Łazienka łatwa do utrzymania w czystości

Łazienka to drugie, zaraz po kuchni, pomieszczenie podatne na zabrudzenia. Tu chlapniemy wodą, gdzie indziej spadnie pasta do zębów. Natomiast w trudno dostępnych zakamarkach gromadzi się kurz i włosy, a na ściankach kabiny i przy umywalce osad z mydła. A przecież w łazience powinno być higienicznie czysto! O przyszłym sprzątaniu tego pomieszczenia warto pomyśleć już na etapie projektu.

By podłoga w łazience wyglądała czysto przez cały dzień, nie może być zbyt jasna i o jednolitej barwie. I nie chodzi o to, by barwą i fakturą płytek maskować brud. Na białej, kremowej, czy choćby żółtej glazurze pojedynczy ciemny włos wywołuje wrażenie brudu.

Chlapnięty przypadkiem przy myciu kleks czystej wody po kilku minutach zacznie sprawiać wrażenie przyschniętego brudnego bajorka, a jeśli dodatkowo płytki mają powierzchnię gładką i połyskliwą, każdy zaciek będzie na nim doskonale widoczny.

Dlatego w łazience najlepiej jest, by płytki na podłodze były ciemniejsze i we wzór albo ułożone w mozaikę, czy szachownicę, raczej matowe.

Pamiętajmy też, że na powierzchni chropowatej brud osadza się łatwiej i jest trudniejszy do usunięcia niż na gładkiej. Zarówno na podłogę, jak i na ściany warto też wybrać płytki o jak największych gabarytach, dzięki czemu ograniczymy ilość spoin do czyszczenia. Płytki rektyfikowane umożliwiają dodatkowo uzyskanie spoin bardzo cienkich – do 2 mm. A jak wiadomo, szorowanie jasnych fug – szczoteczką i na kolanach, to zajęcie raczej pracochłonne. Bardziej odporne na osadzanie kamienia i brudu są płytki o powierzchni zawierającej aktywny tlen.

Przeczytaj poradnik: Czym charakteryzują się i gdzie stosować płytki rektyfikowane 

Dokładne odkurzenie całej powierzchni podłogi i dotarcie mopem w każdy zakamarek ułatwią podwieszane meble i sanitariaty na stelażach. Dostępne w wielu wzorach, w różnych kolekcjach ograniczą ilość miejsc, w których mogłyby się gromadzić koty kurzu, migrujące później na całą łazienkę. Stelaż sanitariatów podtynkowych po obudowaniu stanowi zamknięty, najczęściej oklejony glazurą sześcian. Na wierzchu widoczny jest jedynie przycisk do spłukiwania wody, a całość bardzo łatwo utrzymać w czystości.

Łazienka to takie pomieszczenie, w którym do przechowania mamy całą masę drobnych przedmiotów: kosmetyków i akcesoriów. Kremy, toniki, szczoteczki do zębów, spinki i maszynki do golenia potrzebne są zawsze pod ręką, stwarzając wrażenie nieładu i utrudniając usuwanie kurzu. Przecież zanim przetrzemy powierzchnię półki lub umywalki szmatką, najpierw trzeba to wszystko pozbierać. Dlatego lepiej od razu je pochować. Na przykład w dużej szufladzie pod umywalką, do której włożymy organizer na różne drobiazgi, łącznie ze szczoteczkami do zębów.

Polecamy: Sprytne rozwiązania do przechowywania przedmiotów w łazience

Na półkach można ustawić różnej wielkości koszyki lub pudełka, do których łatwo sięgnąć po potrzebne właśnie przedmioty. Dla ułatwienia codziennej toalety, zawartość koszyków można posegregować tematycznie: w jednym kosmetyki do makijażu, w drugim do pielęgnacji ciała i włosów, w kolejnym akcesoria do manicure.

Czy wszystko trzeba chować do szafek i pojemników? Niekoniecznie. Na wierzchu można pozostawić flakony z perfumami, które z racji atrakcyjnego wzornictwa mogą zostać potraktowane jako swego rodzaju dekoracja.

Na umywalkach, wannie, kabinie prysznicowej zbierają się osady z mydła, zaschnięte krople wody, tworząc nieestetyczną warstewkę brudu. By temu zapobiec należałoby szorować je każdego dnia co najmniej raz, a czasem nawet kilkukrotnie. Problem można ograniczyć, kupując modele pokryte specjalną powłoką hydrofobową, sprawiającą, że krople z łatwością będą się łączyć i spływać w dół. Powłoka taka dodatkowo zmniejszy ilość mydlanych osadów, które łatwiej będzie też zmyć przecierając samą szmatką. Dostępne są też w sklepach specjalne impregnaty, które można zastosować po umyciu np. kabiny, a których działanie jest podobne do nakładanych przez producenta powłok hydrofobowych.

Dowiedz się: Jak pozbyć się kamienia i osadów z mydła w łazience 

Wanny i umywalki mogą być wykonane z różnych materiałów: żeliwa, kamienia - najprostsze do utrzymania w czystości są malowane proszkowo sanitariaty akrylowe oraz takie pomalowane specjalną emalią samoczyszczącą.

Sprzątanie ułatwiają też baterie podtynkowe, w których na zewnątrz pozostaje jedynie wylewka i kurki do wody, dzięki czemu zmniejsza się powierzchnia, na której mógłby się gromadzić uporczywy kamień.

Nieestetyczne zacieki w dolnej części lustra po każdym myciu rąk, mogą doprowadzić do szału. Dlatego warto pomyśleć o tym zawczasu i zapobiec kłopotliwemu zjawisku, wieszając zwierciadło nieco wyżej.

Oprócz ścianek, które można pokryć odpowiednią powłoką, kabina prysznicowa stwarza więcej okazji do zbierania się brudu: zakamarki w dolnej i górnej części przy prowadnicach; fragmenty ścianek, których nie da się umyć ze względu na brak dostępu – to codzienne utrudnienia. Zdecydowanie łatwiejszy do utrzymania w czystości będzie prysznic bez brodzika, oddzielony od reszty łazienki szybą.

Ułatwieniem w sprzątaniu prysznica lub myciu wanny będzie umieszczenie kosmetyków i gąbek na przymocowanych do ściany półkach lub koszyczkach. Najlepiej ażurowych metalowych, w których nie będzie się zatrzymywała woda i mydliny i które łatwo będzie spłukać silnym strumieniem wody z prysznica po każdej kąpieli.

Szczególnie trudne do sprzątania w łazience są zakamarki pod nigdy (lub prawie nigdy) nieodsuwanymi sprzętami: pod szafką pod umywalką, za pralką, pod wanną. Dlatego na etapie projektu warto zastanowić się nad zakupem podwieszanych mebli, pod które zawsze z łatwością dojedziemy mopem. Pralkę, o ile przestrzeń na to pozwoli, warto ustawić w takim miejscu, by z obu stron mieć do niej swobodny dostęp. Wanna powinna mieć zabudowę pełną, by nie mógł się pod nią zbierać brud albo być jej całkiem pozbawiona, co ułatwi mycie podłogi. 

Polecamy poradnik: Urządzamy małą łazienkę, by była funkcjonalna i łatwa w sprzątaniu