Jak urządzić pokój dziecka, by był komfortowy do nauki, zabawy i snu

Kilkulatek czy nastolatek ma czuć się dobrze w swoich czterech kątach. Tak będzie, jeżeli zapewnimy mu odpowiednie warunki – kącik do nauki, kolejny – do zabawy, i ten trzeci – do snu. Można podzielić jego pokój na trzy umowne części. Po jednej stronie będzie miejsce na meble i wszystko to, co związane ze szkołą. Po drugiej stronie niech stanie łóżko, na którym małolat odpocznie i się wyśpi. Środek pokoju może stanowić miejsce do zabawy. I na pewno nie telewizor powinien być głównym elementem wyposażenia pokoju ucznia.

Przeczytaj również: Przyjazna przestrzeń do nauki 

Pokój dziecięcy czy młodzieżowy to miejsce i do pracy umysłowej, i do odpoczynku, dlatego powinien być pomalowany na spokojny, pastelowy kolor, np. delikatne odcienie zielonego czy żółtego. Ściany można ożywić plakatami z wizerunkami idola małego lokatora. Jak meble, to pojemne, z dużą liczbą schowków, szuflad i półek, żeby pomieściły jak najwięcej rzeczy. Co ważne, niech to dziecko decyduje, co w jakiej szufladzie powinno się znaleźć, a nie my za dziecko. W końcu to jego królestwo.

Miejsce do nauki

Centralne miejsce zajmie biurko i krzesło. Uniwersalne biurko, czyli pasujące i dla 7-latka rozpoczynającego naukę w podstawówce, i dla pierwszoklasisty, ale z liceum, to kiepskie rozwiązanie. To, co niby pasuje do wszystkiego, z reguły nie nadaje się do niczego. W przypadku uniwersalnych mebli, mających służyć uczniowi nawet przez kilkanaście lat, jest podobnie.

Wysokość blatu biurka powinna być dopasowana do wzrostu dziecka. Warto więc kupić mu biurko z regulowaną wysokością. Im więcej szafek, półek i schowków w biurko lub na biurku, tym lepiej. Można także dokupić organizery na przybory szkolne i inne drobiazgi. Specjalne pojemniki z plastiku albo wzmocnionego materiału zahacza się np. do boków biurka. Przydadzą się również półki na ścianę, które można zawiesić nad biurkiem. Tablica korkowa do przypinania zdjęć, notatek czy innych informacji też jest praktyczna.

Wiadomo, że niektóre rzeczy na biurku znaleźć się muszą. Blat powinien być na tyle szeroki, żeby swobodnie móc ustawić na nim monitor lub położyć laptopa. Nie może być natomiast na tyle głęboki, żeby dziecko za każdym razem, chcąc sięgnąć coś z miejsca pod ścianą, najbardziej oddalonego, musiało wstawać z krzesła. Przykładowo: dziecko o wzroście 128-142 cm – powinno mieć siedzisko na wysokości 34 cm od podłogi, natomiast blat stołu na wysokości około 58 cm. Starszy uczeń, ten o wzroście 142–157 cm, siedzisko na wysokości 38 cm od podłogi, a blat stołu na wysokości mniej więcej 64 cm. Tak wyliczyli fachowcy.

Warto wiedzieć: Biurko dla dziecka 

Rodzice powinni zainwestować w krzesło z regulowaną wysokością oparcia i z regulowanym kątem oparcia. Dobrze wyprofilowane pozwoli dziecku zachować zdrową postawę. Wygodniejsze będzie też takie z podłokietnikami.

Oświetlenie też jest ważne. Biurko należy ustawić pod oknem (ale nie zaraz przy grzejnikach). Chodzi o dostęp do światła naturalnego. Oczy mniej męczą się przy świetle naturalnym niż sztucznym. Lampka jednak musi być i to z silną, energooszczędną żarówką. Strumień światła powinien być skierowany z lewej strony w przypadku ucznia praworęcznego lub z prawej, gdy dziecko jest leworęczne. Lampka ma oświetlać zeszyty i blat, a nie świecić prosto na twarz pochylonego ucznia.

Do „obowiązkowych" przedmiotów, jakie powinny stanąć na biurku, należą – oprócz lampki – plan lekcji, zegar, kalkulator, notes. Pod biurkiem powinien znaleźć się kosz na śmieci.

Kącik do zabawy

Dziecko nie zrobi z łóżka trampoliny i nie będzie traktowało półek, jak ścianki wspinaczkowej, jeżeli zorganizujemy mu osobne miejsce na zabawę. Pokój dziecka pomoże rozwinąć jego kreatywność i jest to udowodnione.

Najlepiej urządzić takie miejsce na środku pokoju. Wiadomo, że jedynie na chwile zabawy małego ucznia będą w tym miejscu gościły zabawki. Można np. na ten czas wystawić młodszemu dziecku spod łóżka kosz lub skrzynię z jego dziecięcymi skarbami. Inna propozycja: rozkładany stolik i krzesełko (też rozkładane). Będzie tymczasowy minikącik do czytania czy rysowania. O tyle przyjemniejszy niż biurko, że bardziej kojarzący się z zabawa, a nie nauką. Rysunki czy malunki powstałe w tym kąciku plastycznym mogą zostać obramowane i powieszone na ścianach w pokoju artysty-małolata.

A to ciekawe: Pokój ucznia urządź z głową 

Na podłodze warto rozłożyć dywan lub grubszy pled, żeby dziecku od ziemi nie było zimno. Dywan czy chodnik mają jeszcze jedną zaletę. W razie upadku malca chociaż częściowo będą stanowiły rolę amortyzatora. Przyda się kolorowa pufa. Mebel jak najbardziej przenośny, a do tego spory z niego pożytek podczas wygłupów.

Strefa snu

To miejsce wypoczynku, zarówno podczas dnia, jak i w nocy. Tutaj główny punkt stanowić będzie łóżko. W mniejszym pokoju dziecka sprawdza się kanapa jednoosobowa, pod spodem ze skrzynią na pościel oraz – dodatkowo ze skrzynią czy organizerem na bibeloty. Wersja dla bardziej wygodnych, do większego pokoju, to tapczan rozkładany. Praktyczny jest stolik nocny np. na książki. Istnieją już łóżka z wysuwanym spod spodu albo rozkładanym stolikiem. Lampka zawieszona nad łóżkiem albo postawiona przy łóżku, właśnie na takim stoliku, powinna rozbudzić w uczniu zwyczaj czytania przed snem. 

Dwa w jednym

Umieszczenie rodzeństwa w jednym pokoju to często źródło konfliktów. Trzeba wydzielić dla każdego dziecka jego własną przestrzeń. Niestety u dorastających dzieci potrzeby szybko się zmieniają. Dlatego urządźcie ich pokój tak, żeby jego aranżację można było szybko zmienić i to niskim kosztem. W zaoszczędzeniu miejsca pomoże łóżko piętrowe lub z dodatkowym wysuwanym spaniem.