Oznaczenia na opakowaniach z żywnością

To, w czym przechowywana i zapakowana jest żywność ma dwojakie znaczenie. Pierwsze, na które zwraca uwagę coraz więcej osób, ma wymiar środowiskowy. Niektóre opakowania są dla środowiska niemal obojętne i łatwo ulegają biodegradacji albo z łatwością można je poddać recyklingowi, inne w naturze zalegać będą setki lat. Ci, którzy nie przykładają do ochrony środowiska większego znaczenia powinni zwrócić uwagę na inny aspekt – opakowanie może być bezpieczne dla żywności, a więc i zdrowia konsumenta, albo stwarzać zdrowotne ryzyko. Niektóre pojemniki można też wykorzystywać w określony sposób (na przykład podgrzewając posiłek w mikrofalówce), a inne taką metodą podgrzewania wykluczają, bo wiąże się to z emisją szkodliwych substancji do pożywienia. W rozeznaniu się w tych niuansach pomagają znaczki umieszczane przez producentów na puszkach, butelkach, kartonach czy foliowych opakowaniach.

 Warto przeczytać: Upcykling, czyli jak zrobić owe rzeczy ze śmieci 

Jakie oznaczenia możemy spotkać na opakowaniach z żywnością?

Trzy strzałki ułożone we wstęgę Mobiusa – określają materiały, które nadają się do recyklingu i stworzenia z nich innego, podobnego produktu. Najlepszym przykładem są aluminiowe puszki po napojach, z których po przetworzeniu aluminium można wyprodukować kolejne. Jeśli opakowanie oznaczone trzema strzałkami trafi w odpowiednie miejsce (czyli do dedykowanego sobie kosza na śmieci) będzie można wykorzystać je ponownie, niekiedy przy niewielkim dodatku nowych surowców.

Dwie strzałki zwrócone w przeciwnych kierunkach – takim znakiem sygnuje się opakowania, które – bez recyklingu – nadają się do ponownego wykorzystania. By móc oznaczyć swój produkt w ten sposób producent musi zadeklarować przynajmniej dwukrotne wykorzystanie takiego opakowania.

Strzałka zataczająca koło – to inny wariant oznaczenia z trzema strzałkami, oznacza opakowanie które nadaje się do recyklingu.

„Ludzik" wyrzucający odpadek do kosza – to swoista zachęta, by wyrzucić opakowanie do odpowiedniego kosza na śmieci, dzięki czemu opakowanie będzie mniej szkodliwe dla środowiska.

Dwie zielone strzałki w kształcie koła – dość często spotykane oznaczenie świadczące o tym, że producent opakowania wniósł wkład finansowy w budowę systemu recyklingu w naszym kraju. Można go spotkać na opakowaniach kartonowych, butelkach czy puszkach.

Dwie strzałki, a w środku napis „alu" – informuje, że opakowanie zostało wykonane z aluminium (i jako takie idealnie nadaje się do recyklingu, jeśli zostanie wyrzucone do odpowiedniego pojemnika na śmieci).

Cyfry powiedzą wszystko o tworzywach sztucznych

Niezwykle trudne do rozszyfrowania są oznaczenia pojemników i opakowań z tworzyw sztucznych.Wszystkie mają jeden punkt wspólny – trzy strzałki tworzące trójkąt. Kluczowa dla rozszyfrowania tworzywa jest cyfra umieszczona wewnątrz trójkąta lub podpis pod trójkątem.

Jedynka lub podpis „PET" oznacza opakowanie wykonane z politereftalanu etylenu. W popularnych „petach" sprzedawane są między innymi napoje, w tym wody mineralne. Materiał ten nie ulega szybkiej biodegradacji, potrzebuje na to około 100 lat. Nie zaleca się też jego ponownego wykorzystywania jako materiału do przechowywania żywności.

Dwójka lub podpis HDPE oznacza opakowanie wykonane z polietylenu dużej gęstości – opakowanie wykonane z tego tworzywa można wykorzystywać wielokrotnie bez obaw – to bezpieczne tworzywo dedykowane do kontaktu z żywnością

Trójka lub podpis PVC – to informacja o opakowaniu stworzonym z polichlorku winylu - jest to materiał szkodliwy dla zdrowia, zdarza się jednak że z PVC wykonane są folie do pakowania jedzenia.

Czwórka lub LDPE czyli polietylen małej gęstości – stosowany jest między innymi w foliach opakowaniowych, ze względu na małą odporność na wysokie temperatury nie może być stosowany w kontakcie z gorącą żywnością.

Piątka lub PP – oznacza polipropylen, który dość dobrze nadaje się do przechowywania żywności. Z polipropylenu produkowane są pojemniki do przechowywania sypkiej żywności (makarony, ryże, kasze) tacki, kubki, a także opakowania do przechowywania mięsa czy ryb. Pojemniki z polipropylenu nadają się do przechowywania żywności w zamrażarce jak i do podgrzewania jej w mikrofalówce.

Szóstka lub PS – to oznaczenie opakowań wykonanych z polistyrenu (powstaje z niego m. in. styropian). Co do zasady żywność nie powinna mieć raczej styczności z opakowaniami z polistyrenu, niekiedy jednak można spotkać tego typu oznaczenia na pojemnikach służących do przenoszenia jedzenia na wynos, na kubkach i tackach.

Siódemka lub napis Other (Inne) informuje o produkcie z tworzywa, który nie należy do zbioru opakowań oznaczanych od 1 do 6. Z „siódemkami" jest największy problem, bowiem oskarżane są, podobnie jak „trójki" o obecność szkodliwego dla zdrowia bisfenolu A, czyli BPA. Dobrze więc, gdy „siódemce" towarzyszy również napis „BPA free", który zaświadcza o braku BPA w strukturze pojemnika.

 Zobacz zdjęcia: Szklane patery ze starych butelek  

Tam gdzie to możliwe, warto zastępować opakowania z tworzyw sztucznych szkłem (oznaczenia to trójkąt z trzech strzałek z napisem GL i liczbą w środku – 70 to szkło białe, 71 szkło zielone, a 72 szkło brązowe) oraz papierem (trójkąt z trzech strzałek z liczbą 22 w środku i podpisem PAP) oraz tekturą (trzy strzałki w formie trójkąta z liczbą 21 w środku i podpisem PAP).