Filodendron „Birkin”. Roślina doniczkowa, której liście zmieniają kolor. Jakie ma wymagania i jak o nią zadbać? Poznaj tajniki uprawy

Filodendron „Birkin” (Philodendron Birkin) ma gęsty, kępiasty pokrój i – w odróżnieniu od wielu filodendronów – nie jest pnączem. Choć docelowo może dorastać do ok. 0,8-1 m wys., rośnie powoli i przez długi czas nie zajmuje wiele miejsca. Największą ozdobą tego filodendrona są zjawiskowo piękne, ciemnozielone, skórzaste, błyszczące liście. Są one duże, szeroko-lancetowate, ostro zakończone i osadzone na grubych, sztywnych ogonkach liście, których ubarwienie zmienia się w trakcie rozwoju. Młode, dopiero rozwijające się liście są niemal całkiem białe lub kremowobiałe, czasami z nielicznymi, zielonymi prążkami, a ich ogonki jasnozielone, niekiedy z pomarańczowymi podbarwieniami. W miarę dojrzewania liście stają się zielone z widocznym na ich powierzchni intensywnym, kremowobiałym, podłużnym, cienkim prążkowaniem. Kremowobiały jest też nerw główny i nerwy boczne, co sprawia, że kontrast kolorystyczny na jest bardzo wyraźny, a liście wyjątkowo piękne. Starsze liście zielenieją jeszcze bardziej, a widoczny na nich wzór stopniowo zanika, co jednak nie oznacza, że roślina traci walory ozdobne, gdyż na każdym etapie jej rozwoju widoczne są wszystkie rodzaje liści, co daje niezwykły efekt dekoracyjny.

Ze względu na swoją zaskakującą urodę, filodendron „Birkin” stał się w ostatnim czasie hitem wśród roślin ozdobnych, a grono jego wielbicieli stale rośnie. W przeciwieństwie do wielu gatunków kolekcjonerskich lub rzadkich, ta odmiana filodendrona nie jest trudna w uprawie, dlatego z pewnością warto się nią zainteresować.
Podobnie jak większość filodendronów, oczekuje przez cały rok pokojowej temperatury (20-24°C), która może być nieco niższa zimą (ok. 18-20°C), ale nigdy nie powinna spadać poniżej 15°C (roślina nie lubi także zimnych przeciągów). Preferuje też żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne podłoże, gdyż jest dość wrażliwy na zalanie (ziemia w jego doniczce przed kolejnym podlaniem powinna wyraźnie przeschnąć). Roślina nie wymaga zimowego spoczynku, ale ponieważ tempo jej wzrostu w okresie zimowym słabnie, należy zaprzestać jej nawożenia i nieco ograniczyć podlewanie.

Trochę więcej kłopotu może sprawić znalezienie dla niego odpowiedniego stanowiska w mieszkaniu. Wprawdzie jak większość filodendronów lubi półcień, ale z kolei jego liście uzyskają bardziej wyrazisty wzór i mocniejszy kontrast tylko przy dostatecznie dobrym oświetleniu, dlatego najlepiej, jeśli miejsce będzie bardzo widne, ale osłonięte przed bezpośrednim, południowym słońcem.

Filodendron „Birkin” dobrze znosi warunki domowe, jeśli jednak w naszym mieszkaniu powietrze jest nadmiernie wysuszone (szczególnie zimą), warto ustawić w pobliżu rośliny nawilżacz powietrza lub od czasu do czasu zraszać jej liście mgiełką wodną (zbyt duże krople wody mogłyby pozostawić na liściach nieestetyczne plamy).
W sezonie wegetacyjnym dobrze jest też systematycznie zasilać roślinę, wybierając nawozy dla roślin doniczkowych o ozdobnych liściach, które mają większy udział fosforu i potasu niż azotu (np. Agrecol – Nawóz mineralny w płynie do roślin o ozdobnych liściach).

Wiosną roślinę można przesadzić do nowego podłoża, a jeśli jest dostatecznie rozrośnięta, także podzielić, uzyskując w ten sposób nowe egzemplarze.

Ze względu na swoją niezwykłą urodę, filodendron „Birkin” powinien być uprawiany w osobnej donicy na eksponowanym stanowisku, gdyż towarzystwo innych roślin nie jest w jego przypadku wskazane. Ponieważ jednak podobnie jak inne filodendrony zawiera w swoich tkankach toksyny, należy umieścić go w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt domowych (jest dla nich trujący), a prace pielęgnacyjne wokół niego wykonywać w rękawiczkach ochronnych (sok może podrażniać skórę).

Filodendron „Birkin” z założenia jest średniej wielkości rośliną o powolnym wzroście i kompaktowym, gęstym, kępiastym pokroju, ale ponieważ to stosunkowo nowa odmiana, warto obserwować jej rozwój i w razie potrzeby zwiększyć rozmiar donicy lub zastosować niskie podpórki pod pędy.