W skład grupy rodzajowej goździków wchodzi około trzystu gatunków. Zobacz, czym się charakteryzują te odmiany i jak o nie dbać.
Wszystkie odmiany goździków lubią stanowiska słoneczne oraz przepuszczalną glebę, która zawiera dużo piasku i wapnia. Kwiaty te dobrze znoszą suszę, bo ich liście są naturalnie pokryte woskowym nalotem, który chroni roślinę przed utratą wody. Goździki są bardzo łatwe w uprawie i odporne na panujący w nas klimat.
Warto wiedzieć: Jak sadzić i uprawiać tulipany
Goździki mają dużą łatwość tworzenia ze sobą krzyżówek i chętnie zawiązują nasiona, co powoduje pewną trudność w ich klasyfikacji. Ta cecha wpływa również na sposób rozmnażania. Wprawdzie najpopularniejsza metodą jest wysiew nasion goździka, ale uzyskanie roślin potomnych z własnych upraw niesie spore ryzyko otrzymania zupełnie innej rośliny, niż egzemplarz mateczny. Dlatego, o ile to możliwe, lepiej rozmnażać goździki przez podział lub wysiew nasion zakupionych od sprawdzonego hodowcy.
Najpopularniejsze odmiany goździków
Goździk ogrodowy – wysokość kwiatów oraz ich barwa różnią się w zależności od odmiany, wśród których jest wiele mieszańców. Kwiaty mogą być: czerwone, białe, różowe oraz mieszane. Kwiat ten ma on przyjemny zapach. Wyrasta na grubej i sztywnej łodydze (pojedynczo lub po kilka). Goździk ogrodowy ma długie, wąskie i lekko wygięte liście. Pokryte są ona szarym, woskowatym nalotem. Roślina wymaga słonecznych stanowisk i gliniasto-piaszczystych gleb o stałej wilgotności. W gruncie może być uprawiany jako roślina jednoroczna, lub dwuletnia. Przy uprawie jednorocznej nasiona wysiewa się do półciepłego inspektu w marcu i wysadza na stałe miejsce na początku maja. Przy uprawie dwuletniej nasiona wysiewa się do gruntu od maja do czerwca, siewki wymagają pikowania gdy mają 3–4 liście. Do gruntu wysadza się pod koniec lipca lub z początkiem sierpnia. Zakwitają następnego roku.
Goździk brodaty – kolory zależnie od odmiany: czerwone, różowe, białe oraz ich rozmaite zestawienia. Występuje jako niewielki pojedynczy lub pełen, pachnący kwiat, zebrany po kilka lub kilkanaście kwiatostanów na szczycie sztywnego, dość grubego pędu. Ma gładkie, ciemnozielone, dość szerokie liście, wyrastające na rozgałęzionych pędach i tworzące luźna kępkę o wys. 20–50 cm. Uprawiany jest przeważnie z nasion. Wysiewa się je do inspektu od maja do czerwca, a siewki wymagają pikowania gdy mają 3–4 liście. Do gruntu wysadza się pod koniec lipca lub z początkiem sierpnia. Wymaga słonecznych stanowisk i gliniasto-piaszczystych gleb o stałej wilgotności.
Goździk brodaty idealnie sprawdzi się w ogrodzie w stylu wiejskim oraz na rabacie z bylinami. Roślina ta nadaje się na kwiat cięty (ścinamy je, gdy są całkiem rozwinięte).
Dowiedz się: Jakie kwiaty posadzić w ogrodzie w stylu wiejskim
Goździk chiński – występuje w takich samych barwach jak goździki brodaty i ogrodowy. Tworzy spore pojedyncze lub pełne kwiaty, które nie maja zapachu, zebrane są po 1–3 na szczycie sztywnej, rozgałęzionej łodygi. Liście gładkie, zielone, wąskie, pokryte szarym nalotem, wyrastają na rozgałęzionych pędach i tworzą luźna kępkę wys. 30–40 cm. Wymaga słonecznych stanowisk, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Uprawiany jest przeważnie z nasion, czasami przez podział bryły korzeniowej. Przy uprawie gruntowej wysiewa się nasiona do ciepłego inspektu w marcu-kwietniu, a do gruntu wysadza na początku maja.
Goździk pierzasty (inaczej goździk postrzępiony) – to pojedyncze lub pełne, nieduże, intensywnie pachnące kwiaty, o postrzępionych płatkach, w zależności od odmiany białe lub różowe. Są zebrane po kilka na szczycie rozgałęzionej łodygi. Ich listki są gładkie, wąskie, całobrzegie, pokryte szarym, woskowym nalotem. Wiotkie pędy tworzą luźne, rozległe kępy, wysokości ok. 15–30 cm. Uprawiany jest przeważnie z nasion, a także przez podział i sadzonkowanie. Wymaga słonecznych stanowisk i gliniasto-piaszczystych gleb. W Polsce goździk pierzasty objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Jego kwiaty to silny wabik na motyle i inne owady zapylające.
Radzimy: Jak zrobić miniaturowy ogródek na zewnętrznym parapecie
Goździk kropkowany – ma niewielkie, delikatnie pachnące kwiaty, złożone z wyraźnie oddzielonych i postrzępionych na brzegach płatków, w kolorze ciemnoróżowym z czasem widocznymi drobnymi plamkami. Odmiany miewają kwiaty białe, różowe, czerwone lub dwubarwne. Ich liście są wąskie, cienkie, szarozielone, pokryte delikatnym meszkiem. Uprawiany jest przeważnie z nasion. Nasiona wysiewa się do inspektu od maja do czerwca, siewki wymagają pikowania gdy mają 3–4 liście, do gruntu wysadza się pod koniec lipca lub z początkiem sierpnia. Może być też rozmnażany przez podział bryły korzeniowej lub przez sadzonki. Wymaga słonecznych stanowisk i gliniasto-piaszczystych gleb o stałej wilgotności. Po przekwitnięciu należy rośliną mocno przyciąć.
Goździk siny – tworzy niezbyt duże, pojedyncze, intensywnie pachnące kwiaty, którą są najczęściej w kolorze białym, różowym lub czerwonym. Jego liście są wąskie, gładkie, pokryte szarym, woskowym nalotem i wyrastają na sztywnych pędach. Rozmnażany jest przez podział kłącza oraz przez nasiona. Wymaga przepuszczalnej gleby i słonecznego stanowiska. Źle znosi suszę, wymaga też częstego plewienia, bo łatwo zarasta chwastami. Dla goździka sinego szczególnie groźny jest perz, ponieważ trudno go mechanicznie usunąć, żeby nie uszkodzić przy tym korzeni i kłączy goździka.
