Jaki telewizor wybrać: LCD, plazmowy, czy 3D. Porównanie parametrów

LCD to ekran oparty na systemie ciekłych kryształów. Za tym ekranem zamontowana jest lampa ultrafioletowa. Pod wpływem przyłożonego napięcia cząstki tego kryształu poruszają się. W zależności od swojego położenia, przepuszczają lub pochłaniają światło, jakie pochodzi od lamp podświetlających. To dlatego widzimy obraz. Telewizory LCD są produkowane przeważnie w rozmiarach od 17 do 50 cali.

Plusy telewizorów LCD

Co sprawia, telewizory LCD są tak popularne? Głównie to, że posiadają niemal doskonałą ostrość obrazu i dobry kontrast przy dziennym świetle. Trwałość ekranów wystarcza na kilkadziesiąt tysięcy godzin, czyli na o wiele dłużej niż w przypadku odbiorników plazmowych.

Piksele LCD nie migotają, więc mamy szansę oglądać wyraźny obraz z bliska. Telewizory LCD polecane są więc do małych pomieszczeń. Powinniśmy zainwestować w taki odbiornik, gdy oglądamy sporo filmów i telewizji w dzień.

Minusy LCD

Niestety telewizory LCD mają i wady. Choćby nieprecyzyjne odwzorowanie koloru czarnego. Powód? Piksele znajdujące się w panelu LCD to przełączniki światła. Często się zdarza jednak, że przepuszczają światło. Nawet wtedy, gdy przełącznik jest wyłączony (a piksel powinien być czarny) – i tak trochę światła jest przepuszczana. W efekcie pojawia się problem z pokazywaniem jasnych elementów na ciemnym tle. To powoduje zniekształcenie obrazu.

Porównując kontrast w LCD i plazmach, znacznie słabiej wypadają te pierwsze modele. LCD nie może się równać z barwą, oferowaną przez technologię plazmową.

Jak działa telewizor plazmowy?

Odbiornik działa na zasadzie świetlówek. Wyglądem jest podobny do telewizora LCD. Jednak technologicznie bardzo się różnią. Głównie tym, że piksel LCD nie świeci własnym światłem, więc musi być jeszcze podświetlany.

Każdy piksel ekranu plazmowego to rurka pokryta tzw. luminoforem, w której jest gaz. Na obu końcówkach tej rurki są elektrody. Po włączeniu do prądu, gaz przemienia się w plazmę. Ta przewodzi światło ultrafioletowe. Wspomniany luminofor, na skutek działania ultrafioletu, emituje światło. To światło dostrzega ludzkie oko. Widzimy obraz.

Plazma to dobry wybór dla prawdziwego kinomaniaka, który w dużym pomieszczeniu, np. salonie, zamierza stworzyć sobie kino. Takie telewizory polecane są osobom, które najczęściej oglądają filmy po zmroku.

Zalety telewizora plazmowego 

Do najważniejszych zalet plazmy zalicza się efekt głębokiej czerni. Telewizor może sam reprodukować czerń, aby nasycić obraz. Inne kolory są znacznie intensywniejsze od nieco stonowanych w odbiornikach LCD. Kolejny plus: całkowity brak smużenia obrazu. Znawcy technologii plazmowej zauważają również bardziej precyzyjne przetwarzanie standardowej rozdzielczości. Nie jest to obraz równy telewizorowi kineskopowemu, ale jest bardziej podobny do niego, niż w odbiorniku LCD.

A minusy korzystania z plazmy?

Oglądając obraz w takim telewizorze z niedalekiej odległości, np. metra, szybciej męczą się nam oczy. Fachowcy podkreślają, że odległość między kanapą, a ekranem powinna być 2–5 razy większa niż szerokość ekranu. Kolejna bolączka to szyba na ekranie. Daje o sobie znać zwłaszcza wtedy, gdy telewizor ustawimy w słonecznym miejscu. Odbijające się od szyby światło może znacznie utrudnić nam oglądanie. Plazma jest bardziej, niż inne telewizory, narażona na uszkodzenia mechaniczne. Jeżeli szyba pęknie, nie da się już naprawić takiego sprzętu.

Do małego pokoju plazma raczej się nie nadaje. Firmy produkujące je stawiają bowiem na duże rozmiary matrycy. Z wyjątkiem jednego producenta chyba żaden inny nie produkuje paneli mniejszych, niż 32 cale. Powodem jest wysoki koszt sprzętu. Wykonane w tej technologii są nadal niezbyt popularne w Polsce.

Co więcej: ekrany plazmowe pobierają nawet 2 razy więcej prądu, co LCD. Są natomiast mniej trwałe. Eksperci mówią, że taki odbiornik telewizyjny służy tylko na parę lat. Powodem jest to, że luminofor, emitujący światło, zużywa się i obraz robi się niewyraźny. Naszym oczom ukazuje się zacierający się obraz, pozbawiony konturów i regularnych rysów.

A może zainwestować w telewizor 3D?

Nie trzeba nawet zakładać trójwymiarowych okularów, żeby obejrzeć w nim film trójwymiarowy. W większości do oglądania obrazów w 3D trzeba jednak wcześniej zaopatrzyć się we wspomniane okulary, bo modele niewymagające ich zakładania dopiero co weszły na rynek.

Popularne są za to już np. modele, które zamieniają obraz 2D na 3D. Mogą to być zarówno telewizory plazmowe, jak i LCD podświetlane przez diody.

W jaki sposób działają 3D?

Technologia oparta jest na rozszerzeniu kodeka. Dzięki temu tworzone są dwa równolegle emitowane obrazy. Jeżeli założymy okulary trójwymiarowe, te obrazy są automatycznie rozdzielane na prawe i lewe oko. W efekcie oglądamy film w trójwymiarze.