Przeciekający taras – jak uniknąć tego problemu. Poradnik

Kłopot nieszczelności tarasu może szkodzić nie tylko naszemu portfelowi, ale może być również niebezpieczny dla zdrowia domowników. Radzimy, co zrobić, żeby uchronić się przed kosztownym remontem, a balkon służył domownikom przez lata i to w niezmienionym stanie.

 Polecamy poradnik: Jak używać biokominki w mieszkaniu i na tarasie 

Pierwszą oznaką kłopotów z tarasem są odspajające się, pękające płytki, a następną – zacieki i plamy wilgoci na przegrodach (suficie oraz ścianach) pomieszczenia, które znajduje się pod tarasem lub z nim sąsiaduje. Często problemy te wynikają z przeświadczenia, że przy układaniu okładzin zewnętrznych ich montaż nie musi być tak dokładny, jak w przypadku wewnętrznych posadzek.

Taras na gruncie dobrze zaizolowany

– Jeżeli chcemy wykonać taras na podłożu naturalnym, wówczas na wodoszczelną warstwę należy nałożyć cienką warstwę żwiru. Po zagęszczeniu i wyrównaniu go do pożądanego poziomu możemy przystąpić do układania płyt, których spoiny na koniec wypełnione powinny zostać specjalnym kruszywem – mówi Andrzej Chłopek, ekspert DASAG.

 Dowiedz się: Jak zaizolować powierzchnię pod deski tarasowe 

Stosując metodę układania tarasu na gruncie bardzo istotną czynnością jest usunięcie warstwy ziemi do głębokości stabilnego, przepuszczalnego podłoża, służącego do odprowadzania wody. Zapobiegnie to przelewaniu się deszczówki czy roztopów na sąsiadujące z tarasem nawierzchnie, a także podmywaniu jego podbudowy przez duże ilości wody wnikające w grunt.

Aby uzyskać jeszcze wytrzymalsze podłoże, można pokusić się o wykonanie nawierzchni tarasu metodą kamieniarską. – Decydując się na ułożenie materiału na płytach betonowych powinniśmy zwilżyć podkład, a następnie nanieść na niego warstwę zaprawy cementowej i wyrównać. Następnie należy wylać mleczko cementowe i ułożyć płytki, dobijając je gumowym młotkiem – tłumaczy ekspert. Trzeba pamiętać, że wszystkie powyższe metody wymagają spoin o szerokość min. 5 mm. Tak zabezpieczony taras odprowadzi wodę w szybki i skuteczny sposób, nawet w czasie intensywnych i długotrwałych opadów.

Z dystansem na balkon

Równie ważny, jak dobór okładziny na taras lub balkon, jest sposób jej ułożenia. Na balkonach jedną z najprostszych metod montażu jest układanie płyt na podkładkach dystansowych, które niwelują nierówną powierzchnię podłoża i tworzą równomierne spoiny. – Ten rodzaj jest najbardziej komfortowy – układanie można rozpocząć już na warstwie wodoszczelnej lub jastrychu betonowym – przekonuje ekspert. – Można także zastosować montaż na woreczkach z cementem, które układamy na styku narożników czterech płyt. Trzeba uważać, żeby zaprawa miała półsuchą konsystencję, pozwalającą utrzymać ciężar okładziny. W tym przypadku warto użyć krzyżyka, by spoina między płytkami miała jednakową szerokość. Do czasu stwardnienia podkładu można korygować ewentualne nierówności poprzez dobijanie płytek gumowym młotkiem – dodaje. Przy zastosowaniu takich metod układania szczeliny pozostawia się niewypełnione – woda opadowa przedostaje się nimi do warstwy wodoszczelnej, po której jest odprowadzana z balkonu. Sieć małych kanalików błyskawicznie usuwa deszczówkę z powłoki ochronnej, dzięki czemu właściwe podłoże tarasu nie jest narażone na powstawanie kałuży, które mogą doprowadzić do jego zniszczenia.

Bardzo ważne jest również to, jakiego produktu użyjemy do wykonania tarasu czy balkonu. Te wyroby, które cechują się niską nasiąkliwością, z pewnością lepiej zniosą zimę, wahania temperatury czy wilgoć. Na taras wybierajmy ponadto produkty wyróżniające się antypoślizgową nawierzchnią, wysoką mrozoodpornością oraz dodatkową, zewnętrzną warstwą impregnatu.