą wysokotemperaturowej zaprawy klejącej.

By uniknąć szczelin, przez które zanieczyszczenia mogą się przedostawać na zewnątrz i do wewnątrz kominka, należy szczelnie spasować i połączyć płyty. W tym celu stosuje się wysokotemperaturową samoprzylepną taśmę aluminiową tak, by zachować ciągłość łączeń folii aluminiowej, pokrywającej płyty. Płyty układamy folią aluminiową do środka kominka.

Bardzo ważne jest, by izolacja nie stykała się z wkładem kominkowym lub z paleniskiem. Pomiędzy wkładem kominkowym a płytami należy zachować odstęp powietrzny – minimum 4 cm.

Elementy kamienne i drewniane wykorzystywane na obudowę kominka także powinno się izolować. Istnieje duże ryzyko, że brak izolacji tych elementów spowoduje ich uszkodzenie w wyniku wysokiej temperatury.

Izolację z wełny mineralnej oraz obudowę z płyt gipsowo-kartonowych montuje się na stelażu z profilów stalowych. Stelaż buduje się po zainstalowaniu dolnej części kominka.

By termoizolacja spełniła swoją funkcję, niezbędne jest zwrócenie szczególnej uwagi na dwa elementy: dokładny montaż płyt i uszczelnianie wszystkich połączeń samoprzylepną wysokotemperaturową taśmą aluminiową.

By zmniejszyć niepożądane oddziaływanie gorącego powietrza z kominka na sufit, tuż pod stropem robi się komorę dekompresyjną. W jej wnętrzu także montuje się izolację. Kolejnym etapem prac jest montaż płyt gipsowo-kartonowych do rusztu.

W obudowie wkładu kominkowego montuje się dwie kratki wentylacyjne z materiałów odpornych na wysokie temperatury. Kratkę nawiewną montujemy w dolnej części obudowy, wywiewną po przeciwnej stronie w części górnej. Komora dekompresyjna również powinna mieć dwie kratki wentylacyjne. Zapewniają one chłodzenie stropu. Następnie wykonujemy wszelkie niezbędne prace wykończeniowe.

Materiał izolacyjny do kominków powinien być odporny na bardzo wysokie temperatury. Płyty z wełny mineralnej wytrzymują temperaturę stałą w wysokości 600°C, zaś folia aluminiowa na łączeniach płyt – do 500°C.

Przekonaj się do kominka w domu: Funkcje, jakie pełni kominek w domu****