Wbrew pozorom, układanie dużych płytek wcale nie jest łatwiejsze i szybsze niż tych o standardowych wymiarach.
Dlaczego? – Rozmiar XXL wymaga ogromnej precyzji już podczas planowania układania płytek, jak również podczas ich montażu. Glazurnik powinien wiedzieć, jak starannie przygotować podłoże do ich układania – mówi Joanna Ciecierska, ekspert marki Ceramstic. – Takie płytki bywają też ciężkie, trudniej je przenosić, za to łatwiej upuścić albo uszkodzić w czasie transportu. Im większy format płytek, tym trudniej umieścić je precyzyjnie we właściwym miejscu wykorzystując tylko jedną parę rąk.
Najważniejsze jest podłoże, na którym układamy płytki
Fachowiec najpierw powinien sprawdzić, czy jest ono nośne. To da się określić za pomocą testera twardości: jeśli na siatce zarysowań, wykonanej specjalnym rysikiem, widać wykruszenia, to bez wzmocnienia podłoża nie można zacząć pracy. Podłoże powinno być czyste i suche, tzn. wilgotność nie powinna przekroczyć 2 procent. Wilgotność podłoża można sprawdzić na przykład elektronicznym miernikiem.
Przeczytaj poradnik: Układanie płytek – jak unikać błędów
Podłoże musi być też równe, wypionowane i wypoziomowane. Dlatego warto zastosować zaprawy wyrównawcze, a na podłodze – masy samopoziomujące. Dopuszczalna różnica w równości nie powinna przekraczać 3 milimetrów na odcinku 2 metrów. – Zalecamy również zagruntowanie podłoża, aby do minimum ograniczyć wchłanianie wody z zaprawy klejowej – dodaje Ciecierska.
Dobór zaprawy klejowej do dużych płytek
Ten jest ważny w przypadku mocowania płytek dużych rozmiarów. Istotne jest wyraźne oznaczenie producenta o przeznaczeniu kleju do mocowania płyt wielkoformatowych o danym wymiarze. Ma ona gwarantować na tyle wysoką odkształcalność, aby płytki mogły swobodnie "pracować". Zbyt sztywne połączenie płytek z podłożem mogłoby powodować pękanie okładziny. Przy montażu dużych płytek zaprawę klejową rozprowadza się pacą stalową, zarówno na ich spodzie, jak i na podłożu, tworząc mniej więcej centymetrowy grzebień.
Dowiedz się: Co to są i gdzie stosować płytki rektyfikowane
Ważne są również fugi
Duże płytki są z reguły rektyfikowane, mogą więc mieć cieńsze spoiny. Natomiast ich szerokość nie może być mniejsza niż 2 mm. Jeśli jednak płytki nie są rektyfikowane, fugi powinny mieć 7-10 mm. - Glazurnik powinien mieć ze sobą krzyżyki dystansowe. Te zapewnią jednakową szerokość spoiny pomiędzy płytkami. Gdy klej zwiąże, należy je wyjąć i wyczyścić przerwy między płytkami. Następny krok to zaprawa do spoinowania. Ma być elastyczna i dostosowana do szerokości spoiny. Dokładność i
cierpliwość podczas pracy też się liczą.
