Planujemy kominek w domu. Poradnik

Wybierając miejsce lokalizacji kominka w domu, należy wziąć pod uwagę:

• Wytrzymałość fundamentu lub stropu. To ważne ze względu na ciężar kominka, który może wahać się między 400 a 1000 kg – dotyczy to szczególnie kominków z masą akumulacyjną i ciepłą zabudową.
• Jeżeli zaczynamy budowę naszego domu, należy dobrać odpowiednią srednicę komina. Ma to duże znaczenie zwłaszcza, jeśli będziemy decydować sie na zakup wkładu kominkowego z dużą szybą lub narożnego. Wylot spalin w takich wkładach to najczęściej 250 mm a nawet 300 mm. Zbyt mała średnica komina w stosunku do średnicy wkładu może powodować wydobycie dymu do pomieszczenia.
• Usytuowanie. Kominek należy postawić w takim miejscu, aby było możliwe podłączenie do komina. Należy kominek ustawić w takim miejscu, aby nie był blisko miejsc siedzących w salonie. Może to nas zniechęcić do palenia w nim ze względu na wysoką temperaturę w pomieszczeniu.

Komin do kominka

Jest kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę przy budowie komina. Zdaniem ekspertów żaden piec nie ma "dobrego ciągu" ani "złego ciągu". W komorze spalania powstają gazy grzewcze i potrzebne jest pewne minimalne podciśnienie (ciąg), aby gazy te odprowadzić na zewnątrz. Przekrój komina ma ściśle określony wpływ na dobór "skutecznej" wysokości komina. Zasadniczo obowiązuje jednak reguła, że dla bezproblemowej eksploatacji potrzeba minimum 4,5 m.

Warto wiedzieć: Czysta szyba w kominku

W przypadku pieców grzewczych (z dodatkową masą akumulacyjną) zalecana średnica komina to 180 mm. Dla wkładów kominkowych średnica uzależniona jest przede wszystkim od wielkości samego paleniska i mieści się w granicach od 180 do 300 mm.

Dla kominków otwartych potrzeba jednak znacznie większą średnicę komina (zależnie od wielkości otworu paleniska) od 250 mm do 350 mm, ponieważ przez komin odprowadzane są nie tylko spaliny, ale także olbrzymia, zassana przez kominek ilość powietrza.

Doprowadzanie powietrza

Powietrze do spalania można rozwiązać na dwa sposoby przez pobieranie powietrza z wewnątrz pomieszczenia, w którym stoi kominek lub dostarczeniu powietrza z zewnątrz budynku.

Przy pierwszym sposobie powietrze jest pobierane bezpośrednio z pomieszczenia w którym stoi nasz kominek. Należy przy tym pamiętać, że w miejsce zużytego powietrza należy doprowadzić odpowiednią ilość świeżego. W przeciwnym razie w pomieszczeniu powstanie podciśnienie. Objawy takiej sytuacji mogą się przejawiać na nasze samopoczucie (ból głowy, senność, brak koncentracji). To rozwiązanie nie jest polecane szczególnie że w budowanych obecnie budynkach okna i drzwi są bardzo szczelne.

Warto przeczytać: Kominki z płaszczem wodnym

Drugi sposób to pobór powietrza do spalania z zewnątrz budynku jest coraz częściej stosowany. Na rynku już większość wkładow kominkowych jak również piecyków posiada możliwość podłączenia powietrza do spalania z zewnątrz. Przy tym rozwiązaniu nie występują objawy, które opisane są przy pobieraniu powietrza do spalania z wewnątrz pomieszczenia.

Należy jednak pamiętać o kilku zasadach:

• rurę doprowadzającą powietrze należy usytuować w miejscu, gdzie będzie się znajdował kominek
• rurę pobierającą powietrze do spalania najlepiej usytuować na zacodniej stronie budynku lub stronie z której najczęściej wieje wiatr
• średnica rury doprowadzająca powietrze powinna być dobrana do zaleceń danego producenta wkładów. Przyjmuje się, że nie powinna być co najmniej 150–160mm. Może być to rura z pcv.
• zaleca się zamontowanie kratki na wlocie, aby uniemożliwić przedostanie się gryzoni do budynku 

Drewno do kominka

Wartość opałowa drewna określa, jaką korzyść (= ilość ciepła w kWh) można osiągnąć podczas spalania. Różne rodzaje drewna różnią się pod tym względem w niewielkim stopniu.

Zobacz również: Jakie drewno wybrać do kominka

Gatunki iglaste mają wartość opałową ok. 4,4–4,5 kWh/kg, zaś liściaste 4,1–4,2 kWh/kg, pod warunkiem, że mówimy o drewnie składowanym w suchych warunkach przez okres 2 lat. Drewno opałowe (= w postaci polan) jest zazwyczaj kupowane na metry sześcienne (= m3).

Jeden m3 drewna iglastego ma ciężar ok. 360 kg, natomiast jeden m3 drewna liściastego ok. 510 kg. Dlatego w przeliczeniu na m3 kupowanego drewna otrzymujemy wartość opałową ok. 1600 kWh/m3 dla gatunków iglastych, dla liściastych będzie to ok. 2100 kWh/m3.

Znacznie większy wpływ na wartość opałową ma wilgotność drewna, tzn. ile wody dane drewno zawiera. Można to zobaczyć na poniższym przykładzie:

W przybliżeniu można powiedzieć, że świeżo ścięte drewno ma zaledwie połowę wartości opałowej dobrze sezonowanego drewna opałowego. Całkiem konkretnie oznacza to, że np. przy zapotrzebowaniu cieplnym średnio 4 kW potrzebna na jeden dzień ilość energii cieplnej wynosi 4 kW * 24 godziny = 96 kWh.

Jeśli zapotrzebowanie to jest pokrywane przez spalanie drewna liściastego, wtedy jeden metr sześcienny wystarcza na dobre 3 tygodnie; 2100 kWh/96 kWh na dzień = 21 dni i 21 godzin. Jeśli zamiast dobrze sezonowanego drewna użyjemy drewna świeżo po ścięciu, wtedy kupiony jeden metr sześcienny wystarczy na zaledwie 11 dni.