Zatrucie tlenkiem węgla: jak go uniknąć

Czad, czyli tlenek węgla jest produktem spalania niecałkowitego (niezupełnego) takich paliw jak gaz, olej, drewno czy węgiel. Ze względu na jego właściwości (bezbarwny, bezwonny, lżejszy od powietrza) szybko i niezauważenie rozprzestrzenia się w pomieszczeniach i stanowi wówczas ogromne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi.

Nawet niewielkie ilości tlenku węgla w powietrzu (0,16%) mogą prowadzić, przy dłuższym wdychaniu, do poważnych powikłań a czasami nawet do śmierci. Trzeba pamiętać, że stopień zatrucia czadem nie zależy od jego stężenia, ale od ilości substancji, jaka przedostanie się do ludzkiego organizmu. Dlatego przy niskich stężeniach czadu śmierć może nastąpić po 2 godzinach, a w wysokich nawet po 3 minutach.

 Warto przeczytać: Czujniki dymu i czujniki temperatury: dla bezpieczeństwa 

Niskie stężenie tlenku węgla powoduje często niespecyficzne objawy zatrucia, jakim jest mierny ból głowy, który nie jest kojarzony z zagrożeniem. Dopiero dłuższe przebywanie w zaczadzonym pomieszczeniu powodują nasilenie bólu głowy, nudności i wymioty. Dalszy wzrost stężenia CO we krwi powoduje przyśpieszenie tętna, drgawki, śpiączkę i w sytuacji krytycznej następuje śmierć przez uduszenie. Dlatego też gaz ten jest często nazywany „cichym zabójcą".

Przyczyny powstawania tlenku węgla

**Przyczyną powstawania tlenku węgla jest brak dostatecznej ilości tlenu potrzebnej do spalania. Kiedy tak się dzieje? Oto kilka najczęściej spotykanych przykładów:

• niedrożność przewodów kominowych (wentylacyjnych, spalinowych i dymowych),
• nieszczelność przewodów kominowych,
• błędy konstrukcyjne systemów wentylacji (źle dobrane przekroje kominów, błędy wykonawcze, własne lub niefachowo wykonane naprawy),
• nieprawidłowa wentylacja pomieszczeń spowodowana zastosowaniem zbyt szczelnych okien,
• zasłanianie kratek wentylacyjnych w drzwiach łazienek, w których zamontowane są gazowe podgrzewacze wody,
• zasłanianie kratek wentylacyjnych w kuchniach z piecykiem gazowym,
• eksploatacja niesprawnych urządzeń (gazowych, olejowych czy też na paliwo stałe).

Jak uniknąć zatrucia czadem?

**Aby tego uniknąć należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa:

• urządzenia, w których odbywa się proces spalania, muszą być w pełni sprawne i użytkowane zgodnie z instrukcją producenta,
• należy stosować tylko takie urządzenia, które posiadają stosowne dopuszczenia w zakresie wprowadzenia do obrotu; przy zakupie żądajmy dokumentów zawierających informacje o specyfikacji technicznej oraz przeznaczeniu i zakresie stosowania danego urządzenia,
• nie zaklejajmy i nie zasłaniajmy kratek wentylacyjnych w drzwiach i ścianach,
• w pomieszczeniach z kotłami, piecykami czy kominkiem nie należy stosować wentylatorów wywiewnych i kratek wentylacyjnych z tzw. żaluzją,
• przy wymianie okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji; nowe okna są bardzo szczelne; należy wówczas często wietrzyć mieszkanie lub pozostawiać okna w pozycji rozszczelnionej,
• przeprowadzać kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności przewodów kominowych, ich systematyczne czyszczenie oraz sprawdzanie występowania dostatecznego ciągu powietrza; prawidłowość ciągu powietrza można sprawdzić samodzielnie przez przyłożenie kartki papieru do kratki wentylacyjnej, jeśli kartka nie przywrze do otworu trzeba bezwzględnie skorzystać z usług kominiarza,
• często wietrzyć pomieszczenia, gdzie odbywa się proces spalania,
• nie lekceważyć objawów, które mogą być sygnałem, że w pomieszczeniu znajduje się czad; jeśli wystąpią u nas duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, oszołomienie, osłabienie, przyspieszone bicie serca należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.

 Więcej na temat: Zatrucia czadem

Warto też rozważyć montaż czujników (detektorów) tlenku węgla, które wykrywają już minimalną (bezpieczną dla życia!) obecność tlenku węgla w powietrzu i natychmiast to sygnalizują.