Rury miedziane w instalacjach wodnych. Czy warto je stosować

Wykonanie nowych czy remont instalacji wodnych rozpoczyna się najczęściej od określenia materiału, z jakiego instalacje te będą wykonane. A jest w czym wybierać. Są rury stalowe (ocynkowane lub czarne), rury z tworzywa sztucznego (PE – polietylen PP – polipropylen, PB – polibutylen), rury warstwowe no i oczywiście miedziane. Wszystkie materiały mają swoje zalety i wady, dlatego wybór często jest trudny.

Zalety rur miedzianych

Rury i kształtki z miedzi stosowane są w instalacjach wodociągowych ze względu na cały szereg zalet, którymi charakteryzują się te wyroby:

• rury miedziane są odporne na starzenie się, korozję i działanie chloru, trwałość instalacji określa się na kilkadziesiąt lat (minimum 50), dzięki temu instalacja jest rzadziej remontowana, a to w czasie eksploatacji generuje wymierne oszczędności finansowe,
• kształtki i rury mają niewielkie grubości ścianek, dzięki czemu rury miedziane mają mniejszą średnicę zewnętrzną niż ich odpowiedniki wykonane z innych materiałów, dlatego instalacja łatwiej schować w cienkich ścianach lub stropach,
• miedź podlega w całości recyklingowi, czyli jest materiałem przyjaznym dla środowiska naturalnego,
• instalacje miedziane są odporne na działanie wysokich temperatur, ognioodporne i niepalne, w przypadku pożaru – nie wytworzą się trujące dla życia opary, a sama instalacja nie ulegnie uszkodzeniu (pęknięciu),
• łączenie rur przez lutowanie miękkie lub za pomocą złączek zaciskowych upraszcza i skraca montaż instalacji oraz wpływa na estetykę wykonania,
• na ściankach rur z miedzi nie zachodzi narastanie materiału mikrobiologicznego, liczne badania potwierdzają, że w wodzie transportowanej rurami miedzianymi obniża się koncentracja: wirusa polio oraz bakteriofagów MS-2, bakterii legionalla pneumophila czy bakterii escherichia coli 157,
• współczynnik rozszerzalności cieplnej miedzi jest średnio 3,5 razy mniejszy niż tworzyw sztucznych,
• dopuszczalne ciśnienie pracy, jest dla miedzi od 2,5 do 4 razy większe niż dla tworzyw sztucznych (szczególnie przy przesyle wody cieplej).

Jak widać zastosowanie miedzi w instalacjach wodnych ma wiele plusów. Jednak jak zawsze także w tym przypadku należy liczyć się z pewnymi wadami instalacji z miedzi.

Wady instalacji wodnych z rur miedzianych

Jedną z poważniejszych wad miedzi jest podatność na korozję elektrochemiczną oraz wżerową. Chociaż, jak wynika z badań, większość ujęć miejskich dostarcza wodę, która nie powoduje korozji miedzi. Jedynie w niewielu miejscach Polski południowej i południowo-zachodniej, wykonanie instalacji z rur miedzianych powinno być poprzedzone badaniem wody (szczególnie dla indywidualnych ujęć wody).

Należy przestrzegać zasady, że woda płynąca w instalacjach miedzianych powinna mieć pH mniejsze od 7, czyli mówiąc inaczej nie może być zbyt miękka. Powinna też mieć zminimalizowaną zawartość tlenu.
Musimy też pamiętać, że kontakt miedzi z innymi metalami przyspiesza ich korozję. Dlatego szczególnie w czasie prac remontowych instalacji metale w miejscu styku powinny być odizolowane elektrycznie (np. specjalnymi przekładkami dielektrycznymi lub taśmą teflonową).

No i na koniec podstawowy minus: wysoki koszt instalacji wykonanych z miedzi. W porównaniu chociażby z instalacją ze stali ocynkowanej jest on wyższy o ponad 40%. Porównanie z instalacjami z rur z tworzyw sztucznych jest jeszcze mniej korzystne. Ale miedź ma tyle zalet, że mimo wszystko, często warto w taką instalację zainwestować. 

Warto wiedzieć: Skutki braku ochrony antykorozyjnej rur stalowych. Jak im zapobiegać