Dyrektywa energetyczna wprowadzona w 2013 roku w krajach UE uporządkowała rynek HVAC w Europie oraz w Polsce eliminując z rynku produkty niespełniające norm efektywności energetycznej. Urządzenia konwencjonalne, typu ON/OFF, zostały wycofane ze sprzedaży i obecnie dostępne są wyłącznie klimatyzatory inwerterowe przybliżające nas do coraz niższych kosztów związanych z chłodzeniem mieszkań czy domów. Można je zakładać w każdego rodzaju pomieszczeniach, w tym w domach jednorodzinnych – wystarczy tylko właściwie dobrać moc urządzenia do zapotrzebowania budynku.
Różnica między standardowymi urządzeniami, a technologią inwerterową polega na możliwości płynnej regulacji pracy sprężarki i dostosowaniu jej do aktualnego zapotrzebowania na moc chłodniczą lub grzewczą. Unika się w ten sposób bardzo energochłonnego elementu pracy urządzeń o stałym wydatku, polegającym na ciągłym załączaniu i wyłączaniu się sprężarek. Praca urządzeń inwerterowych jest cichsza. Można stosować większe odległości miedzy jednostką wewnętrzną i zewnętrzną. Technologia inwerterowa umożliwia schłodzenie pomieszczenia do żądanej temperatury w bardzo krótkim czasie i utrzymanie jej na stałym poziomie ±0,5°C. Dzięki zastosowaniu nowoczesnej technologii, inwertery oferują rozwiązanie będące połączeniem urządzenia osiągającego dużą wydajność, jednocześnie zużywającego znacznie mniej energii od innych standardowych rozwiązań. Zatem, mimo uzyskania szybkiej, elastycznej pracy, zużycie energii jest mniejsze niż w urządzeniach konwencjonalnych. Podsumowując zalety inwerterów trzeba tu wymienić przede wszystkim wysoką moc, niskie zużycie energii, cichą pracę oraz długi czas niezawodnej pracy.
Właściwy klimat pomieszczeń, mający na celu poprawę komfortu osób w nich przebywających, można zapewnić wykorzystując także alternatywne sposoby klimatyzacji.
Alternatywne sposoby klimatyzacji
Pierwszym z nich jest chłodzenie pasywne (bierne/naturalne) za pomocą pompy ciepła. W trybie tym wykorzystuje się naturalną, niską temperaturę dolnego źródła, czyli np. gruntu lub wody gruntowej. Krążący w układzie czynnik roboczy pochłania z dolnego źródła temperaturę, a następnie przekazuje ją wodzie w systemie centralnego ogrzewania. Latem temperatura gruntu jest znacznie niższa niż wewnątrz domu i właśnie ta różnica jest wykorzystywana do ochładzania pomieszczeń. Schłodzona ciecz wpuszczona zostaje do końcowego systemu i absorbuje nadmiar ciepła z pomieszczenia. Chłodzenie odbywa się bez uruchamiania sprężarki pompy ciepła (ciecz z wymiennika gruntowego jest skierowana do dodatkowego wymiennika ciepła z pominięciem pompy), dlatego zostało nazwane pasywnym. Zaletą takiego systemu jest oczywiście niewielki pobór energii elektrycznej – tylko do napędu pomp obiegowych i układu sterującego. Efektywność chłodzenia pasywnego zależy od trzech czynników: wielkości dolnego źródła, jego temperatury i czasu eksploatacji.
Optymalną instalacją grzewczą współpracującą z chłodzeniem pasywnym jest ogrzewanie podłogowe lub ogrzewanie ścienne. Nie poleca się zaś tradycyjnych grzejników ze względu na ich niewielką powierzchnię, wykluczającą dostateczną wymianę chłodu z otoczeniem.
Opcja chłodzenia pasywnego jest możliwa przy gruntowych (solanka/woda) i wodnych (woda/woda) pompach ciepła. Aby korzystać z tej funkcji, należy wyposażyć pompę w moduł chłodzenia pasywnego, jednak koszt eksploatacji będzie wtedy 10–20 razy tańszy.
Inną alternatywną instalacją schładzającą budynek latem jest gruntowy wymiennik ciepła dla powietrza wentylacyjnego (GWC). To stosunkowo prosta instalacja, dzięki której można pozyskać ciepło zakumulowane w gruncie. Urządzenie w zależności od sposobu wymiany ciepła, można podzielić na przeponowe oraz bezprzeponowe. Przeponowe wymienniki to takie, w których istnieje warstwa oddzielająca (przepona) media, między którymi następuje wymiana ciepła (wymienniki rurowe). W wymiennikach bezprzeponowych przepływające powietrze ma bezpośredni kontakt z odpowiednio przygotowaną warstwą gruntu (wymienniki żwirowe i płytowe). W gruntowym wymienniku ciepła wykorzystuje się dużą pojemność cieplną gruntu, dzięki której można zmniejszyć wahania temperatury powietrza dostarczanego do budynku (w stosunku do pobieranego bezpośrednio z atmosfery). GWC to nie tylko chłodzenie latem, ale też wstępne podgrzanie powietrza zimą. Ma zastosowanie wszędzie tam, gdzie jest potrzebna duża ilość uzdatnionego powietrza, pozyskiwana niewielkim powietrzem. Stosuje się go w budynkach jedno- i wielorodzinnych, natomiast w obiektach o dużej kubaturze jest to jedyny logiczny sposób klimatyzacji.
Na koniec należałoby wspomnieć o klimatyzacji opartej na kolektorach słonecznych współpracujących z agregatami absorpcyjnymi. Tak jak w agregacie sprężarkowym do napędu potrzebna jest energia elektryczna, tak w agregacie absorpcyjnym główną energią napędową jest energia cieplna – działa on tym wydatniej, im większe jest natężenie słońca.
W budynkach energooszczędnych bardzo ważną rolę odgrywa zużycie energii, na które silnie wpływa również zapotrzebowanie na energię do celów klimatyzacyjnych. Bardzo ważne jest więc, aby taki system zużywał jak najmniej prądu elektrycznego. Budynki energooszczędne powinny być zaopatrywane w systemy chłodzenia, natomiast wybór konkretnych rozwiązań musi być dobrze przemyślany i poprzedzony dokładną analizą zarówno efektywności działania takiego systemu, jak również jego energochłonności.
Więcej na temat klimatyzacji domu energooszczędnego przeczytasz na stronie: www.optimapolska.com.pl
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?