Bezpieczna eksploatacja instalacji gazowej w domu. Poradnik

Do przyrządzania posiłków, przygotowywania ciepłej wody użytkowej oraz ogrzewania używamy najczęściej gazu ziemnego lub LPG (mieszaniny propanu i butanu).
Co prawda obydwa rodzaje gazu są substancjami nietoksycznymi, ale mogą być niebezpieczne tak dla zdrowia, jak i dla życia użytkownika:

Jakie niebezpieczeństwo niesie ze sobą korzystanie z gazu:

1. Zbyt duże stężenie gazu w atmosferze może wywołać u użytkownika objawy typowe dla ostrego niedotlenienia organizmu (omdlenie a w skrajnych przypadkach nawet uduszenie), ponieważ skutkiem narastania stężenia gazu, tlen wypierany jest z pomieszczenia.
2. W połączeniu z powietrzem gaz może utworzyć mieszaninę wybuchową.
3. Zbyt mała ilość powietrza (a tym samym tlenu) w pomieszczeniu, może być przyczyną spalania częściowego. Produktem takiego spalania jest trujący gaz – tlenek węgla (czad).

Warto przeczytać: Zatrucie tlenkiem węgla: jak go uniknąć 

Pierwszym krokiem zapewniającym nam bezpieczeństwo to dobry projekt. Przepisy polskiego prawa nakładają na użytkownika obowiązek sporządzenia projektu wewnętrznej instalacji gazowej i uzyskania na jego podstawie, pozwolenia na budowę. Projekt musi być wykonany przez projektanta z uprawnieniami w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń gazowych.
Projekt powinien zawierać:

• warunki przyłączenia do sieci gazowej,
• opinię kominiarską,
• rodzaj, średnice i przebieg przewodów,
• usytuowanie odbiorników gazu i zaworów odcinających,
• parametry sprawnej wentylacji i odprowadzania spalin.

Dotyczy to jednak tylko nowych odbiorców gazu. W przypadku remontu istniejącej instalacji pozwolenie nie jest już wymagane. Ale mimo to zachęcam do jego sporządzenia. Koszt takiego projektu nie jest wysoki, a zapewni poprawność wykonania instalacji, a co za tym idzie, bezpieczeństwo jej użytkowania.

Instalację można wykonać z rur miedzianych do gazu, łączonych przez lutowanie lutem twardym, rur stalowych bez szwu lub rur stalowych ze szwem przewodowych łączonych przez spawanie. Ważne jest zachowanie odpowiedniej odległości między przewodami gazowymi a przewodami innych instalacji, powinny one umożliwiać wykonywanie prac konserwacyjnych.

Obecnie dopuszczalne jest prowadzenie przewodów gazowych w bruzdach (poza piwnicami i suterenami) osłoniętych nieuszczelnionymi ekranami. Dla rur stalowych (po próbie szczelności i wykonaniu zabezpieczenia antykorozyjnego) można bruzdy wypełnić łatwo usuwalną masą tynkarską. Wypełnienie bruzd jest niedopuszczalne dla rur miedzianych. W praktyce rury umieszcza się w bruzdach i przykrywa je płytą g-k (gipsowo-kartonową), w której umieszcza się kratki wentylacyjne. Należy pamiętać, że usytowanie kratek w zabudowie bruzdy będzie inne dla gazu ziemnego (u góry) i LPG (na dole).

Do obowiązków instalatora należy umieszczenie, przed każdym odbiornikiem gazu, zaworu odcinającego. Zawór powinien być umieszczony w miejscu łatwodostępnym. Ma to ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa instalacji, kiedy zachodzi konieczność szybkiego odcięcia gazu w sytuacji awaryjnej.

Kolejnym warunkiem bezpieczeństwa jest sprawna wentylacja, szczególnie pomieszczeń, w których zainstalowane są urządzenia spalające gaz. W pomieszczeniach tych powinny być zainstalowane kratki wentylacyjne wywiewne, których pod żadnym pozorem nie można zasłaniać podczas eksploatacji. Zapewnienie odpowiedniej ilości powietrza (tlenu) jest warunkiem koniecznym prawidłowego, pełnego spalania gazu. Jeśli zachodzi taka konieczność należy w pomieszczeniu zainstalować dodatkowo nawiewnik okienny lub ścienny.

Prawo Budowlane wymaga aby regularnym przeglądom (raz do roku) poddawać:

• kanały wentylacyjne i spalinowe – uprawniony mistrz kominiarski,
• instalacja, armatura i odbiorniki gazowe na szczelność – instalator z uprawnieniami min. E G3.

Na koniec kilka zasad, o których trzeba pamiętać na co dzień:

• kupujmy i montujmy tylko urządzenia, armaturę posiadające certyfikat zgodności europejskiej CE,
• montaż i przegląd urządzeń i armatury zlecajmy serwisowi lub uprawnionemu instalatorowi,
• bezwzględnie przestrzegajmy zaleceń producenta dotyczących eksploatacji urządzeń,
• nie przeprowadzajmy samodzielnie żadnych przeróbek czy napraw instalacji gazowej,
• nie lekceważmy żadnego podejrzenia nieszczelności instalacji gazowej,
• zlecajmy okresową regulację palników kuchenek gazowych,
• nie używajmy kuchenki gazowej do ogrzewania pomieszczeń domowych,
• nie używajmy butli z gazem propan-butan, jeśli w budynku jest instalacja z gazem ziemnym.

Dla poprawy bezpieczeństwa warto ( w kotłowni, kuchni, łazience) zainstalować specjalne czujniki (detektory), które zasygnalizują ewentualne pojawienie się w powietrzu niebezpiecznych substancji, gazu czy tlenku węgla.