Podłogi w pokoju dziecięcym. Jaki rodzaj wybrać? Poradnik

Po pierwsze podłoga w pokoju dziecięcym powinna być bezpieczna (żeby maluch się nie przewracał) i wykonana z materiałów z atestem. Trzeba też pamiętać, że dziecko będzie się tam bawiło, co wiąże się nieuchronnie z brudzeniem (łatwiej jest zmyć panele niż wyczyścić wykładzinę).

Za to miękka tkanina lepiej amortyzuje upadki (przewaga wykładziny nad drewnem). Ale trzeba z niej zrezygnować, jeśli dziecko jest alergikiem.

Naturalna podłoga drewniana jest zdrowa, a niektóre rodzaje szczególnie odporne na dziecięce zabawy. Np. producent deski barlineckiej zapewnia, że wyróżnia się ona trwałością powłoki lakierniczej, dzięki czemu jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne,np. na zarysowania (gdy upadnie zabawka) Jest to też podłoga bezpieczna, bowiem stosowany w desce barlineckiej lakier akrylowy posiada świadectwo higieny PZH.

W pokojach starszych dzieci ten sam producent poleca olejowaną deskę. Pojawiające się na niej ewentualne rysy łatwo zamaskujemy poprzez wtarcie nowej warstwy oleju na całej powierzchni lub tylko punktowo, co nie jest możliwe w przypadku powierzchni lakierowanych. Także codzienna pielęgnacja olejowanej podłogi nie jest skomplikowana − należy ją wycierać na sucho, a przy większych zabrudzeniach używać wilgotnej szmatki.

Można też pod nią zamontować ogrzewanie podłogowe. Jest to szczególnie istotne w pierwszych latach życia dziecka, kiedy siedząc albo leżąc spędza ono na niej długie godziny.

Zobacz również: Jak dbać o drewnianą podłogę

Naturalny i ekologiczny, dobrze izoluje akustycznie i termicznie. Jednak po ułożeniu wymaga cyklinowania i lakierowania. Można to uznać jako zaletę, biorąc pod uwagę, że istnieje możliwość odnowienia parkietu zniszczonego podczas dziecięcych zabaw . Ale uwaga! – taka podłoga ułożona nieprawidłowo może zsychać i pęcznieć, zwłaszcza w wilgotnych pomieszczeniach. Dlatego warto jej ułożenie powierzyć fachowcom.

To tańsza alternatywa dla parkietu - są bardziej praktyczne niż lite drewno i twardsze niż panele laminowane, ale nie nadają się do pomieszczeń typu kuchnia, gdzie mogą być narażone na zachlapanie. Można je cyklinować ok. 2-3 razy.

Składa się z klejonych, dwuwarstwowych, wąskich płyt łączonych ze sobą na wpust i wypust, a układanych na legarach. Górna warstwa tych płyt jest wykonana z deszczułek z drewna twardego, a dolna stanowi ramę z listew wypełnioną deseczkami z drewna miękkiego.

Podłogę z takich paneli łatwo jest utrzymać w czystości. Jest odporna na uszkodzenia. Ich zaletą jest przede wszystkim cena oraz bardzo prosty montaż. Po stronie wad należy wymienić to, że niesie odgłos kroków. Nie nadaje się również do renowacji, tak jak np. drewniany parkiet.

Wykładziny elastyczne

Wykładziny elastyczne to szybki i tani sposób na podłogę. Łatwo utrzymać je w czystości – nie ma w nich fug i szczelni - siedliska brudu i kurzu. Gładka powierzchnia jest łatwa w myciu i higieniczna. Wystarczy podłogę przemyć ciepłą wodą z detergentem. Ich montaż jest bardzo prosty i szybki.

Taką wykładziną szybko możemy zmienić wystrój wnętrza i nie wymaga ona montażu przez fachowców. Do pokojów dziecięcych producenci proponują szeroki wybór kolorystyczny wykładzin elastycznych. Jednak nie można powiedzieć, że są one ciepłe, a w przypadku raczkujących maluchów to ważny mankament. Za wadę należy uznać także specyficzny zapach, który utrzymuje się przez pewien czas po rozłożeniu.

Wykładziny dywanowe

Chronią przed hałasem i zimnem. Są miękkie, sprężyste, kolorowe i niezbyt drogie, ale nie nadają się do wilgotnych pomieszczeń. Wybierając wykładzinę do pokoju dziecięcego sprawdźmy, czy ma powłokę antyzabrudzeniową i jest odporna na ścieranie.

Najlepsze do tego pomieszczenia będą wykładziny pętelkowe, welury i mieszane. Wykładzina dywanowa składa się z czterech warstw. Najważniejsze dla użytkowników są dwie: runo (wierzchnia warstwa) i spód wykładziny.

Rodzaje runa:

• wełniane - wycisza pomieszczenie, nie elektryzuje się, więc nie przyciąga kurzu – łatwo je wyczyścić.
• poliamidowe – miękkie, sprężyste, odporne na gniecenie i ścieranie. Trudno wchłania wodę, więc rozlane płyny nie wsiąkają głęboko. Ma piękne kolory, które niestety szybko płowieją.
• polipropylenowe - jest wyjątkowo odporne na ścieranie i trwałe. Łatwo jedynie ulega wgnieceniom, np. pod naciskiem ciężkich mebli.

Rodzaje spodów:

• filc - można go kłaść na każdym podłożu. Filcowy spód ułatwia przycinanie wykładziny i zapobiega jej strzępieniu się. Miejsca łączenia fragmentów są niewidoczne.
• gąbka - dobrze chroni przed hałasem i zimnem. Jest odporna na wilgoć. Podklejoną nią wykładzinę można położyć bezpośrednio na twardym podłożu (beton, lastryko). Nie należy jej kłaść na deski, parkiet, mozaikę, bo w kontakcie z lakierem gąbka łatwo się kruszy.
• juta - można ją położyć w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym (jest odporna na wysoką temperaturę). Ma bardzo dobrą przyczepność. Oprócz juty naturalnej, stosuje się też sztuczną – bardziej wytrzymałą na wilgoć.
• guma kauczukowa - chroni przed hałasem i zimnem. Jest odporna na rozdarcie. Można ją kłaść tylko na beton. Inne podłoża niszczy (wchodzi z nimi w reakcję chemiczną). Wykładziny z gumowym spodem są drogie, dlatego rzadko spotyka się je w mieszkaniach.

Dywan

Należy tak dobrać rozmiar, aby dywan nie podchodził pod duże meble (szafy, komody, regały itp), utrudnia to bowiem jego czyszczenie, niszczy jego włos, a może stać się przyczyną powstawania siedlisk roztoczy.

Do pokojów dziecięcych zalecane są dywany z włókien sztucznych - akrylu i polipropylenu, które nie powodują uczuleń i charakteryzują się większą grubością, co chroni przed zimnem. Akryl i polipropylen są puszyste i miękkie w dotyku, ale w przeciwieństwie do wełny, mogą być barwione na wiele kolorów.

Zobacz: dywan jak telewizor. Dywaniki z akrylu są łatwe w pielęgnacji.

To alternatywa dla dywanu. Łatwiej utrzymać je w czystości – przecierając miękką szmatką z detergentem. Łatwiej je też wymienić.