Sekrety miodów – gatunki, właściwości, ciekawostki

Już starożytni Egipcjanie zachwalali miód. Traktowali go nie tylko jako pożywienie. Dla nich stanowił element kultu. Gy umierał faraon, wstawiali mu do grobowca misę lub dzban z miodem. To miało osłodzić zmarłemu władcy przejście na tamten świat.

 Polecamy: Stewia jako naturalny słodzik

Akacjowy, lipowy, rzepakowy, gryczany, wrzosowy, wielokwiatowy, spadziowy, nawet nawłociowy – to jedne z najpopularniejszych miodów. Są miody stałe (o stałej konsystencji) i pitne. Bez względu na rodzaj i gatunek miodu, każdy ma zdrowotne właściwości. Miód naturalny jest uważany za jeden z najstarszych naturalnych leków. Działa przeciwzapalnie i antybakteryjnie. Jest cennym źródłem minerałów, takich jak: żelazo, wapń, magnez, potas czy fosfor. Ma także witaminę A, C oraz z grupy B, ponadto zawiera kwas foliowy. Każdy miód z osobna ma liczne zalety.

Źródło: Agencja TVN/x-news

 Dowiedz się: Czym zastąpić cukier 

Ma kolor jasnożółty, przechodzący do przezroczystego. Pomaga w dolegliwościach żołądka, choćby na wrzody. Reguluje trawienie oraz pracę jelit. Miód akacjowy stosują go osoby chore na nerki i drogi moczowe. Polecany jest też diabetykom.

Jest koloru złoto-bursztynowego i zawiera m.in. rutynę, odpowiedzialną za regulowanie pracy układu krwionośnego. Ona także przyspiesza gojenie się ran, a nawet jest pomocna przy złamaniach kości. Miód gryczany poprawia koncentrację i pamięć.

Jest jasnożółty. Polacy najczęściej go kupują. Jego rola wzrasta zwłaszcza jesienią i zimą, gdy panuje okres przeziębień. Lipa pomaga bowiem zwalczyć te dolegliwości. Działa przeciwgorączkowo, napotnie, przeciwkaszlowo. Łagodzi zapalenie oskrzeli oraz płuc. Zalecana jest również osobom cierpiącym na cukrzycę i mającym problemy ze snem.

 Przeczytaj poradnik: Z tymi przetworami wygrasz z przeziębieniem 

Ma kolor złota. Łagodzi problemy związane z oddychaniem. Przyspiesza gojenie się ran i schorzeń skórnych. Pomaga zwalczyć dolegliwości wątroby. Miód rzepakowy jest też dobry na kaca. Kto ma złe krążenie i nadciśnienie, niech też sięga po miód rzepakowy.

Ma zielonkawy kolor i jest najmniej słodki ze wszystkich rodzajów miodu. Pomaga zwalczyć kaszel i zapalenie gardła. Miód spadziowy poleca się też astmatykom i osobom chorym na gruźlicę. Kto zmaga się z nadciśnieniem czy anemią, również powinien sięgać po miód spadziowy.

Wyraziście żółty, do tego najsłodszy z miodów. Stabilizuje ciśnienie krwi. Pomaga w walce z anemią. Eliminuje albo przynajmniej ogranicza dolegliwości jelitowo-żołądkowe. Miód wielokwiatowy zalecany jest w przeziębieniach, m.in. przy katarze siennym. Mówi się o nim, że daje zastrzyk energii, bo wzmacnia organizm. Alergicy też mają z niego korzyść, zwłaszcza ci uczuleni na pyłki roślin.

Ciemnożółty, prawie pomarańczowy. Pomaga leczyć choroby układu moczowego (np. kamicę nerkową) i prostatę. Kto cierpi na zapalenie jelit albo biegunkę, też powinien jeść lub pić regularnie ten miód. Stosowany jest w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła.

Smakuje i wygląda podobnie, jak naturalny, ale nie ma właściwości leczniczych, jak naturalny miód. Człowiek nie potrafi w tym zakresie naśladować natury. Produkcja miodu sztucznego opiera się na rozkładzie cukrów złożonych na proste. Dodawane są do niego aromaty i barwniki.

Miód naturalny się nie starzeje. Naukowcy udowodnili, że nawet miód liczący 5,5 tysiąca lat (!) – a taki znaleźli w 2012 roku w dzbanie podczas wykopalisk w Gruzji – zachowuje swój smak, zapach i właściwości lecznicze.

Łyżeczkę miodu zjadamy w ciągu sekundy, może dwóch. Tymczasem, aby pszczoły uzbierały 1 kilogram miodu, muszą oblecieć kwiaty aż 4 miliony razy. Pszczoły uzyskują pyłek nie tylko z kwiatów. Produkują go także z soku, korzystając z pomocy innych owadów, wysysających soki z poszczególnych części roślin.

 O życiu pszczół: Pszczoły to najbardziej pracowite owady 

Niektórzy lubią tylko miód na ciepło, więc go podgrzewają. Trzeba jednak pamiętać, że temperatura powyżej 40 stopni Celsjusza sprawia, że naturalny miód traci swoje właściwości. Eksperci obliczyli, że jeżeli zamknięty słoik miodu będziemy przechowywali w domu w temperaturze od 6 do 10 stopni, ten miód możemy jeść przez 23 lata. 

Krystalizacja i dekrystalizacja miodu

Krystalizacja miodu pszczelego to naturalne zjawisko. Nie martwy się jednak, gdy dojdzie do tego procesu fizycznego, ponieważ nie zmienia on właściwości miodu i nie wpływa negatywnie na jego jakość. Podlegając krystalizacji miód ze stanu ciekłego (tzw. patoka) przechodzi w stan stały (tzw. krupiec. Miód można zdekrystalizować. Aby to zrobić, musimy włożyć słoik z miodem do ciepłej wody i pozostawić go w niej na 10 minut.