Jak zmniejszyć rachunki za ogrzewanie mieszkania wykorzystując przepisy?

Choć nikt nie lubi czytać regulaminów, to zwykle bardzo się to opłaca, w przypadku ogrzewania – nawet bardzo. Warto zatem zerknąć do regulaminu wspólnoty mieszkaniowej czy spółdzielni mieszkaniowej i sprawdzić kilka punktów, które mogą pomóc obniżyć nam rachunki za ogrzewanie. Na jakie zapisy zwrócić uwagę?

Co regulaminy spółdzielni i wspólnot mówią o ogrzewaniu mieszkań?

W regulaminie powinien znaleźć się w punkt dotyczący utrzymywania minimalnej temperatury w domu, ewentualnie minimalnego zużycia ciepła na mieszkanie. Dlaczego to ważne? Część właścicieli mieszkań po prostu żeruje na sąsiadach, dotyczy to głównie lokali wewnętrznych, które sąsiadów mają nad sobą, pod sobą i po obu stronach. Oni – bez większych nakładów, są ogrzewani przez sąsiednie lokale. To właśnie sąsiedzi ponoszą wydatki na ogrzanie swojego mieszkania i kubatury sąsiada. Są też tacy właściciele, którzy z różnych powodów nie mieszkają w lokalu, a więc go nie ogrzewają. Wtedy również koszty ogrzewania sąsiadujących z takim pustostanem mieszkań znacznie rosną. W Polsce są już wyroki sądowe, które nakładały na takich nieobecnych właścicieli (lub takich, którzy mieszkali, ale nie grzali) kary i zobowiązywały ich do ponoszenia odpowiednich wydatków na ogrzewanie.

W regulaminie powinny się znaleźć także dokładnie rozpisane zasady podziału kosztów ogrzewania (ale i oświetlenia) części wspólnych budynku. Może się okazać, że uchwała o podziale kosztów jest niekorzystna dla właścicieli niewielkich mieszkań, bowiem podział obowiązuje nie według wielkości udziałów (im większe mieszkanie i piwnica tym większe obciążenie kosztami wspólnymi), ale od mieszkania. Gdy na terenie nieruchomości większość lokali to małe metraże można zmienić niekorzystną uchwałę wspólnoty. Tak też – od wielkości udziałów, powinny być rozliczane koszty utrzymania części wspólnych nieruchomości.

Podzielniki ciepła i ich kontrola

Kontrole podzielników ciepła – jeśli ktoś ma wątpliwości czy energia w budynku opłacana jest sprawiedliwie może zażądać kontroli podzielników ciepła. Dość często okazuje się, że podzielniki ciepła działają wadliwie (a dzieje się tak również dlatego, że część lokatorów próbuje nimi manipulować w celu obniżenia opłat za ogrzewanie).

Osoby w trudnej sytuacji finansowej mogą próbować obniżyć koszty opłat za ogrzewanie poprzez złożenie wniosków o dofinansowanie. Źródeł takiego wsparcia jest kilka.

Dofinansowanie do kosztów ogrzewania mieszkania

Dofinansowanie do ogrzewania – w praktyce jest to zwykle dofinansowanie do zakupu węgla, a nie refundacja kosztów centralnego ogrzewania). Wnioski o tego rodzaju wsparcie składa się w miejscowych ośrodkach pomocy społecznej, o kryteriach przyznania pomocy decydują również samorządy. Są takie, które oferują kilkaset złotych pomocy (zwykle w talonach na węgiel) na sezon grzewczy i takie, które pomogą w zakupie węgla nawet do 1000 złotych.

Dodatek mieszkaniowy – to świadczenie, które ma ulżyć w wydatkach mieszkaniowych. Mogą się o niego starać osoby, które spełniają określone kryteria. Świadczenie wypłacane jest przez gminę i to do gminy trzeba składać wnioski o wydanie decyzji administracyjnej o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Osoby, które spełniają między innymi kryteria dochodowe, a także mają tytuł prawny do zajmowanego lokalu (przy czym sam lokal również musi spełniać kryteria dotyczące wielkości – przykładowo jedna osoba nie może zajmować lokalu o powierzchni większej niż 35 metrów kwadratowych), mogą ubiegać się o dodatek, który wypłacany jest przez pół roku.

Sprawdź: Kto może ubiegać się o dodatek mieszkaniowy

Dodatek energetyczny – to niewielkie kwoty, które można uzyskać jako rekompensatę za wydatki ponoszone na opłaty za prąd. W tym wypadu trzeba jednak należeć do tzw. grupy odbiorców wrażliwych. To osoby, którym przyznano już dodatek mieszkaniowy i mają podpisaną umowę z firmą dostarczającą energię elektryczną oraz mieszkają w miejscu jej dostarczania. Do końca kwietnia 2019 roku stawka dodatku energetycznego wynosi 11,35 zł/miesiąc dla gospodarstwa domowego prowadzonego przez osobę samotną; 15,77 zł/miesiąc dla gospodarstwa domowego składającego się z 2 do 4 osób i 18,92 zł/miesiąc dla gospodarstwa domowego składającego się z co najmniej 5 osób. Dodatek energetyczny przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta.