Begonia stale kwitnąca. Jej nazwa nie kłamie! Sprawdź, jak uprawiać tę begonię w ogrodzie i na balkonie

Begonia stale kwitnąca (Begonia ×semperflorens-cultorum hort.) była do niedawna jedną z podstawowych roślin ozdobnych uprawianych w sezonie na rabatach, balkonach i jako element zieleni miejskiej. I choć od dłuższego czasu wybór kwiatów jest znacznie większy, warto ją docenić. Ma sporo zalet – przede wszystkim jej nazwa absolutnie nie kłamie. Ta begonia rzeczywiście stale kwitnie. Czasem można przeczytać, że jest wymagająca, ale jeśli w minimalnym stopniu spełnimy jej wymagania, praktycznie nie będzie potrzebowała naszej pracy i pielęgnacji, szczególnie posadzona w ogrodzie.
Warto wiedzieć, że przez ogrodników i sprzedawców begonia stale kwitnąca bywa określana jako „semperka”.

Begonia stale kwitnąca jest mieszańcem powstałym z kilku gatunków begonii, ale od lat jest już utrwalona jako osobny gatunek. Warto wiedzieć, że jest jedną z roślin, z których wyhodowano bardzo popularną obecnie begonię Dragon.
Begonia stale kwitnąca ma sporo odmian, różniących się wielkością oraz kolorami liści i kwiatów. Te rośliny nie są zbyt wysokie, bo dorastają do ok. 30-40 cm, ale są także odmiany niższe. Ich grube, mięsiste łodygi rozgałęziają się, a kwiaty wyrastają na ich szczytach. Mają one stosunkowe duże płatki, które mogą być w przeróżnych kolorach. Popularne są czerwone, pomarańczowe, w odcieniach różu, białe, a także cieniowane. Powierzchnia płatków oraz liści pięknie lśni w słońcu. A liście tej begonii również są bardzo dekoracyjne i kolorowe, bo poza zielonymi są też czerwonawe, intensywnie bordowe lub brązowe. Liście są owalne lub okrągłe, ale zawsze niesymetryczne (inna nazwa wszystkich begonii to ukośnica, a pochodzi właśnie od „krzywych” liści).

Ta begonia zakwita w maju-czerwcu i wytwarza kwiaty aż do jesieni. Najczęściej jej kwitnienie kończy dopiero przymrozek, więc jeśli jest ciepła jesień, to może zdobić rabatę nawet do początku listopada.

Begonia stale kwitnąca lubi słońce i nie przeszkadza jej nawet mocne. Radzi sobie w lekko ocienionych miejscach, ale może gorzej kwitnąć, a jej pędy nadmiernie wyciągać się. Zupełnie szkoda czasu i pieniędzy na sadzenie jej w głębokim cieniu.
Tym roślinom trzeba też zapewnić żyzną i próchniczą ziemię, która będzie przepuszczalna. Nie lubią ciężkiego, gliniastego i mokrego podłoża, na którym źle rosną. Jeśli takie mamy, a marzą się nam te kwiaty, przekopmy je z piaskiem i kompostem. Zresztą dodatek kompostu begonie docenią w każdym przypadku.

Polecamy: Jedne begonie słońce, inne wolą cień. Sprawdź, jaką wybrać do warunków, które masz na balkonie i w ogrodzie

Ważne jest podlewanie begonii stale kwitnącej, szczególnie na balkonach. W skrzynkach i doniczkach ziemia szybko przesycha, a suchej te rośliny nie lubią. Jednak nie można też przesadzić, bo mokra ziemia również im szkodzi (zapadają na choroby grzybowe). Zadbajmy o to, by ziemia w doniczce była lekko wilgotna, dostosowując częstotliwość podlewania do pogody.
Natomiast w ogrodzie begonie stale kwitnące radzą sobie całkiem dobrze z czasowym brakiem wody. Warto je podlewać przy przedłużającej się suszy.

Te kwiaty nie wymagają zabiegów pielęgnacyjnych, poza standardowym odchwaszczaniem rabaty. Natomiast warto je zasilać nawozami dla roślin kwitnących (lub balkonowych). Dobrze sprawdza się także biohumus i kompost. Z domowych sposobów zasilana sprawdzi się nawóz ze skórek bananów.

Tę begonię można także wyhodować samodzielnie z nasion, choć wymaga to pewnej cierpliwości, bo nasiona są bardzo drobne. Należy je wysiać wcześnie, bo już w styczniu lub lutym (do połowy miesiąca), do pojemników z dobrą, odkażoną ziemią (można się zaopatrzyć w gotowe podłoże do rozsad). Nasiona jedynie lekko dociskamy do podłoża, nie pokrywamy ich ziemią. Doniczkę warto nakryć folią lub szybką, aby utrzymać wilgotność. Zdejmujemy ją, gdy pokażą się kiełki (wcześniej warto ją uchylać). Begonie stale kwitnące najlepiej kiełkują w temperaturze 20-24 st. C. Muszą też mieć jasno. Początkowo najlepszym miejscem dla nich będzie parapet południowego okna, ale wiosną trzeba będzie uważać, by słońce nie poparzyło sadzonek (można je osłonić firanką). Siewki najlepiej podlewać przez podsiąkanie (czyli wlewając wodę do podstawki lub tacki), ewentualnie zraszaczem o bardzo drobnych kroplach. Begonie wymagają pikowania, czyli przesadzenia do osobnych pojemników. Robi się to, gdy mają po parze liści właściwych.

Jeśli nie mamy czasu lub miejsca na przygotowanie rozsady begonii, to w kwietniu-maju ich sadzonki bez trudu kupimy w każdym sklepie ogrodniczym, a nawet na straganach na targowiskach. Należą one przy tym do jednych z tańszych kwiatów.
Kiedy już raz posadzimy begonie, możemy spróbować innej metody rozmnażania niż nasiona. Jesienią można z nich pobrać sadzonki pędowe i posadzić je do doniczek. Będą wymagały ciepła i dużo światła.

Te kwiaty sadzi się, gdy minie ryzyko przymrozków, czyli bezpiecznie – po połowie maja. Jeśli kusi nas wcześniejszy termin, sprawdźmy prognozy pogody, bo te rośliny nie giną nawet przy lekkim mrozie.

Begonie można sadzić w grupach na rabatach wielokwiatowych. Dobrze komponują się m.in. z żeniszkiem, aksamitkami, celozjami, starcami, a na balkonach także z bidensami, bakopą i kocankami włochatymi. Również z samych begonii można stworzyć piękną kompozycję, dobierając różne kolory kwiatów oraz liści.

Niestety akurat ten gatunek begonii nie nadaje się do zimowania.