Podstawowym czynnikiem mającym wpływ na prawidłowy dobór płytek ceramicznych jest dopasowanie ich rodzajudo funkcji użytkowej pomieszczenia. Powinniśmy pamiętać, że im silniejsze są przewidywane oddziaływania, tym lepsze muszą być właściwości i parametry techniczne płytek.
Przy wybieraniu płytek nie jest również wskazana nadgorliwość i nadmierna ostrożność, ponieważ tym sposobem bardzo często inwestor skupia się jedynie na droższch produktach o wyższych parametrach. Wtedy dochodzi do sytuacji, w ktrórej płytki mają cechy, które nie są wymagane w danym pomieszczeniu i nigdy nie będą wykorzystywane. Na przykład nie ma sensu układać płytek mrozooodpornych w kuchni, podczas gdy na tarasie są one konieczne.
Płytki na podłodze w przedpokoju, łazience i nie tylko
Najintensywniejszy ruch jest w przedpokoju i korytarzu. Dodatkowo w pomieszczeniach tych jesteśmy najczęściej w butach, na których wnosimy piasek i żwir oraz wodę (np. z roztapiającego się śniegu). Z tego powodu płytki tam zastosowane muszą charakteryzować się wysoką odpornością na ścieranie, plamienie oraz dużą łatwością czyszczenia. W przedpokoju najlepiej jest stosować płytki matowe, bez wyraźnych wgłębień, w których może gromadzić się brud, o niezbyt jasnych barwach i najlepiej zróżnicowanym wzorze (brud będzie mniej widoczny). Najodpowiedniejsze są płytki z gresu nieszkliwionego lub szkliwionego w 4 klasie ścieralności (liczba obrotów, przy której widoczne są zmiany podczas badania: 2100, 6000, 12 000).
Przy układaniu płytek w łazience zwróćmy uwagę na to, żeby charakteryzowały się odpornością na działanie środków chemicznych domowego użytku i dawały się dokładnie czyścić i odkażać detergentami. Do łazienki na podłogę wystarczające są płytki szkliwione w 3. klasie ścieralności (liczba obrotów, przy której widoczne są zmiany podczas badania: 750, 1500).
Kuchnia, a w szczególności posadzka znajdująca się w niej, to miejsca najbardziej narażone na obciążenia, zaplamienia (tłuszczami, winem, sokami, herbatą), upadek ciężkich i ostrych przedmiotów oraz nasilony ruch. Chodzenie w kuchni odbywa się najczęściej tymi samymi trasami, ze względu na podziła pomieszczenia na strefy: gotowania, zmywania, przechowywania żywności. Bardzo ważne jest, aby płytki stosowane w kuchni miały wysokie parametry mechaniczne i chemiczne. Do kuchni należy stosować płytki w 4. lub 3. klasie ścieralności.
Zobacz również: Podłoga w kuchni. Płytki ceramiczne lub kamienne to optymalne rozwiązanie
Podłoga w salonie w mniejszym stopniu niż w kuchni i korytarzu narażona jest na obciążenia, ścieranie, zabrudzenia czy upadek przedmiotów. W salonie najczęściej stosuje się płytki w 3. lub 4. klasie ścieralności.
Płytki stosowane na zewnątrz
Na tarasie czy balkonie posadzka jest narażona przede wszystkim na duże wahania temperatury oraz mróz, więc najważniejszym kryterium wyboru płytek jest mrozoodporność.
W przypadku balkonu wychodzimy na niego zwykle z pomieszczeń mieszkalnych, więc nie ma dużego zagrożenia wnoszenia materiału ściernego w postaci piachu. Dlatego na balkon wystarczą mrozoodporne płytki w 4. lub 3. klasie ścieralności.
Odmienna sytuacja panuje na tarasie, szczególnie tym połączonym z ogrodem lub schodami wejściowymi. Jego nawierzchnia narażona jest na działanie dużych wahań temperatury, wnoszenie piasku i żwiru oraz innych materiałów ścierających. Dlatego płytki tam układane muszą być mrozoodporne, w minimum 4. klasie ścieralności i antypoślizgowe. Na tarasie sprawdzają się najlepiej płytki nieszkliwione, gres techniczny lub klinkier.
Kolorystyka i wymiary płytek
Kupując płytki trzeba też pamiętać o sprawdzeniu na opakowaniu informacji o odcieniu. Technologia produkcji stosowana na skalę przemysłową nie daje możliwości uzyskania całkowicie jednolitej barwy wszystkich egzemplarzy. Dlatego na opakowaniu producenci podawją informację o tonacji wzoru dla danej partii.
Przy kupowaniu płytek ważny jest kaliber (zwany inaczej wymiarem produkcyjnym), czyli rzeczywisty wymiar, w jakim płytka trafia do sprzedaży. Kaliber to naturalna cecha, wynikająca z właściwości materiałów, z których wykonane są płytki. – Płytki wychodzące z pieca mogą mieć różne wymiary. W fazie selekcji i sortowania są one grupowane w partie o tym samym wymiarze w ramach tolerancji ustalonych przez normy. Przykładowo oznaczenie na opakowaniu formatu jako 30 x 30 nie oznacza dokładnie wymiaru 300 x 300 mm – tłumaczy Marcin Balicki z Kuchinoxu. W przypadku płytek podłogowych dopuszczalne odstępstwo od wymiaru nominalnego to ±0,6%. Dla przykładu wymiary płytki 30 x 30 cm rzeczywiście mieszczą się w zakresie od 298,2 do 301,7 mm (maks. odchyłka 3,5 mm).
