Sabotek, czyli storczyk o niezwykłych kwiatach. Jak pielęgnować sabotka

Tajemniczy kwiat o nazwie sabotek (łac. Paphiopedilum) pochodzi z tropikalnych regionów Azji. Niekiedy kwiat tej rośliny mylony jest z roślinami owadożernymi. Dlaczego? Bo ma dolny, wydęty płatek, (przypominający wyciągnięty język), który ma za zadanie wabić owady. Sabotek jednak ich nie zjada, a tylko zachęca do zapylenia! Nie jest więc owadożerny. To jeden z bardzo wielu gatunków storczyków.

Sabotek ze względu na kształt kwiatów nazywany jest również pantofelkiem Wenus.

Pafiopedilum ma wysokie wymagania co do wilgotności, zwłaszcza powietrza. W czasie wegetacji roślina ta powinna być często zraszana. Zwłaszcza gdy w domu jest ciepło. Tylko podczas spoczynku należy nieco zmniejszyć wilgotność.

Sabotki, podobnie jak np. popularne falenopsisy podlewamy obficie, ale co kilka dni (ok. 7). Przed kolejnym podlewaniem podłoże powinno lekko przeschnąć, nie może być wilgotne przez cały czas. Pamiętajmy, by nie lać wody prosto do rozety, spowoduje to bowiem jej gnicie. Uważajmy także na to, by woda nie stała w podstawce. To nie służy sabotkom.

Jednak w uprawie tego storczyka liczy się nie tylko wilgotność powietrza. Dodatkowo należy zapewnić mu odpowiednią temperaturę. Decyduje ona tym, czy kwiat zakwitnie. Dlatego warto się postarać. Latem temperatura nie powinna przekraczać 23 stopni Celsjusza, a zimą 20 stopni (w żadnym przypadku nie powinna spadać poniżej 12 stopni Celsjusza). Natomiast bardzo ważne jest to, żeby temperatura w nocy była nieco niższa niż w dzień – to stymuluje kwitnienie rośliny.

Co do miejsca, sabotek woli raczej stanowiska zacienione. Szczególnie w okresie zimy należy kwiat trzymać w cieniu. Od tego zależy jego przyszły stan i kwitnienie. Podczas pielęgnacji kwiatu, należy pamiętać, że sabotek to storczyk! Często zatem wymaga podpory dla swoich wiotkich pędów. Kiedy jej nie przygotujemy, straci stabilność.

W doniczkowej uprawie sabotków ważne jest przepuszczalne podłoże. Może to być torf zmieszany z korą sosnową i perlitem. PH podłoża powinno być lekko kwaśne i wahać się w granicach 5–6. Najwygodniej użyć gotowego podłoża dla storczyków. Do nawożenia używamy wieloskładnikowych nawozów o dużej zawartości fosforu lub nawozów dla orchidei. Dokarmianie sabotka w doniczce przerywamy jesienią.

Sabotek należy do storczyków, które nie są zbyt często atakowane przez choroby. Jedną z nielicznych chorób, która może uszkodzić kwiat jest mokra zgnilizna – liście brązowieją w zaskakującym tempie – zawsze od nasady do wierzchołka. Tkanki porażone wydzielają nieprzyjemny zapach. Gnicie liści może być efektem zbyt częstego podlewania kwiatu. Nadmiar wody jest dla sabotka szkodliwy.

Rozmnażanie tej odmiany storczyka odbywa się poprzez podział roślin. Pamiętać należy jednak, że dzielimy tylko okazałe rośliny (powinny być bardzo rozrośnięte). Rośliny dzielimy na dwie części. Dzielenie intensywniejsze lub zbyt częste doprowadzi do tego, że kwiat będzie słabo zakwitał. Podziału sabotka dokonujemy podczas przesadzania, mniej więcej półtora miesiąca po kwitnieniu rośliny. Często dzieje się tak, że podczas przesadzania sabotek dzieli się sam. Mianowicie po wyciągnięciu z doniczki sam dzieli się na dwie części, co znacznie ułatwia nam pracę.

Uwaga: te ogólne zasady uprawy sabotków dotyczą popularnych odmian, dostępnych w handlu. Ale jeśli chcemy się zająć uprawą bardziej oryginalnych odmian, sprawdźmy ich preferencje, bo sabotki mają sporo gatunków, a ich wymagania dotyczące np. temperatury, mogą się różnić.