Rachunki za prąd – jak je poprawnie odczytywać?

Jak dzielimy rachunki za prąd?

Rachunki za energię elektryczną dzielimy na dwa podstawowe warianty: faktury rozliczeniowe oraz prognozowane. Pierwsze z nich, czyli faktury rozliczeniowe, wskazują rzeczywisty stan licznika, który jest rozliczany według przyjętej taryfy. Natomiast faktury prognozowane opierają się na analizie zużycia z roku poprzedniego – na tej podstawie określa się prawdopodobne zużycie w roku bieżącym. Jeśli wystąpią rozbieżności, po zakończeniu roku i odczytaniu wskazań licznika, klient wyrównuje brakującą dopłatę lub otrzymuje rozliczenie w kolejnych rachunkach z tytułu nadpłaty.

To zapisy w umowie z dostawcą określają, z jakiego sposobu rozliczeń korzystamy. Każdy sprzedawca może stosować różne nazewnictwo oraz sposób naliczania opłat. Choć faktury zawierają mnóstwo informacji i w zależności od dostawcy różnią się nieco między sobą, są to różnice kosmetyczne. Przykładowy rachunek od PGE zawiera: dane sprzedawcy oraz nabywcy, identyfikator klienta, numer faktury oraz okres rozliczeniowy, którego dany rachunek dotyczy. Bardzo ważnym elementem rachunku jest grupa taryfowa. Oznacza ona cenę prądu, którą wyznacza przyjęta taryfa. Grupa taryfowa dla gospodarstw domowych opisana jest literą G:

• G11 to taryfa ze stałą opłatą przez całą dobę,
• G12 to taryfa dwustrefowa,
• G12w to taryfa weekendowa.

Taryfy dwustrefowe i weekendowe pozwalają korzystać z niższej stawki za prąd w określonych godzinach i dniach tygodnia. Każdy dostawca może określać własne warianty taryf, dzięki czemu klienci mogą zdecydować, jaka oferta najlepiej odpowiada ich potrzebom. Zatem na każdym rachunku znajdziemy nazwę wybranej taryfy oraz dane z licznika przed i po odczycie. Faktura informuje klienta również o opłatach stałych i zmiennych.

Rodzaje opłat wyszczególnione na fakturze

Otrzymywane rachunki za prąd obejmują szereg różnych opłat. Dzielą się one na te niezależne od zużycia energii, jak i te stricte z nim związane. Abonament, opłata abonamentowa lub opłata handlowa to różne nazwy tej samej pozycji. Abonament to płatność za obsługę klienta, czyli wszelkie koszty sprzedawcy związane np. z wystawianiem dokumentów czy rozliczeniami. Stałą opłatą jest też opłata przejściowa, ustalana corocznie przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Stanowi ona zabezpieczenie interesów sprzedawcy na przykład w sytuacji wcześniejszego rozwiązania umowy.

Kolejny element to opłata sieciowa zmienna, czyli realne zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie domowym. Śledzenie tego parametru pozwoli kontrolować zużycie prądu w domu oraz zmniejszenie rachunków w przyszłości.

Następnie opłata sieciowa stała, czyli kwota pobierana na rzecz utrzymania licznika, urządzeń i funkcjonowanie sieci elektroenergetycznej. Kwota związana z rozbudową i modernizacją sieci to tzw. opłata jakościowa. Jej wysokość jest zależna od stawki jakościowej w Taryfie OSD i ilości zużytej energii.

Następna opłata mocowa – obowiązuje od 2021 r. i jest przekazywana m.in. na poczet finansowania bezpieczeństwa energetycznego. Jej wysokość ustala Urząd Regulacji Energetyki. Opłata kogeneracyjna wprowadzona w 2019 r. której stawkę ustanawia Minister Klimatu i Środowiska wspiera wytwarzanie energii elektrycznej z kogeneracji. Ostatnia składowa rachunku od dostawcy prądu to opłata OZE, wprowadzona od 2016 r. z myślą o wspieraniu Odnawialnych Źródeł Energii.

Fotowoltaika a rachunki za prąd

Klienci, którzy zastosowali w swoich gospodarstwach domowych coraz bardziej popularne instalacje fotowoltaiczne, otrzymują fakturę prosumencką. Wystawiana jest ona co miesiąc, dwa lub co pół roku. Zasadniczo nie różni się ona od faktur otrzymywanych przez pozostałych konsumentów. Inny jest natomiast sposób rozliczeń. W systemie opustów klient otrzymuje informację o energii pobranej i wyprodukowanej, a rachunek obejmuje kilka dodatkowych pozycji jak np. moc źródła, moc czynna pobrana, oddana czy saldo bieżące.

Konsument inwestujący w fotowoltaikę może także rozliczać się w systemie net-billing. Wówczas zostaje mu przypisane indywidualne konto, na którym rozliczana jest ewentualna nadwyżka z instalacji. Faktura wystawiona w tym systemie obejmuje depozyt prosumenta, autokonsumpcję, RCEm (rynkowa miesięczna cena energii elektrycznej). Niezależnie od sposobu rozliczeń, zawsze najważniejszą informacją dla klienta jest ilość zużytej energii. Ta wiedza pozwala świadomie kształtować gospodarowanie prądem w każdym domu.