Peperomia kędzierzawa jest piękna i nie potrzebuje wiele miejsca. To idealny wybór na północne okno. Jak uprawiać tę roślinę doniczkową?

Peperomie, czyli pieprzówki, to tropikalne rośliny, które mają kilkaset gatunków. Sporo z nich trafiło do uprawy jako rośliny doniczkowe. Zdobywają coraz większą popularność i trudno się temu dziwić, bo są atrakcyjne i niezbyt wymagające. Wiele ma też niezbyt duże rozmiary, co sprawia, że są idealne również do mniejszych mieszkań. Peperomie coraz łatwiej też kupić, czy to przez Internet, czy w stacjonarnych sklepach ogrodniczych, a niekiedy nawet w marketach. Jedną z popularnych przedstawicielek tego gatunku jest łatwa w uprawie peperomia tępolistna (Peperomia obdusifolia). Jednak bardzo atrakcyjnie prezentuje się też jej kuzynka, czyli peperomia kędzierzawa (Peperomia caperata). I to nią zajmiemy się w tym artykule.

Peperomia kędzierzawa to roślina doniczkowa o ozdobnych liściach. Mają one sercowaty kształt, błyszczącą powierzchnię i są mocno pofałdowane. Najczęściej są ciemnozielone, wręcz szmaragdowe (np. odmiana Lilian), ale istnieją także odmiany o niemal bordowych liściach (np. Purpurea, Schumi Red). Liście są osadzone na ogonkach i tworzą ładne kępy. Roślina osiąga 25-30 cm wysokości i podobną średnicę. Czasem kwitnie, ale jej kwiaty są określane raczej jako interesujące niż ładne. Podobnie, jak u innych peperomii, drobniutkie kwiaty wyrastają w górnej części wzniesionego pędu kwiatowego, który bywa zabarwiony na czerwono. Cały kwiatostan często nazywa się „mysim ogonkiem”, bo rzeczywiście tak kojarzy się jego wygląd.

Ta roślina należy do niezbyt drogich. Jej sadzonkę można kupić za 20-30 zł.

Peperomia kędzierzawa nie jest trudna w uprawie, ale trzeba zapewnić jej odpowiednie warunki. Ważne jest światło, które koniecznie musi być rozproszone. Peperomie nie zniosą bezpośredniego nasłonecznienia, jednak źle reagują też na zbyt małą ilość światła. Wtedy ich pędy wydłużają się, a liście wyrastają drobne i wiotkie. U odmian o kolorowych liściach może być też problem z ich wybarwianiem się. Idealnym miejscem dla tej rośliny jest parapet okna wychodzącego na wschód lub północ.
Peperomie kędzierzawe przez cały rok powinny mieć pokojową temperaturę. Kiedy jest chłodno, uważajmy na przeciągi, bo zimne powietrze im zaszkodzi. Jesienią i zimą nie zostawiajmy rośliny na parapecie podczas wietrzenia.

Ta roślina w mięsistych liściach magazynuje wodę, dlatego nie wolno jej zbyt często podlewać. Nadmiar wody grozi gniciem i utratą peperomii. Zdecydowanie lepiej zniesie czasowe przesuszenie. Najlepiej nawadniać ją, gdy górna warstwa podłoża lekko przeschnie (na głębokość ok. 2 cm). Ważna jest jakość wody. Najlepiej, by była pozbawiona wapnia, czyli przegotowana. Powinna mieć pokojową temperaturę. Dobrą metodą jest podlewanie peperomii od dołu. Oznacza to, że wodę wlewamy do podstawki, a po kilkunastu minutach, kiedy roślina się „napije”, odlewamy jej nadmiar.

W pielęgnacji tej peperomii ważne jest zapewnienie jej wysokiej wilgotności powietrza. Jednak nie lubi ona bezpośredniego zraszania liści (uważajmy też, by ich nie moczyć podczas podlewania). Dlatego w jej pobliżu można umieścić nawilżacz albo miseczkę z wodą. Jeśli mamy łazienkę z oknem, to również w takich warunkach peperomia kędzierzawa dobrze się poczuje. Natomiast nie stawiajmy jej bezpośrednio przy grzejącym kaloryferze lub innym źródle ciepła.

Peperomię kędzierzawą wystarczy przesadzać co dwa-trzy lata do doniczki o rozmiar większej (dobrze rośnie w ciasnych pojemnikach). Róbmy to ostrożnie, bo jej liście są dość delikatne. Peperomię najlepiej przesadzać wiosną. Przy okazji można rozmnożyć roślinę przez podział, pobrać sadzonki pędowe lub liściowe.